Τυπική Διάταξη.... Δεκέμβριος 2012

ΜΗΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

ἔχων ἡμέρας τριάκοντα μίαν

῾Η ἡμέρα ἔχει ὥρας 9 καὶ ἡ νὺξ ὥρας 15

1. Σάββατον. Ναοὺμ τοῦ προφήτου (700 π.Χ.). Φιλαρέτου τοῦ ἐλεή­μονος (†792), Θεοκλήτου ἀρχιεπ. Λακεδαιμονίας.

῾Η ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον (βλέ­πε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51) καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλο­γητάρια. Κοντάκια τοῦ Σαββάτου. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ. κϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. γ΄ 8-12)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ια΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιβ΄ 32-40).

2. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚϚ΄ (ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ). ᾿Αββακοὺμ προφήτου (700 π.Χ.). Θεοφίλου ὁσίου (†251), Μυρόπης μάρτυρος (δ΄ αἰ.). ῏Ηχος α΄, ἑωθινὸν δ΄.

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Απόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνή­σθητι, Κύριε»· κοντάκιον «῾Ως ἀπαρχάς».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 7 καὶ τοῦ Μη­ναί­ου προσόμοια 3, Δόξα, Καὶ νῦν, «Τὴν παγκόσμιον δό­ξαν».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον αὐ­τῶν «᾿Ιδοὺ πεπλήρωται».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙον «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον «Τοῦ Γαβριήλ».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου.

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ριος» τὸ ἀπολυτίκιον δὶς (με­τὰ τοῦ Δόξα), Καὶ νῦν, τὸ θεο­το­κίον. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειρὰν καὶ τὰ εὐλογη­τά­ρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (δ΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξε­ως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ ὁ τοῦ Μηναίου (ἄνευ εἱρμῶν)· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ μεσῴδιον τοῦ Μηναίου κάθισμα καὶ τὸ θεοτοκίον· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστάσιμον κον­τάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμιω­τέ­ραν», «[Μεγάλυνον ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ δ΄ ἀναστάσιμον «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες» καὶ τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ.

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 8, Δόξα, τὸ δ΄ ἑωθινὸν «῎Ορθρος ἦν βαθύς», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξο­λο­γί­α μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μα­κα­ρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τοῦ λίθου σφραγισθέν­τος» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προ­αιώνιον Λόγον».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: Κυρ. κϛ΄ ἐπιστ., «῾Ως τέκνα φωτὸς πε­ριπα­τεῖ­τε» (᾿Εφεσ. ε΄ 8-19)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ιδ΄ Λουκᾶ, «᾿Εγένετο ἐν τῷ ἐγγίζειν τὸν ᾿Ιησοῦν εἰς ᾿Ιεριχώ» (Λκ. ιη΄ 35-43).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

3. Δευτέρα. Σοφονίου προφήτου (665-605 π.Χ.). ᾿Αγ­γε­λῆ νε­ομάρ­τυρος τοῦ ᾿Αργείου τοῦ ἐν Χίῳ ἀθλήσαντος (†1813).

Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς βλέ­πε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-32). Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέ­ρας, Δευτ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. ε΄ 1-10)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέ­ρας, Δευτ. ιβ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. κ΄ 27-44).

4. Τρίτη. Βαρβάρας μεγαλο­μάρ­τυρος (†306), ᾿Ιω­άν­νου τοῦ Δαμασκηνοῦ (†760). Σεραφεὶμ Φαναρίου ἱερομ. (†1601).

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Αντὶ ἀπολυτικίου καὶ κοντακίου, τὰ τροπάρια τῆς ὥρας.

῾Η ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔχει ἐν τῷ Μηναίῳ. Μετὰ τὰ ἀπό­στιχα καὶ τὸ Δόξα τοῦ ἑσπερινοῦ, Καὶ νῦν, «Θεοτόκε, σὺ εἶ ἡ ἄμπελος... μετὰ τοῦ ὁσίου...» (Παρακλ., ἦχ. πλ. β΄, Τετ. ἑσπέρας). [Εἰς τὸ μεσονυκτικόν, τὸ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὸν τῆς ἁγίας μετὰ τοῦ θεοτοκίου (ἐὰν ὑπάρχουν εἰς τὸ Μη­ναῖον)]. Ἀπολυτίκια, τῆς ἁγίας «Βαρβάραν τὴν ἁγίαν», Δόξα, τοῦ ἁγίου «᾿Ορθοδοξίας ὁδηγέ», Καὶ νῦν, «῾Ο δι᾿ ἡμᾶς γεννηθείς». Εἰς τὸν ὄρθρον κανόνες, ὁ μικρὸς παρακλητικὸς τῆς Θεοτόκου καὶ ὁ ἐν τῷ Μηναίῳ κοινὸς τῶν ἁγίων. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται». ᾿Εξαποστειλάρια μετὰ θεοτοκίου καὶ στιχηρὰ εἰς τοὺς αἴνους μετὰ τῶν Δόξα, Καὶ νῦν αὐτῶν, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Δοξολογία μεγά­λη καὶ τὸ ἀπολυτί­κιον τῆς ἁγίας «Βαρβάραν τὴν ἁγίαν».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Μετὰ τὴν εἴσο­δον ἀπολυτίκια τῆς ἁγίας, τοῦ ὁσίου καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον Λόγον». ᾿Απόστολος: τῆς ἁγίας, Πέμ. ιε΄ ἑβδ. ἐπιστ., «Πρὸ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν» (Γαλ. γ΄ 23-δ΄ 5)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Δευτ. ιε΄ Ματθ., «᾿Ηκο­λούθει τῷ ᾿Ιη­σοῦ ὄχλος πολύς» (Μρ. ε΄ 24-34). Κοινωνικὸν «Εἰς μνημό­συ­νον».

Σημείωσις. Ὅπου ἑορτάζεται ἐπισημότερον ἡ ἁγία Βαρβάρα, ἡ ἀκο­λουθία αὐτῆς ψάλλεται ἐξ ἰδιαιτέρας φυλλάδος. Ἂν τυχὸν τὸ Μη­ναῖ­ον παραθέτῃ τὴν τάξιν τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ ὄρθρου, ἀνα­γι­νώ­σκεται Εὐ­αγ­γέ­λιον τῆς ἁγίας, Σαβ. ιζ΄ ἑβδ. Ματθ., «῾Ωμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐ­ρα­νῶν» (Μτθ. κε΄ 1-13).

5. Τετάρτη. † Σάββα ὁσίου τοῦ ἡγια­σμέ­νου (†532).

«Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔστι διατεταγμένη ἐν τῷ Μη­ναίῳ» (Τ.Μ.Ε. 5 Δεκ. §1)

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» τὰ 3 προσό­μοια εἰς 6, Δόξα, «Τὸ κατ᾿ εἰκόνα, τηρήσας», Καὶ νῦν, «Τίς μὴ μακαρίσει σε».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα.

ΕΙΣ ΤΑ ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ 3 προσόμοια τοῦ Μηναίου (μὲ στί­χους εἰς τὰ δύο τελευταῖα «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνα­τος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ» καὶ «Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον· ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα»), Δόξα, «Τῶν μοναστῶν τὰ πλήθη», Καὶ νῦν, «Δέσποινα, πρόσδεξαι» (Παρακλητική, Πέμπτη πρωί, ἦχος πλ. δ΄).

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς», εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξο­λογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), Δόξα, Καὶ νῦν, θεοτοκίον «῾Ο δι᾿ ἡμᾶς γεννηθείς».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν τὰ διὰ τὴν λι­τὴν ἰδιόμελα τοῦ ὁσίου, τὸ τρισάγιον κ.λπ., ἀπολυτίκιον «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Τὰ καθίσματα, οἱ ἀναβαθ­μοὶ «᾿Εκ νεό­τη­τός μου...» καὶ τὰ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ ὄρθρου, ὡς ἐν τῷ Μη­ναίῳ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ τῆς Θεοτόκου «Πολλοῖς συνεχόμενος» (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ ὁ τοῦ ὁσίου (ἄνευ τῶν εἱρμῶν).

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμι­ω­τέραν» καὶ ὁ εἱρμὸς «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστή­ρι­ον ξένον».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ καὶ οἱ αἶνοι μετὰ τῶν Δόξα, Καὶ νῦν αὐτῶν ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Δοξολογία μεγάλη.

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «Ταῖς τῶν δα­κρύ­ων σου ῥοαῖς» καὶ τὸ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Η παρ­θένος σήμερον τὸν προαιώνιον».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος –μετὰ προκειμένου τοῦ μη­νο­λογίου– τοῦ ὁσίου, Σαβ. κζ΄ ἑβδ. ᾿Επιστ., «῾Ο καρπὸς τοῦ Πνεύματος» (Γαλ. ε΄ 22 - ϛ΄ 2)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Πέμ. δ΄ ἑβδ. Ματθ., «Πάντα μοι παρεδόθη» (Μτθ. ια΄ 27-30).

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Εἰς μνημόσυνον», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λει­τουρ­γίας ὡς συνήθως.

6. Πέμπτη. † Νικολάου ἀρχιεπισκό­που Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ θαυματουργοῦ (†330).

Ἡ ἑορτάσιμος ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ ἄνευ Παρα­κλη­τικῆς (τυ­πι­κὸν 6ης Δεκ. §§1-3).

Εἰς τὸν ἑσπερινὸν τὰ 4 ἑσπέρια προσ­όμοια «Μύροις παροι­κήσας» κ.λπ. εἰς 6. Τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα εἰς τὸ μεσο­νυ­κτι­κόν, ὡς εἴθισται. Τὸ ἀπολυτίκιον «Κανόνα πί­στε­ως» εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξο­λογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ θεοτοκίον «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος».

Εἰς τὸν ὄρθρον οἱ ἐν τῷ Μηναίῳ κανόνες (μετὰ τῶν εἱρμῶν τοῦ α΄). Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται». Εἰς τοὺς αἴνους Καὶ νῦν, «Μακαρίζομέν σε» (Παρακλ., ἦχος πλ. α΄, Δευτ. ἑσπέρας). Δοξολογία μεγάλη.

Εἰς τὴν λειτουργίαν, κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμε­ρον τὸν προ­αιώνιον Λόγον». ᾿Απόστολος: τοῦ ἱεράρχου, 6 Δεκ., «Πεί­θε­σθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν» (῾Εβρ. ιγ΄ 17-21)· Εὐαγ­γέλιον: ὁ­μοί­ως, «῎Εστη ὁ ᾿Ιησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ» (Λκ. ϛ΄ 17-23). Κοι­νωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

7. Παρασκευή. ᾿Αμβροσίου ἐπισκόπου Μεδιολάνων (†397). ᾿Αθηνοδώρου μάρτυρος.

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Τιμ. α΄ 1-2, 8-18)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιβ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. κα΄ 37-κβ΄ 8).

8. Σάββατον. Προεόρτια τῆς συλλήψεως τῆς ἁγίας ῎Αννης, Πα­­τα­πίου ὁσίου (η΄ αἰ.).

Παραλειπομένων τῶν ἐν τῷ Μηναίῳ προεορτίων ἡ ἀκο­λου­­θία τοῦ Σαβ­βάτου ψάλλεται μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλο­γητάρια (βλέ­πε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γε­νι­κὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51), συμψαλλομένης καὶ τῆς ἀ­κολουθίας τοῦ ὁσίου κατὰ τὴν συνήθη τάξιν. Κοντάκια τοῦ Σαββάτου. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. ε΄ 25-ϛ΄ 2)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ιβ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιγ΄ 19-29).

9. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΖ΄ (Ι΄ ΛΟΥΚΑ). ῾Η σύλληψις τῆς ἁγίας ῎Αννης τῆς μητρὸς τῆς Θεοτόκου· ἀνάμνησις τῶν ἐγκαινίων τοῦ ἐν Κύπρῳ ἱ. να­οῦ τοῦ ἁγ. ᾿Ιωάννου τοῦ Χρυσοστόμου (ἐν ἔτει 1091). ῎Αννης τῆς μητρὸς Σαμουὴλ τοῦ προφήτου (1160 π.Χ.). ῏Ηχος β΄, ἑωθινὸν ε΄ (τυπικὸν 9ης Δεκ. §§2-4).

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Απόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνή­σθητι, Κύριε»· κοντάκιον «῾Ως ἀπαρχάς».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6, τῆς ἁγίας προσόμοια 3 «Καρπογονοῦσα ἡ στεῖρα» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, «Τὸ ἀπόρρητον τοῖς ἀγγέλοις», Καὶ νῦν, «Παρῆλθεν ἡ σκιά».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, τῆς ἁγίας «Σή­με­ρον ἐκ ῥίζης Δαυίδ».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «῞Οτε κατῆλθες», Δόξα, Καὶ νῦν, «Σήμερον τῆς ἀτεκνίας».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου.

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ρι­ος» ἀπολυτίκια «῞Οτε κατῆλθες», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «Σήμερον τῆς ἀτεκνίας». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειρὰν καὶ ἀνὰ ἓν τῆς ἁγίας «῾Ο νέος οὐρανὸς» καὶ «᾿Αναβόησον Δαυὶδ» ἀντὶ θεο­το­κίων. Εὐλο­γητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προ­κεί­μενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ε΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ ὁ α΄ τῆς ἁγίας «Τὴν σύλληψιν σήμερον» (ἄνευ εἱρμῶν)· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ μετὰ τὴν α΄ στιχολογίαν κάθισμα τῆς ἁγίας «Χορὸς προ­φη­τικός», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ μεσῴδιον «᾿Ιωακεὶμ ὁ ἱερός»· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συν­α­ξάριον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμι­ω­τέ­ραν», «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ε΄ ἀναστάσιμον, καὶ τῆς ἁγίας ἓν «Εἰσήκουσε τοῦ στεναγμοῦ».

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῆς ἁγίας προσόμοια 3 (τὰ ἀπόστιχα τοῦ ἑσπερινοῦ) «Ἄννα, ἡ θεία χάρις ποτέ» κ.λπ. 4 –εἰς τοὺς στίχους αὐτῶν τὰ δύο τελευταῖα–, Δόξα, τὸ ε΄ ἑωθινὸν «Ὢ τῶν σοφῶν σου κριμάτων», Καὶ νῦν, «῾Υπερ­ευ­λογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σή­μερον σωτηρία».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μα­κα­ρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «῞Οτε κατῆλθες», «Σήμε­ρον τῆς ἀτεκνίας» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον τοῦ Μηναίου «῾Εορτάζει σήμερον ἡ οἰκουμένη».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: τῆς ἁγίας, 23 Σεπτ., «᾿Αβρα­ὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν» (Γαλ. δ΄ 22-27)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ι΄ Λου­κᾶ, «῏Ην διδάσκων ὁ ᾿Ιησοῦς» (Λκ. ιγ΄ 10-17).

Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν». Κοινωνικὸν «Αἰνεῖτε»· «Εἴ­δομεν τὸ φῶς»· «Πληρωθήτω».

10. Δευτέρα. Μηνᾶ τοῦ καλλικελάδου τοῦ ᾿Αθηναίου (γ΄ αἰ.), ῾Ερμογένους, Εὐγράφου μαρτύρων.

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Δευτ. κη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Τιμ. β΄ 20-26)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιγ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. η΄ 11-21).

11. Τρίτη. Δανιὴλ ὁσίου τοῦ στυλίτου. Λουκᾶ τοῦ νέου (†980).

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τρ. κη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Τιμ. γ΄ 16-δ΄ 4)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ιγ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. η΄ 22-26).

12. Τετάρτη. † Σπυρίδωνος Τρι­μυ­θοῦντος τοῦ θαυμα­τουρ­γοῦ (†348). ᾿Ιωάννου ὁσίου, ἐπι­σκό­που Ζιχνῶν (†1333).

«Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔστι διατεταγμένη ἐν τῷ Μη­ναίῳ» (Τ.Μ.Ε. 12 Δεκ. §1). Τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ εἰς τὸ με­σονυκτικόν. Τὸ ἀπολυτίκιον «Τῆς συνόδου τῆς πρώτης» εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξολογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ θεοτοκίον «Τοῦ Γαβριήλ». Εὐαγγέλιον ὄρθρου: τοῦ ἱεράρχου, Νοεμ. 13, «᾿Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν» (᾿Ιω. ι΄ 1-9). Κανόνες, ὁ τῆς Θεο­τό­κου (τῆς μικρᾶς Παρακλήσεως) μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ τοῦ ἱ­ε­ράρ­χου ἄνευ εἱρμῶν. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεν­νᾶ­ται». Εἰς τὴν λειτουργίαν, κοντάκιον «῾Η παρ­θένος σή­με­ρον τὸν προαιώνιον Λόγον». ᾿Απόστολος: τοῦ ἱεράρχου, Κυρ. κϛ΄ ἐπιστ., «῾Ως τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε» (᾿Εφεσ. ε΄ 8-19)· Εὐαγ­γέ­λιον: ὁμοίως, Νοεμ. 13, «᾿Εγώ εἰμι ἡ θύρα» (᾿Ιω. ι΄ 9-16). Κοι­νωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

13. Πέμπτη. Εὐ­στρα­τίου, Αὐξεντίου, Εὐγενίου, Μαρ­δα­ρίου καὶ ᾿Ορέστου τῶν μαρτύρων· Λουκίας μάρτυρος.

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡ­μέρας, Πέμ. κη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Τίτ. α΄ 5-14)· Εὐ­αγ­γέ­λιον: ἡμέρας, Πέμ. ιγ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. θ΄ 10-15).

14. Παρασκευή. Θύρσου, ᾿Απολ­λω­νίου, ᾿Αρριανοῦ καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς μαρτύρων (†286-287).

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. κη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Τίτ. α΄ 15-β΄ 10)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιγ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. θ΄ 33-41).

15. Σάββατον. ᾿Ελευθερίου ἱερομάρτυρος καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ ᾿Ανθίας.

῾Η ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου ψάλλεται μὲ «Θεὸς Κύριος», καταλιμπανομένων πάντων τῶν νεκρωσίμων (βλέπε ἔμπρο­σθεν εἰς τὰς γεν. τυπικὰς διατάξεις §§31-44). Εἰς τὸν ἑσπερι­νὸν τὰ 3 προσόμοια τοῦ Μηναίου (ἀνὰ μίαν) καὶ τὰ 3 τῶν ἀπο­στίχων, Δόξα, «῾Ιερεὺς ἐννομώτατος», Καὶ νῦν, τὸ α΄ θεο­το­κίον τοῦ ἤχου· ἄνευ εἰσ­ό­δου «Φῶς ἱλαρὸν» χῦμα καὶ τὰ λοιπὰ τῆς ἀκολουθίας τοῦ Σαββάτου. Εἰς τὸν ὄρθρον ἄνευ καταβασιῶν, ἀλλὰ μετὰ δοξολογίας μεγάλης. Εἰς τὴν λει­τουρ­γίαν, κον­τά­κιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον Λόγον»· ᾿Από­στο­λος: τοῦ ἱερομάρτυρος, 15 Δεκ., «Μὴ ἐπαι­σχυν­θῇς τὸ μαρτύριον» (Β΄ Τιμ. α΄ 8-18)· Εὐ­αγ­γέ­λι­ον: ὁμοίως, Σαβ. α΄ ἑβδ. νηστ., «᾿Επορεύετο ὁ ᾿Ιησοῦς τοῖς σάβ­βασι» (Μρ. β΄ 23-γ΄ 5)· κοινω­νικὸν «Εἰς μνημό­συ­νον».

Σημείωσις. Εἰς τοὺς γεραίροντας τὸν ἅγιον ᾿Ελευθέριον ναοὺς ἡ ἑορ­τάσιμος αὐτοῦ ἀκολουθία ψάλλεται ἄνευ Παρακλητικῆς ἐξ ἰδιαι­τέρας φυλλάδος, συμφώνως μὲ τὴν ἐν αὐτῇ τυπικὴν διάταξιν.

16. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΘ΄ (ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ). «Τῶν ἁγίων προ­πα­τό­ρων». ᾿Αγ­γαίου προφήτου (500 π.Χ.). Θεοφα­νοῦς βασιλίσ­σης (†894), Μο­δέ­στου ᾿Ιεροσολύμων. ῏Ηχος γ΄, ἑωθινὸν ϛ΄.

Τὴν ἀκολουθίαν τῶν προπατόρων ζήτει μετὰ τὴν 10ην Δεκεμβρίου.

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «῾Ιερέων ποδήρει»· κοντάκιον «῾Ως καλλονήν».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6, τῶν προ­πατό­ρων προσόμοια 4, Δόξα, «Τοὺς πρὸ τοῦ νόμου πατέ­ρας», Καὶ νῦν, «Πῶς μὴ θαυμάσωμεν».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, «Τῶν προπατόρων τὸ σύ­στημα», Καὶ νῦν, «᾿Ασπόρως ἐκ θείου Πνεύματος».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», Δόξα, Καὶ νῦν, «᾿Εν πίστει τοὺς προπάτορας».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ τὸ ἀπολυ­τίκιον «᾿Εν πίστει τοὺς προπάτορας».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ρι­ος» ἀπολυτίκια «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «᾿Εν πίστει τοὺς προπάτορας». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, τῆς α΄ στι­χολογίας μὲ θεοτοκίον «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν», καὶ τὰ τῆς β΄ στι­χολογίας μὲ τὸ θεοτοκίον αὐτῶν. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀνα­βαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ϛ΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ τῶν προ­πα­τόρων «Πατράσιν αἶνον προσάξωμεν» (ἄνευ εἱρμῶν)· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς ἡ ὑπακοὴ «Εἰς δρόσον τοῖς παισὶ» καὶ τὸ ἀναστά­σι­μον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τῶν προπατόρων, τὸ συναξάριον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ ὑ­πό­μνημα τῆς Κυριακῆς τῶν προπατόρων.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμιωτέ­ραν», «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ϛ΄ ἀναστάσιμον, τὰ τῶν προπατόρων «Πατέρων μνήμην σήμερον», «᾿Αδὰμ ἀν­ευ­­φη­μήσωμεν» καὶ θεοτοκίον ὅμοιον «῾Αγνὴ παρθένε».

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῶν προπατόρων προσό­μοια 3 εἰς 4 –μετὰ τῶν πρὸ αὐτῶν στίχων τὰ δύο τε­λευ­ταῖα–, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῶν προπατόρων «Δεῦτε ἅπαντες πιστῶς», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ καὶ εἰς τοὺς μακαρισμοὺς 4 ἀναστάσιμα τρο­πάρια τοῦ ἤχου καὶ 4 ἐκ τῆς ϛ΄ ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῶν προπατόρων].

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Εὐφραινέσθω τὰ οὐρά­νια», «᾿Εν πίστει τοὺς προπάτορας», καὶ τοῦ ναοῦ, κον­τά­κιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Προκείμενον τῆς Κυρ. τῶν προπατόρων· ᾿Απόστολος: προεόρτιος, Κυρ. κθ΄ ἐπιστ., «Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ» (Κολ. γ΄ 4-11)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ια΄ Λουκᾶ, «῎Αν­θρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον» (Λκ. ιδ΄ 16-24, Μτθ. κβ΄ 14).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αξιον ἐστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

Σημείωσις. Εἰς τοὺς γεραίροντας τὸν ἅγιον Μόδεστον ναοὺς ἡ ἑορτάσιμος αὐτοῦ ἀκολουθία (ἥ τις εὑρίσκεται ἐν ἰδιαιτέρᾳ φυλλάδι ἢ ἐν τέλει τοῦ Μηναίου) συμψάλλεται μετὰ τῆς ἀναστασίμου καὶ τῶν προπατόρων, κατὰ τὴν τυπικὴν διάταξιν τῆς 12ης Δεκεμβρίου §§2-4.

17. Δευτέρα. Δανιὴλ τοῦ προφήτου (560 π.Χ.) καὶ τῶν ἁ­γίων τριῶν παίδων ᾿Ανανίου, ᾿Αζαρίου καὶ Μισαήλ. Διονυ­σίου Αἰγίνης τοῦ θαυματουργοῦ (†1624) τοῦ ἐν Ζακύνθῳ.

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: προφή­του, α΄ Κυρ. ἐπιστ. (ἁγ. Πάντων) (῾Εβρ. ια΄ 33-ιβ΄ 2)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιδ΄ ἐβδ. Λουκᾶ (Μρ. θ΄ 42-ι΄ 1). Κοινωνικὸν εἰς προφή­τας «Ἀγαλ­­λιᾶσθε, δίκαιοι».

Σημείωσις. Εἰς τοὺς γεραίροντας τὸν ἅγιον Διονύσιον ναοὺς ψάλ­λε­ται ἡ ἑορτάσιμος αὐτοῦ ἀκολουθία (ἥ τις εὑρίσκεται ἐν ἰδιαιτέρᾳ φυλλάδι ἢ ἐν τέλει τοῦ Μηναίου)· ἐν τῇ λειτουργίᾳ τὸ προεόρτιον κοντάκιον· ἀναγνώσματα τὰ τοῦ ἱεράρχου, ἃ ζήτει Νοεμβρίου 13ῃ. Ἡ δὲ ἀκολουθία τοῦ προφήτου καὶ τῶν τριῶν νέων καταλιμπάνεται.

18. Τρίτη. Σεβαστιανοῦ, Ζωῆς κ.λπ. μαρτύρων (†287).

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τρ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. δ΄ 1-13)· Εὐ­αγ­γέλιον: ὁμοίως, Τρ. ιδ΄ Λουκᾶ (Μρ. ι΄ 2-12).

19. Τετάρτη. Βονιφατίου μάρ­τυ­ρος (†290). ῎Αρεως (†308), Εὐτυχίου καὶ Θεσσαλονίκης μαρ­τύ­ρων.

Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τετ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. ε΄ 11-ϛ΄ 8). Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Τετ. ιδ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ι΄ 11-16).

20. Πέμπτη. Προεόρτια τῶν Χρι­στου­γέννων. ᾿Ιγνατίου ἱε­ρο­μάρτυρος τοῦ Θεοφόρου (†107). Φι­λο­γονίου ἐπισκόπου ᾿Αν­τι­οχείας (†323), ᾿Ιωάννου νεομάρτυρος ἐκ Θάσου (†1652).

Εἰδήσεις. 1. ᾿Απὸ σήμερον εἰσέρχονται εἰς πάσας τὰς τακτικὰς ἀκο­λουθίας οἱ ἐν τῷ Μηναίῳ προεόρτιοι ὕμνοι τῶν Χριστουγέννων, οἵ τινες καὶ ἀνα­πληροῦν ἐν ταῖς καθημεριναῖς τοὺς ὕμνους τῆς Πα­ρα­κλητικῆς, ἡ ὁποία σχολάζει μέχρι τῆς 14ης ᾿Ιανουαρίου, πλὴν τῶν Κυρι­ακῶν.

2. Διὰ τὰς ἀκολουθίας τῶν προεορτίων καθημερινῶν βλέπε ἔμ­προ­σθεν, εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§52-63).

3. Εἰς τοὺς ἑσπερινοὺς τῶν προεορτίων καθημερινῶν ψάλλονται μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» οἱ διὰ τὰ ἀπόδειπνα κανόνες τοῦ Μηναίου (Τ.Μ.Ε. Δεκ. 25 §23), μεθ᾿ οὓς λέγεται τὸ τρισάγιον.

4. ῞Εως τῆς 24ης Δεκεμβρίου, ὅπου ἐὰν ψαλῇ ἑόρτιος ἀκολουθία, ψάλ­­λον­ται κα­τα­βασίαι «Χριστὸς γεννᾶται», εἰς δὲ τὴν θ. λειτουργίαν (καὶ εἰς τὰς ὥρας μετὰ τὸ τρισάγιον) ψάλλεται τὸ κοντάκιον «῾Η παρ­θένος σήμε­ρον τὸν προαιώνιον Λόγον».

῾Η ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου· μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» ψάλλεται τὸ τριῴδιον «῾Η ἀπόρρητος Λόγου Θεοῦ κατάβασις». Εἰς τὸν ὄρθρον ἄνευ καταβασιῶν, ἀλλ᾿ ἀπὸ γ΄, ϛ΄, η΄ καὶ θ΄ ᾠδῆς οἱ εἱρμοὶ τῶν ᾠ­δῶν αὐτῶν· ἄνευ δοξολογίας μεγάλης. Εἰς τὴν λειτουργίαν ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Πέμ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. ζ΄ 1-6)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ιδ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ι΄ 17-28)· κοι­νω­νικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

21. Παρασκευή. ᾿Ιουλιανῆς καὶ τῶν σὺν αὐτῇ 500 μαρ­τύ­ρων (†304). Θεμιστοκλέους μάρτυρος (†251).

Εἰς πάσας τὰς προεορτίους καθημερινὰς ἡ ἀκολουθία ψάλ­λε­ται μόνον ἐκ τοῦ Μηναίου (ὅρα ἔμ­προ­σθεν γεν. τυπικὰς διατάξεις §§52-63). Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. ζ΄ 18-25)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιδ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ι΄ 24-32).

22. Σάββατον πρὸ τῶν Χριστουγέννων. ᾿Αναστασίας τῆς φαρ­μα­κο­λυτρίας (†304). Χρυσογόνου καὶ Θε­ο­δότης.

῾Ο ἥλιος εἰσέρχεται εἰς τὸν Αἰγόκερω. ᾿Αρχὴ τοῦ χει­μῶνος.

῾Η ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μη­ναί­ῳ. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου· μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» τὸ τριῴδιον «᾿Εν καινοῖς τὸ συνέδριον». Εἰς τὸν ὄρθρον ἄνευ καταβασιῶν καὶ ἄνευ δοξολογίας μεγάλης. Εἰς τὴν λειτουρ­γίαν, μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτί­κια «῾Ετοιμάζου, Βηθλεέμ», «῾Η ἀμνάς σου, ᾿Ιησοῦ», καὶ τοῦ ναοῦ, κον­τάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώ­νιον Λόγον». ᾿Απόστολος: Σαβ. πρὸ Χριστοῦ γεννήσεως, Σαβ. κϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. γ΄ 8-12)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Σαβ. ιβ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιγ΄ 19-29). Κοινωνικὸν «Ἀγαλλιᾶσθε, δί­και­οι».

23. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ. «Μνήμη πάντων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων ἀπὸ ᾿Αδὰμ ἄχρις ᾿Ιωσὴφ τοῦ μνήστορος τῆς ὑπεραγίας Θεοτό­κου· ὁμοίως καὶ τῶν προφητῶν καὶ προφητίδων, ἐξαιρέτως δὲ τοῦ προφήτου Δανιὴλ (560 π.Χ.) καὶ τῶν ἁγίων τριῶν παίδων». Τῶν ἐν Κρήτῃ δέκα μαρτύρων († γ΄ αἰ.). Τὰ ἐγκαί­νια τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ μεγάλης ᾿Εκκλησίας, ἤτοι τῆς ἁγίας τοῦ Θεοῦ Σοφίας ἐν Κων­σταν­τι­νου­πόλει. ῏Ηχος δ΄, ἑωθινὸν ζ΄ (τυ­πι­κὸν Κυριακῆς πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως, περ. β΄ §§4-6).

Τὴν ἀκολουθίαν τῆς Κυριακῆς πρὸ τῆς Χριστοῦ γεννή­σε­ως ζήτει ἐν τῷ Μηναίῳ μετὰ τὴν 17ην Δε­κεμ­βρίου.

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκια «῾Ετοιμάζου, Βηθλεέμ», Δόξα, «῾Η ἀμνάς σου, ᾿Ιησοῦ»· κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον Λόγον».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 4, προσόμοια προ­εόρτια 3 «Παρθένε πανάμωμε Θεοῦ» κ.λπ. καὶ τῶν πα­τέ­ρων 3 «Τὰ τῶν πατέρων σήμερον, πιστοὶ» κ.λπ., Δόξα, «Δα­νι­ὴλ ἀνὴρ ἐπιθυμιῶν», Καὶ νῦν, «῾Ο διὰ σὲ θεοπάτωρ».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἐν τῷ Μηναίῳ ἀναγνώσματα τῆς Κυριακῆς.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, «Χαίρετε, προφῆται τί­μιοι», Καὶ νῦν, «᾿Ιδοὺ καιρὸς ἤγγικεν».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸ φαιδρὸν τῆς ἀναστάσεως κήρυγμα», Δό­­ξα, «Με­γάλα τὰ τῆς πίστεως κατορθώματα», Καὶ νῦν, «῾Ε­τοιμάζου, Βηθλεέμ».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κα­νὼν τοῦ ἤχου, Δόξα, τὸ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελον «Βολίδες ἀστράπτοντες», Καὶ νῦν, «῾Αμαρτωλῶν τὰς δεήσεις»· τὰ τρια­δικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «῾Ετοι­μά­ζου, Βηθλεέμ».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύρι­ος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πο­λυ­έλεος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ἀνὰ δύο ἀναστάσιμα, εἰς δὲ τὸ Καὶ νῦν αὐ­τῶν ἀντὶ θεοτοκίων ἀνὰ ἓν προεόρτιον [«Βηθλεέμ, ἑτοιμά­ζου», «᾿Εκ τῆς Περσίδος βασιλεῖς» (23ης Δεκ.)]. Εὐλογη­τά­ρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ζ΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.

ΚΑΝωΝ μόνον ὁ τῶν πατέρων «Κύματι θαλάσσης», μετὰ δὲ τὸν εἱρμὸν ἑκάστης ᾠδῆς τὸ ἀναστάσιμον τροπάριον μὲ στίχον «Δό­ξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε», τὰ ἑπόμενα μὲ στίχον «῞Αγιοι τοῦ Θεοῦ», καὶ εἰς τὰ δύο τελευταῖα Δόξα, Καὶ νῦν· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς ἡ ὑπα­κοὴ «῎Αγγελος παίδων ἐδρόσισε» καὶ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου χῦμα· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ προεόρτιον τῆς Κυριακῆς κοντάκιον «Εὐφραίνου, Βηθλε­ὲμ» μετὰ τοῦ οἴκου αὐτοῦ «Τῆς σῆς, παρθένε, κυήσεως», τὸ συναξάριον τῆς 23ης τοῦ μηνὸς καὶ τὸ ὑπόμνημα τῆς Κυρια­κῆς πρὸ τῶν Χριστουγέννων.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμιω­τέ­ραν», «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ζ΄ ἀναστάσιμον «῞Ο­τι ᾖραν τὸν Κύριον», τὸ τῶν πατέρων «Πατριαρχῶν οἱ πρόκριτοι» καὶ τὸ προεόρτιον «Εὐφραίνου, Βηθλεέμ».

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῶν πατέ­ρων προσόμοια 3 «῏Αρόν σου τὴν φωνὴν» κ.λπ. εἰς 4 –εἰς τοὺς πρὸ αὐτῶν στίχους τὰ δύο τελευταῖα–, Δόξα, «Τῶν νο­μι­κῶν διδαγμάτων», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξο­λο­γία μεγάλη, «Σή­μερον σωτηρία».

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ καὶ εἰς τοὺς μακαρισμοὺς 4 ἀναστάσιμα τρο­πάρια τοῦ ἤχου καὶ 4 ἐκ τῆς ϛ΄ ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῶν πατέρων].

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸ φαιδρόν», «῾Ετοι­μά­ζου, Βηθλεέμ», «Μεγάλα τὰ τῆς πίστεως κα­τορ­θώματα» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώ­νι­ον».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: Κυρ. πρὸ τῶν Χρι­στου­γέν­νων, «Πίστει παρῴκησεν ᾿Αβραάμ» (῾Εβρ. ια΄ 9-10, 32-40)· Εὐ­αγγέλιον: ὁμοίως, «Βίβλος γενέσεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ» (Μτθ. α΄ 1-25).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

24. Δευτέρα. Εὐγενίας ὁσιομάρτυρος (†262) καὶ Φιλίπ­που τοῦ πατρὸς αὐτῆς, Βασίλλας καὶ ᾿Αχαϊκοῦ μαρ­­τύ­ρων.

Ἡ ἀκολουθία τῆς ἡμέρας ψάλλεται κατὰ τὴν ἐν τῷ Μη­ναί­ῳ τάξιν.

Εἰς τὸν ἑσπερινὸν μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» συνά­πτεται ὁ κανὼν τοῦ ἀποδείπνου «῎Αρχων ἐξ ᾿Ιούδα» (μετὰ τῶν εἱρμῶν αὐτοῦ). Εἶτα τρισάγιον κ.λπ., τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Α­πεγράφετο ποτέ» (ἅπαξ), ἡ συνήθης ἐκτενὴς (ὡς μὴ γε­νομένης εἰσόδου) καὶ ἡ συνήθης ἀπόλυσις.

Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Α­πε­γράφετο ποτέ» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα, Καὶ νῦν), ἡ δὲ λοιπὴ ἀκολουθία ἄνευ καταβασιῶν, ἀλλὰ μόνον οἱ εἱρμοὶ τῆς γ΄ καὶ τῆς ϛ΄ ᾠδῆς εἰς τὴν τάξιν αὐτῶν· εἰς τὸ «Αἰνοῦμεν, εὐλο­γοῦ­μεν» ὁ εἱρμὸς τῆς η΄ ᾠδῆς «Τὸν ἐν καμίνῳ τοῦ πυρός»· «Τὴν τι­μι­ω­τέραν», ὁ εἱρμὸς τῆς θ΄ ᾠδῆς «᾿Ανάρχου γεννήτορος» καὶ τὸ «῎Αξιον ἐστίν»· εἰς τὰ ἐξαποστειλάρια καὶ τοὺς αἴ­νους, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· «Σοὶ δόξα πρέπει» καὶ ἡ δοξολογία χῦμα· εἰς τὸν στίχον τῶν αἴνων ἅπαντα ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· «᾿Αγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖ­σθαι», τρισάγιον κ.λπ., τὸ ἀπο­λυ­τίκι­ον «᾿Απεγράφετο ποτὲ» καὶ ἡ (μεγ.) ἀπόλυσις. Ἐν συνεχείᾳ ψάλλονται αἱ

Μεγάλαι ὧραι (τυπικὸν 25ης Δεκεμβρίου, περίπτωσις α΄ §§2-5). Εἰς τὴν α΄ ὥραν «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», [«Δόξα σοι, ὁ Θε­ὸς ἡμῶν, δόξα σοι», «Βασιλεῦ οὐράνιε»,] τρισάγιον κ.λπ., αἱ δὲ λοιπαὶ ὧραι ἄρχονται ἀπὸ τοῦ «Δεῦτε προσκυνήσω­μεν», καθὼς ἐπισυνάπτονται εὐθὺς μετὰ τὴν εὐχὴν τῆς προ­η­γουμένης ὥρας. Ἡ ἀκολουθία αὐτῶν ὡς ἔχει εἰς τὸ Μη­ναῖον. Ἐν ᾧ ψάλλονται τὰ ἰδιόμελα τῆς γ΄, τῆς ϛ΄ καὶ τῆς θ΄ ὥρας, ὁ διάκονος (ἢ ὁ ἱερεὺς φέρων ἐπιτραχήλιον καὶ φελώ­νιον) θυ­μιᾷ [προπορευομένου λαμπαδούχου] τὸν ναὸν καὶ τὸν λαὸν μετὰ θυμιατοῦ (κατζίου).

Ὥρα θ΄. Μετὰ τὰ δύο πρῶτα ἰδιόμελα τῆς ὥρας ὁ α΄ χορὸς ψάλλει Δόξα Πατρί, ὁ β΄ Καὶ νῦν, καὶ ὁ κανονάρχης ἱστά­με­νος εἰς τὸ μέσον τοῦ ναοῦ ἀναγινώσκει –κατὰ στίχον– «εὐλα­βῶς καὶ κατὰ τὸ ὕφος τοῦ Εὐαγγελίου» τὸ ἰδιόμελον «Σή­με­ρον γεννᾶται ἐκ Παρθένου» (τὸν μὲν πρῶτον τοῦτον στίχον λέγει τρίς, καὶ συνεχίζει τοὺς λοιποὺς «῾Ράκει καθάπερ βρο­τὸς» κ.λπ. ἀνὰ μίαν μέχρι τοῦ «Προσκυνοῦμέν σου τὴν γέν­ναν, Χριστέ», ὅ περ ἐπαναλαμβάνει τρίς, τὸ δὲ «Δεῖξον ἡμῖν» ἅπαξ)· εἶτα οἱ χοροὶ ψάλλουν τοῦτο ἐναλλὰξ κατὰ στίχον, μεθ᾿ ὃ ἡ Προφητεία, ὁ ᾿Απόστολος, τὸ Εὐαγγέλιον καὶ τὰ λοι­πά. Μετὰ τὴν εὐχὴν «Δέσποτα Κύριε ᾿Ιησοῦ Χριστὲ» [συν­­ήθως παραλείπονται ἐν ταῖς ἐνορίαις τὰ τυπικὰ καὶ οἱ μα­­κα­ρισμοί, καὶ] λέγεται εὐθὺς ἡ (μικρὰ) ἀπόλυσις. ᾿Εν συν­εχείᾳ

῾Ο μέγας ἑσπερινὸς τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων μετὰ τῆς θ. λειτουργίας τοῦ μεγάλου Βασιλείου.

«Εὐλογημένη ἡ βασιλεία», ὁ προοιμιακός, ἡ μεγάλη συν­απτή.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» στιχηρὰ ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς 4 «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ» κ.τ.λ. εἰς 6, Δό­ξα, Καὶ νῦν, τὸ ἕτερον ἰδιόμελον «Αὐγούστου μοναρ­χή­σαν­τος ἐπὶ τῆς γῆς».

ΕΙΣΟΔΟΣ μετὰ τοῦ Εὐαγγελίου, «Φῶς ἱλαρόν», καὶ εὐθὺς ἀναγινώσκονται τὰ

αναγνωσματα. Τὸ α΄ ἀνάγνωσμα «᾿Εν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός»· εἶτα ὁ α΄ χορὸς τὸ τροπά­ριον «Λαθὼν ἐτέχθης», τοῦ ὁποίου τὸ ἀκρο­τελεύτιον «Καὶ μάγους σοι προσήνεγκε» ψάλλεται (ἀρχομένου τοῦ β΄ χοροῦ) μετὰ τῶν στίχων τοῦ πϛ΄ (86ου) ψαλμοῦ, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, Δόξα, Καὶ νῦν, ὁ α΄ χορὸς τὸ αὐτὸ τροπάριον «Λαθὼν ἐτέχθης» ὁλό­κληρον. Εἶτα τὸ ζ΄ ἀνάγνωσμα «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν»· μετ᾿ αὐτὸ ὁ β΄ χορὸς τὸ τροπάριον «᾿Ανέτειλας, Χριστέ, ἐκ παρθένου», τὸ ἀκρο­τε­λεύτιον τοῦ ὁποίου «Μάγους ὁδηγήσας» ψάλλεται (ἀρχο­μέ­νου τοῦ α΄ χοροῦ) μετὰ τῶν στίχων τοῦ Ϟβ΄ (92ου) ψαλμοῦ, ὡς ἐν τῷ Μη­ναίῳ, Δόξα, Καὶ νῦν, ὁ β΄ χορὸς τὸ αὐτὸ τροπάριον «᾿Ανέτειλας, Χριστὲ» ὁλόκληρον. Εἶτα τὸ η΄ ἀνάγνωσμα «Προσέθετο Κύριος», μεθ᾿ ὃ «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν», «Ὅτι ἅγιος εἶ, ὁ Θεὸς» καὶ τὸ τρισάγιον. Προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· ᾿Από­στολος: τοῦ ἑσπε­ρι­νοῦ, Σαβ. α΄ ἑβδ. νηστ., «Πολυμερῶς καὶ πο­λυτρόπως» (῾Εβρ. α΄ 1-12)· Εὐαγγέλιον: τῆς γ΄ ὥρας, «᾿Εξῆλθε δόγμα» (Λκ. β΄ 1-20).

Καθεξῆς ἡ θ. λειτουργία τοῦ μεγ. Βασιλείου. Εἰς τὸ ᾿Εξαι­ρέτως «᾿Επὶ σοὶ χαίρει». Κοινωνικὸν «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς». Ἀπόλυσις «῾Ο ἐν σπηλαίῳ γεννηθεὶς καὶ ἐν φάτνῃ ἀ­να­κλιθεὶς διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν».

25. Τρίτη. † Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥ­ΡΙ­ΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙ­ΣΤΟΥ.

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, τὰ διὰ τὴν λι­τὴν στι­χηρὰ τῆς ἑορτῆς (παραλειπομένων τῶν πρὸ τῶν δύο τελευταίων ἰδιομέλων ὑπαρχόντων στίχων τῆς μικρᾶς δοξο­λογίας Δόξα, Καὶ νῦν) καὶ ἐν συνεχείᾳ τὰ 3 ἰδιόμελα τοῦ στίχου τοῦ ἑσπερινοῦ «Μέγα καὶ παράδοξον» κ.λπ., ἄνευ τῶν πρὸ αὐτῶν στίχων, Δόξα, «Εὐφράνθητι, ᾿Ιερουσαλήμ», Καὶ νῦν, «Σπηλαίῳ παρῴκησας», τρισάγιον κ.λπ., τὸ ἀπολυ­τί­κιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστέ».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ρι­ος» τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» τρίς. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος «Αἰνεῖτε τὸ ὄνομα Κυρίου».]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ τῆς ἑορτῆς κατὰ σειράν· τὸ α΄ ἀντί­φω­νον τοῦ δ΄ ἤχου, τὸ προκείμενον, Εὐαγγέλιον ὄρθρου, ὁ ν΄ ψαλ­μὸς χῦμα, καὶ τὰ λοιπὰ ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, οἱ δύο τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν εἱρμῶν αὐτῶν («ἄ­νευ στίχων»), Δόξα, Καὶ νῦν εἰς τὰ δύο τελευταῖα τροπά­ρια ἑκάστης ᾠδῆς τοῦ β΄ κανόνος· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς ἡ ὑπακοὴ «Τὴν ἀπαρχὴν τῶν ἐθνῶν» χῦμα· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴ­κου τῆς ἑορτῆς καὶ τὸ συναξάριον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ διπλαῖ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται» καὶ «῎Εσωσε λαόν»· (ἀντὶ τῆς ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου Τὴν τιμιωτέ­ραν), ψάλλονται οἱ εἱρμοὶ καὶ τὰ τροπάρια τῆς θ΄ ᾠδῆς τῶν δύο κανό­νων μὲ τὰ ἐν τῷ Μηναίῳ με­γαλυνάρια τῆς ἑορτῆς· εἶτα οἱ δύο εἱρμοὶ μετὰ τῶν ἀντιστοίχων μεγα­λυναρίων «Με­γά­λυνον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν... Μυστήριον ξένον» καὶ «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν λυτρωσαμένην... Στέργειν μὲν ἡμᾶς».

Τὸ ἐξαποστειλάριον ἐκ τρίτου, εἰς τοὺς αἴνους τὰ στιχηρὰ τοῦ Μηναίου, δο­ξολογία μεγάλη, καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» ἅπαξ.

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν ἐφυ­μνίων αὐτῶν.

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «᾿Εκ γαστρὸς πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤ­μοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰ­ῶ­να, κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐκ παρθέ­νου τεχθείς, ψάλλοντάς σοι ἀλληλούια».

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ μόνον τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέν­νη­σίς σου, Χριστὲ» καὶ τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς «῾Η παρθένος σή­μερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει». ᾿Αντὶ τρισαγίου «῞Οσοι εἰς Χριστόν».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: τῆς ἑορτῆς –μετὰ τοῦ προ­κειμένου αὐτοῦ–, 25 Δεκ., «῞Οτε ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρό­­νου» (Γαλ. δ΄ 4-7)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, 25 Δεκ., «Τοῦ ᾿Ιησοῦ γεν­νη­θέντος ἐν Βηθλεέμ» (Μτθ. β΄ 1-12).

Καθεξῆς ἡ θεία λειτουργία τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου. Εἰς τὸ ᾿Ε­ξαι­ρέτως «Μεγάλυνον, ψυχή μου... Μυστήριον ξένον».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Λύτρωσιν ἀπέστειλε Κύριος τῷ λαῷ αὐτοῦ· ἀλλη­λούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς, «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» ἅπαξ. ᾿Απόλυσις ὡς εἰς τὸν ἑσπερινόν.

Σημείωσις. ᾿Απὸ τῆς σήμερον ἕως τῆς 4ης ᾿Ιανουαρίου (2013) ἐπι­τρέπεται κατάλυσις εἰς πάντα.

26. Τετάρτη. † ῾Η σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεο­τό­κου. Εὐθυ­μίου Σάρδεων ἱερομάρτυρος τοῦ ὁμολογητοῦ (†840).

Εἴδησις. Εἰς πάσας τὰς μεθεόρτους καθημερινὰς αἱ ἀκολουθίαι ψάλλονται μόνον ἐκ τοῦ Μηναίου (ὅρα ἔμπροσθεν γεν. τυπικὰς δια­τάξεις §§52-63).

῾Η ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ (τυπικὸν 25ης Δεκ., §§ 9-11, καὶ ὑποσημ. 5).

Εἰς τὸν ἑσπερινὸν μετὰ τὸν προ­οιμιακὸν δὲν γίνεται στι­χολογία Ψαλτηρίου. Μετὰ τὴν εἴσοδον κ.λπ., τὸ μέγα προ­κεί­μενον «Τίς θεὸς μέγας» μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ. ᾿Απολυ­τίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστέ» (τὸ αὐτὸ καὶ εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τρίς). ᾿Απόλυσις, ὡς χθές. Εἰς τὸ μεσονυκτι­κὸν μετὰ τὸ τρισάγιον τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς ἅπαξ.

Εἰς τὸν ὄρθρον τὰ καθίσματα τῆς ἑορτῆς «Δεῦτε ἴδωμεν, πιστοί», «Τί θαυμάζεις, Μαριὰμ» ἐκ δευτέρου· ὁ ν΄ χῦμα. Κα­νό­νες οἱ δύο τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν εἱρ­μῶν αὐτῶν, ὡς χθές· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ κον­τά­κιον τῆς ἑορτῆς «῾Η παρθένος σήμερον» καὶ τὸ μεσῴδιον κάθι­σμα «᾿Αγαλλιάσθω οὐρανός» (ὅρα χθὲς μετὰ τὴν γ΄ ᾠδήν)· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τῆς Θεοτό­κου καὶ τὸ συναξάριον. Κα­τα­βασίαι οἱ εἱρμοὶ μόνον τοῦ ἰαμ­βικοῦ κανόνος «῎Εσωσε λαόν»· ἀντὶ τοῦ Τὴν τιμιωτέραν, οἱ εἱρμοὶ καὶ τὰ τροπάρια τῆς θ΄ ᾠδῆς ἀμφοτέρων τῶν κανόνων τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν μεγαλυναρίων ὡς χθές, καὶ εἶτα «Μεγά­λυ­νον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν... Στέργειν μὲν ἡμᾶς». ᾿Εξα­πο­στειλάριον καὶ αἶνοι ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ (τῇ 26ῃ), δοξολογία με­γάλη, τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» ἅπαξ.

Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα, εἰσοδικόν, ἀπολυτίκιον καὶ κοντάκιον ὡς χθές· ἀντὶ τρισαγίου «῞Οσοι εἰς Χριστόν». ᾿Απόστολος: τῆς Θεοτόκου, ϛ΄ ὥρας μεγ. Παρασκευῆς, «῾Ο ἁ­γι­ά­ζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι» (῾Εβρ. β΄ 11-18)· Εὐαγγέλιον: ὁ­μοίως, θ΄ ὥρας Χρι­στου­γέν­νων, «᾿Αναχωρησάντων τῶν μά­γων» (Μτθ. β΄ 13-23). Εἰς τὸ ᾿Εξαι­ρέτως «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν... Στέργειν μὲν ἡμᾶς». Κοινωνικὸν «Λύ­τρωσιν ἀπέστειλε Κύριος τῷ λαῷ αὐ­τοῦ· ἀλληλούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «῾Η γέννησίς σου, Χριστέ». Ἀπόλυσις ἡ τῆς ἑορτῆς.

Εἰδήσεις. 1. ᾿Απὸ αὔριον ἕως τῆς 30ῆς Δεκ. τῶν κανόνων τοῦ Μη­ναί­ου προτάσσονται οἱ τῆς ἑορτῆς· τὴν μὲν 27ην καὶ 29ην ὁ α΄ κανών, τὴν δὲ 28ην καὶ 30ὴν ὁ β΄. Καταβασίαι, ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, «῎Εσωσε λαόν».

2. Ἕως τῆς 30ῆς Δεκεμβρίου ἀντίφωνα τὰ τῆς ἑορτῆς· εἰσοδικὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς ὁ ἐκ παρθένου τεχθείς»· κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει».

3. Ἕως τῆς ἀποδόσεως τῆς ἑορτῆς εἰς πάσας τὰς ἀκολουθίας ἀπό­λυ­σις «῾Ο ἐν σπηλαίῳ γεννηθεὶς καὶ ἐν φάτνῃ ἀνακλιθεὶς διὰ τὴν ἡμῶν σω­τη­­ρίαν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν».

27. Πέμπτη. † Στεφάνου πρωτομάρτυρος καὶ ἀποστόλου (†34). Θεοδώρου ὁσίου τοῦ γραπτοῦ (†840).

Αἱ ἀκολουθίαι τοῦ πρωτομάρτυρος καὶ τοῦ ὁσίου συμ­ψάλ­λονται μετὰ τῆς ἀκολουθίας τῆς ἑορτῆς, ὡς ἐν τῷ Μη­ναί­ῳ. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου. Εἰς τὸν ὄρθρον ἄνευ κα­τα­βασιῶν, στιχο­λογοῦμεν δὲ «Τὴν τιμιωτέραν»· μετὰ τοὺς αἴνους παραλείπονται τὰ ἀπόστιχα καὶ ψάλλεται δοξολογία μεγάλη. Εἰς τὴν λειτουργίαν, ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς· εἰσο­δι­κὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐκ παρθένου τε­χθείς». Μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «῾Η γέννησίς σου», «Βασίλειον διάδημα» καὶ τοῦ ναοῦ· κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει». Τρισάγιον. ᾿Απόστολος: τοῦ πρωτομάρτυρος, Δευτ. γ΄ ἑβδ. Πράξ., «Στέφανος πλήρης πί­στεως καὶ δυνάμεως» (Πρξ. ϛ΄ 8-ζ΄ 5, 47-60)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Κυρ. ιγ΄ Ματθ., «῎Αν­θρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης» (Μτθ. κα΄ 33-42). «῎Αξιον ἐστί». Κοινωνικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν».

28. Παρασκευή. Τῶν ἁγίων Δισμυρίων τῶν ἐν Νικομηδείᾳ καέντων μαρτύρων (†302). Γλυκερίου μάρτυρος.

᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. λ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἑβρ. ια΄ 8-14)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιε΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιβ΄ 1-12).

29. Σάββατον μετὰ τὰ Χριστούγεννα. Τῶν ἁγίων νηπίων τῶν ὑπὸ τοῦ ῾Ηρῴδου ἀ­ναι­ρε­­­θέν­των· Μαρκέλλου ὁσίου.

῾Η ἀκολουθία κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν. ᾿Απόστολος –μετὰ τοῦ ἐν τῷ μηνολογίῳ προκειμένου αὐ­τοῦ– Σαββάτου μετὰ τὰ Χριστούγεννα, ζήτει Σαβ. λδ΄ ἑβδ. ἐπιστ., «Τέκνον Τιμόθεε, δίωκε δικαιοσύνην» (Α΄ Τιμ. ϛ΄ 11-16)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Σαβ. μετὰ τὰ Χρι­στούγεννα, «᾿Ηκολούθησαν τῷ ᾿Ιη­σοῦ ὄχλοι πολλοί» (Μτθ. ιβ΄ 15-21).

30. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ. «᾿Ι­ωσὴφ τοῦ μνήστορος, Δαυὶδ τοῦ προφητάνακτος καὶ ᾿Ια­κώ­βου τοῦ ἀδελφοθέου». ᾿Ανυσίας ὁσιομάρτυρος τῆς ἐν Θεσ­σα­λο­νίκῃ (†285-305). ῏Ηχος πλ. α΄· ἑωθινὸν η΄.

Τυπικὸν 25ης Δεκ., περίπτωσις ε΄ §§41-43· τὰ τῆς Κυριακῆς μετὰ τὴν τοῦ Χριστοῦ γέννησιν βλέπε ἐν τῷ Μηναίῳ μετὰ τὴν 26ην καὶ πρὸ τῆς 27ης Δεκεμβρίου.

Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκια «῾Η γέννησίς σου», Δόξα, «Τὰς ἀλγηδόνας»· κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον».

Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 4, τῆς ἑορτῆς ἰδιόμελα «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα» κ.λπ. 3 καὶ τῶν θεοπα­τό­ρων προσόμοια 3, Δόξα, «Μνήμην ἐπιτελοῦμεν», Καὶ νῦν, «᾿Εν τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, «῾Ιερέων μνήμη», Καὶ νῦν, «Χορεύουσιν ἄγγελοι».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸν συνάναρχον Λόγον», Δόξα, τῶν δι­καίων «Εὐαγ­γελίζου, ᾿Ιωσήφ», Καὶ νῦν, «῾Η γέννησίς σου, Χρι­στέ».

ΑΠΟΛΥΣΙΣ «῾Ο ἐν σπηλαίῳ γεννηθεὶς καὶ ἐν φάτνῃ ἀνα­κλι­θεὶς διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν καὶ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν Χρι­στὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν».

Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. ῾Ο τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τρι­αδικὰ «῎Αξιόν ἐστι», τρισάγιον κ.λπ., ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου».

Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα καὶ ἀνὰ ἓν μεθέορτον (30 Δεκ.) ἀντὶ θεοτοκίων. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθ­μοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (η΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν, καὶ οἱ δύο τῆς Κυριακῆς μετὰ τὰ Χριστούγεννα· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ ἀνα­στά­σιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου (χῦμα) καὶ ψάλλονται τὰ μεσῴδια καθίσματα τῆς Κυρ. μετὰ τὰ Χριστούγεννα «Πατρὸς ὡς ἀληθῶς», Δόξα, Καὶ νῦν, «Χορὸς τῶν προφητῶν»· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον «Εὐφροσύνης σήμερον» μετὰ τοῦ οἴκου αὐτοῦ (Κυρ. μετὰ τὰ Χριστούγεννα), τὸ συναξάριον τῆς 30ῆς τοῦ μηνὸς καὶ τὸ ὑπόμνημα τῆς Κυριακῆς.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «῎Εσωσε λαόν»· «Τὴν τιμιωτέραν», «[Μεγά­λυ­νον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν...] Στέργειν μὲν ἡ­μᾶς».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ η΄ ἀναστάσιμον «Δύο ἀγγέλους βλέψασα», τὸ τῶν ἁγίων «Σὺν ᾿Ιακώβῳ μέλ­ψω­μεν» καὶ τῆς ἑορτῆς «᾿Επεσκέψατο ἡμᾶς».

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῆς ἑορτῆς 4 «Εὐ­φραί­νεσθε, δίκαιοι» κ.λπ. –εἰς στίχους τὰ δύο τελευ­ταῖα α΄) «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου», β΄) «᾿Εκ γαστρὸς πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤ­μοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται»–, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῆς Κυρ. μετὰ τὰ Χρι­στούγεννα «Αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδα καπνοῦ», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «᾿Αναστὰς ἐκ τοῦ μνή­ματος» (ἢ «Σή­μερον σωτηρία»).

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν ἐφυμνίων αὐτῶν (ὡς εἰς τὸ Μηναῖον 25 Δεκ.).

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀ­να­στὰς ἐκ νεκρῶν...»

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸν συνάναρχον», «῾Η γέν­νησίς σου, Χριστέ», «Εὐαγγελίζου ᾿Ιωσήφ», καὶ τοῦ ναοῦ, κον­τάκιον «῾Η παρθένος σήμερον». Τρισάγιον.

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Από­στολος: Κυρ. μετὰ τὰ Χριστούγεν­να, Κυρ. κ΄ ἐπιστ., «Γνωρί­ζω ὑμῖν τὸ εὐαγγέλιον» (Γαλ. α΄ 11-19)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «᾿Αναχωρη­σάντων τῶν μάγων» (Μτθ. β΄ 13-23).

Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αξιον ἐστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

31. Δευτέρα. ᾿Απόδοσις τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστου­γέν­νων. Με­λά­νης ὁσίας τῆς ῾Ρωμαίας (†449), Ζωτικοῦ ὀρφα­νο­τρόφου.

Ἡ ἀκολουθία ὡς ἐν τῇ κυρίᾳ ἡμέρᾳ τῆς ἑορτῆς (25 Δε­κεμ­βρίου) μετὰ τῶν ἑξῆς διαφορῶν:

Εἰς τὸν ἑσπερινὸν μετὰ τὸ δοξαστικὸν τῶν ἑσπερίων γί­νε­ται εἴσοδος, «Φῶς ἱλα­ρὸν» καὶ τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας. Τὰ ἀνα­γνώσματα καταλιμπάνονται· ὡσαύτως καὶ τὰ ἰδιό­με­λα τῆς λιτῆς. Ἀπόστιχα τὰ τῆς ἑορ­τῆς, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» γ΄. Ἀπό­λυσις ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ.

Εἰς τὸν ὄρθρον δὲν λέγεται τὸ μετὰ τὸν πολυέλεον κά­θι­σμα οὔτε Εὐαγγέλιον. ᾿Απὸ γ΄ ᾠδῆς τῶν κανόνων, ἀντὶ τῆς ὑπακοῆς, τὸ μετ᾿ αὐτὴν κάθισμα «᾿Αγαλλιάσθω οὐρανὸς» δίς· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τῆς ἑορτῆς, τὸ συναξά­ριον τῆς 31ης Δεκεμβρίου. Κατα­βασίαι διπλαῖ καὶ ἡ θ΄ ᾠδὴ ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ.

Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα καὶ εἰσοδικόν, ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ· ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστέ», κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον». Τρισάγιον. ᾿Απόστολος ἡμέρας, Δευτ. λα΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. ια΄ 17-31)· Εὐαγ­γέλιον: παραλει­φθέν, Πέμ. β΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. η΄ 23-27). Καθεξῆς ἡ θεία λει­τουρ­γία τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου. Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως, «Μεγά­λυ­νον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν... Στέργειν μὲν ἡμᾶς»· κοι­νωνικὸν «Λύτρωσιν ἀπέ­στειλε Κύριος τῷ λαῷ αὐτοῦ· ἀλ­λη­λούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «῾Η γέννησίς σου, Χρι­στέ». ᾿Απόλυσις ἡ τῆς ἑορτῆς.

(δημοσίευσις 30/9/2011)

****

Σημείωσις. τὸ παρὸν συντάσσεται ὑπὸ Διονυσίου ᾿Ανα­το­λικιώτου καὶ παρέχεται διὰ προσωπικὴν χρῆσιν τῶν ἀναγνωστῶν τοῦ διαδικτυακοῦ τόπου τῆς «Συμβολῆς» (http://www.symbole.gr). προσφέρεται δὲ εὐχαρί­στως καὶ εἰς τὸν «ἐν ᾿Αθήναις σύλλογον μουσικοφίλων Κωνσταν­τινου­πό­λεως», κατόπιν ἐπικοινωνίας μετὰ τοῦ προέδρου τοῦ συλλόγου κ. Στα­ματίου Κίσσα, διὰ νὰ χρησιμεύσῃ διὰ τὰς ἀνάγκας τῆς ἱστοσελίδος τοῦ συλλόγου, ὕστερον ἀπὸ τὰς ἀναγκαίας ἀλλαγὰς ποὺ θὰ ἐπιφέρουν οἱ συνεργάται αὐτοῦ.