28 Ιανουαρίου 2012

Νέα εκπομπή Β-κύκλου Αναστάσιμος όρθρος του πλδ΄ ήχου.


Μια νέα εκπομπή με μέλη από τον όρθρο του πλδ΄ ήχου για τον οποίο είχαμε κάνει μια μικρή αναφορά σε προηγούμενη ανάρτησή μας , και είχαμε παρουσιάσει έναν μικρό θεωρητικό σκελετό του ήχου που σε συνδυασμό με την μελέτη και το άκουσμα να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε αυτό το κεφάλαιο.
Στα ακούσματα λοιπόν έρχεται η σημερινή εκπομπή να βοηθήσει.
Τα ακούσματα είναι πολύ σοβαρά και παίζουν πολύ σπουδαίο ρόλο στο ’’κτίσιμο’’ του κάθε ψάλτη τόσο στη σωστή εκτέλεση των διαστημάτων των κλιμάκων, όσο και στην διαμόρφωση του ψαλτικού προσωπικού ύφους , για αυτό ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ, όχι ότι και ότι, γιατί πίσω από την μάσκα του ψευτοευσεβισμού…(..και άλλων μασκών….όπως …του επιστημονισμού και της έρευνας εις βάθος…απορρίπτουν τα αυτονόητα…)..  κρύβονται πολλές παγίδες, άλλες στημένες κατά λάθος και άλλες εκουσίως , που αλλοιώνουν την παράδοση μας, και επιφέρουν ανεπανόρθωτες ζημιές στο ύφος και το ήθος της μουσικής μας, καθώς και στην συνοχή και αλληλεγγύη του Ιεροψαλτικού κόσμου, που αυτό με την σειρά του αποτελεί μια νίκη των εχθρών της πίστεώς μας  
Ο έχων ώτα ακούει………      

Στην σημερινή εκπομπή ακούγονται:
Απολυτίκιο και θεοτοκίο του πλδ΄από τον Δημοσθενη Παικόπουλο
Καθίσματα του αναστάσιμου όρθρου από τον π.Πανάρετο Φιλοθεϊτη
Αναβαθμοί του ήχου από τον Χαρ.Ταλιαδώρο
Αίνοι του πλδ΄από τον Αθανάσιο Καραμάνη
Το η΄ εωθινό ’’ Τα της Μαρίας δάκρυα’’ από τον Κων.Πρίγγο.
Το ια΄  εωθινό’’Φανερών εαυτόν…’’ από τον Χαρ.Ταλιαδώρο.
Αργή δοξολογία του πλ΄δ  Ιακώβου από τον Δημ.Νεραντζή.
Και σύντομη δοξολογία από τον Χαρ.Ταλιαδώρο.

Μπορείτε ΕΔΩ να κατεβάσετε την εκπομπή μέσα στις επόμενες 3 εβδομάδες.

Καλή ακρόαση….

26 Ιανουαρίου 2012

Ο Μήτραν Παρθενικήν αγιάσας τω τόκω σου




Αισίως και φέτος εορτάζουμε σε λίγες μέρες …(..2 Φεβρουαρίου..).. την εορτή της υπαπαντής.
Τι σημαίνει όμως υπαπαντή;
Σημαίνει προϋπάντηση….δηλαδή ο Κύριος μας ως τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος θέλοντας να τηρήσει τον Μωσαϊκό Νόμο προϋπαντήθηκε από τον ιερέα Συμεών στο Ναό του Σολομώντα ως όφειλε να κάνει μιας και ήταν πρωτότοκο αρσενικό παιδί.
Οι γονείς κάθε πρωτότοκου αρσενικού παιδιού έπρεπε στις σαράντα μέρες μετά την γέννησή του να πάνε το παιδί στο ναό και να προσφέρουν ως θυσία ένα ζεύγος τρυγόνων ή δύο νεοσσούς περιστεριών.
Έτσι και η Μητέρα Παναγία μας έπραξε.
Εκεί την περίμενε ο πρεσβύτερος Συμεών που έχοντας φτάσει σε βαθύ γήρας το μόνο που τον κράταγε στην ζωή ήταν η υπόσχεση του Θεού πως θα δει με τα μάτια του τον λυτρωτή πριν πεθάνει.
Και πράγματι αυτό έγινε, και ξεστόμισε ο Συμεών εκείνο το υπέροχο <<…Νυν…..απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα κατά το ρήμα σου εν ειρήνη ότι είδον  οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου  ο ετοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών, φως εις αποκάλυψιν εθνών….>>
Τώρα….ας πεθάνω Δέσποτα αφού είδαν τα μάτια μου τη σωτηρία που ετοίμασες για τους λαούς …..
Η ημέρα της υπαπαντής είναι η Χριστιανική ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ μιας και μαζί με τον Κύριο εορτάζει και η Κυρία Θεοτόκος, γι αυτό και η εορτή χαρακτηρίζεται ως Δεσποτοθεομητορική.
Βλέπετε πως η ορθοδοξία προηγείται  από όλα να νεοεποχήτικα δόγματα, και πόσο διαχρονική είναι, παρά τα 2012 έτη ζωής της;;    



Ο λαός μας επίσης την ημέρα της Υπαπαντής από αρχαιοτάτων χρόνων κάνει προβλέψεις για τον καιρό, εξ ου και οι παρακάτω στίχοι:
 - Καλοκαιριά της Παπαντής, μαρτιάτικος χειμώνας.
 -Παπαντούλα χιονισμένη και τ'αμπάρια γιομισμένα.
 -Παπαντή καλοβρεμένη, η κοφίνα γεμισμένη.

Ποιος είναι ο σωστός τύπος απεικόνισης της Υπαπαντής στην Βυζαντινή Αγιογραφία;; Αυτά και άλλα πολλά μπορείτε να ακούσετε  ΕΔΩ ΕΚΠΟΜΠΗ  με θέμα την Υπαπαντή.
Επίκαιρα μέλη από την εορτή μας αποδίδουν ο Θρασύβουλος Στανίτσας,ο Αθανάσιος Καραμάνης και ο Δημήτριος Νεραντζής.

Καλή ακρόαση. 
          

Εκ στόματος νηπίων....

Με τα αγνά μάτια ενός δεκάχρονου....    


Κατά την γνώμη μου, ο ιεροψάλτης είναι ένα ιερό επάγγελμα, γιατί 
υμνεί τον Θεό, αυτό δηλαδή που θα έπρεπε, να κάνουν όλοι οι άνθρωποι του κόσμου.
Έτσι οι ιεροψάλτες έχουν πάρει ήδη μια θέση στην βασιλεία των ουρανών.
Μερικές φορές οι άνθρωποι ακόμα και οι stars, αποφασίζουν να πάρουν μια στροφή στη ζωή τους και να ακολουθήσουν το δρόμο που χάραξε ο Χριστός. Έτσι μερικοί γίνονται, ιερείς πολύ σπουδαίο για την εκκλησία και δοξάζουν και αυτοί τον Θεό σα τους αγγέλους ψάλλοντας ακατάπαυστα το ωσαννά.
Με τον τρόπο των αγγέλων όλοι οι άνθρωποι του κόσμου πρέπει να υμνούν τον Θεό.
Όμως να πούμε και κάτι τελευταίο για τους ιεροψάλτες, δεν ψέλνουν μόνο επειδή τους πληρώνουν, αλλά γιατί η επιθυμία τους είναι να υμνούν τον Θεό,  έτσι όπως μόνο αυτοί ξέρουν με τη βυζαντινή μουσική ,που είναι η ωραιότερη μουσική από όλες που  ακούμε σήμερα, να και εγώ για παράδειγμα  μαθαίνω τη βυζαντινή μουσική από τον πατέρα μου.

Γεωργία Γαλάνη 
Δ΄Δημοτικού
        2012
                                                                                   

                                                 

23 Ιανουαρίου 2012

Περί του ήχου πλαγίου του τετάρτου



Όταν πριν από είκοσι και τρία περίπου χρόνια ξεκίνησα να μελετάω την πατρώα μας Β.Μ (Βυζαντινή Μουσική), είχα πάντα μια αρχή……ενώ προσπαθούσα να  διαβάσω την παραλλαγή (…παρακαταλογή…για άλλους…)για να αποδώσω το μέλος  είχα δίπλα μου ανοικτό το τετράδιο μου με τις θεωρητικές σημειώσεις που αφορούσαν τον ήχο που μελετούσα.
Ήχος πλδ΄εκ του νη


Για την ακρίβεια είχα την κλίμακα του ήχου με  σημειωμένες τις μαρτυρίες, τους δεσπόζοντες φθόγγους, και φυσικά την βάση του ήχου που με βοηθούσαν για να καταλάβω τις καταλήξεις..(..ατελείς ,εντελείς και τελικές…)..  τα απηχήματα του ειρμολογικού, καθώς και του στιχηραρικού μέλους ,και τέλος ποιοι φθόγγοι παίρνουν έλξεις και σε ποιες περιπτώσεις .
Αυτά τα πέντε πραγματάκια …(..κλίμακα, δεσπόζοντες, καταλήξεις, απηχήματα, έλξεις…)..είναι οι συνθήκες που χαρακτηρίζουν έναν ήχο.

Έτσι μπορούμε να παραθέσουμε στην αγάπη σας επιγραμματικά τα πέντε αυτά σημεία κάνοντας αρχή από τον Πλάγιο του Τετάρτου:
1-ανήκει στο διατονικό γένος με κλίμακα     
             Νη  12  πα 10  βου  8  γα 12    δι 12   κε 10  ζω 8  νη   
2- Βάση ο νη και δεσπόζοντες φθόγγοι: νη, βου, δι,
3- Καταλήξεις ατελείς στον βου και στον δι,  εντελείς και τελικές εις τον νη,
4-Απηχήματα….θα πρέπει να ακουστούν ΔΙΑ ΖΩΣΗΣ


5-Έλξεις: Συνήθως οι δεσπόζοντες έλκουν, τραβούν, τους υπερβάσιμους είτε κατά το οξύ, είτε κατά το βαρύ ανάλογα με την πορεία του μέλους…εδώ έχουμε τον κάτω ζω προς τον νη, τον πα προς τον βου, τον γα προς τον δι φυσικά όταν το μέλος ενδιατρίβει,…(.. περιστρέφεται δηλαδή και ξοδεύει πάνω από μια χρονική αξία…).. στους νη,βου,δι  
Ο επάνω ζω είναι εν υφέση όταν το μέλος φτάνει μέχρι αυτόν και ξαναγυρίζει, ή όταν το μέλος έρχεται από το οξύ, δηλαδή τον  επάνω πα, επάνω νη, και πάει κατά το βαρύ.   
Όταν δεσπόζει ο ζω τότε είναι φυσικός..(..δηλαδή στην φυσική του θέση στην κλίμακα.
Όταν γίνεται κίνηση Άγια κατά το οξύ τετράχορδο και πάλι πίσω δηλαδή:
Δ ι- κε – ζω – ΝΗ – ΠΑ – ΝΗ – ΖΩ – κε – δι                                        
Τότε γίνεται το εξής :κατά το ανέβασμα ο κε έλκεται λίγο από τον ζω τον συναντάμε δηλαδή κατά τι υψωμένο τον κε και ο ζω φυσικός     
Ενώ κατά την κατάβαση όπως ήδη είπαμε παραπάνω ο ζω χαμηλωμένος και ο κε στην φυσική του θέση
Αυτή  η <<κίνηση>> Άγια εφαρμόζεται σε όλες τις κλίμακες που χρησιμοποιούν διατονικό γένος κατά το οξύ τετράχορδο.

Αυτά τα ολίγα για τον πλδ΄ εκ του νη.

Όμως ο πλδ΄ εργάζεται σε δύο συστήματα στο δια πασών …(περνά δια πασών των φθογγων σε όλο το εύρος της κλίμακας ……  …αυτό που μόλις ασχοληθήκαμε…)..και στο κατά τριφωνία.
Ας πούμε και δυο λόγια για τη τριφωνία.
Φανταστείτε ότι παίρνομαι την κλίμακα όλη που έχει για βάση  το νη και την μεταφέρουμε τρις φωνές κατά το οξύ στον γα..(..εξ ου και τριφωνία..)..
Εδώ έχουμε βάση τον γα με δεσπόζοντες φθόγγους τον δι και λιγότερο τον ζω..( ..γι αυτό και πολλοί.. πρακτικοί ιεροψάλτες,  παρασύρονται  και αντί να ψάλλουν πλδ΄ κατά 3φωνία, λένε βαρύ εναρμόνιο εκ του γα..)..
Πολλά μέλη ειρμολογικά κυρίως ψάλλονται σε αυτόν τον ήχο  όπως ο μικρός Παρακλητικός κανόνας εις την Υπεραγία Θεοτόκο, το απολυτίκιο και τα καθίσματα του όρθρου…..και υπάρχουν και μελή όπου εναλλάσσονται  και οι δύο ήχοι όπως στο Μέγα Παρακλητικό ,στις καταβασίες Σταυρόν Χαράξας ..κ.α…              
 
           Όσο για το ήθος του ήχου:

Ήχων σφραγίς, Τέταρτε συ των πλαγίων,
Ως εν σε αυτώ παν καλόν μέλος φέρων.
Ανευρύνεις συ τους κρότους των ασμάτων,
Ήχων κορωνίς, ως υπάρχων και τέλος.
Ως άκρον εν φθόγγοις τε και φονών στάσει,
Άκραν της φωνής δις σε καλώ, και τέλος.

Δηλαδή:
Συ ο τέταρτος μεταξύ των πλαγίων , είσαι το επισφράγισμα όλων των ήχων, διότι στις μελωδίες σου περιλαμβάνεις κάθε τι ωραίο.
Εσύ δίνεις έκταση και ευρύτητα στις ζωηρές φωνές των ασμάτων,και είσαι η κορωνίδα και το τέλος όλων των ήχων.Και επειδή κατέχεις τα άκρα όσο αφορά τους υψηλούς τόνους και όσο αφορά τις καταλήξεις, και την στάση της φωνής, γι αυτό σε ονομάζω άκρον  της φωνής ( ως προς τα υψηλά και τα χαμηλά ) και τέλος των ήχων. 






18 Ιανουαρίου 2012

Αναστάσιμα όρθρου Βαρέως ήχου

Νέα εκπομπή με  τα αναστάσιμα μέλη του βαρέως.
Αθανάσιος Παναγιωτίδης

Στην εκπομπή ακούγονται:

-Θεός Κύριος,απολυτίκιο,θεοτοκίο του βαρέως πάντα...από τον Δημ.Παικόπουλο.
-Οι αναβαθμοί από π.Πανάρετο Φιλοθεϊτη
-Μια πολύ καλή και μερακλίδικη εκτέλεση του Ν΄ψαλμού σε ήχο βαρύ από τον τιτάνα των    αναλογἰων  Αθ.Παναγιωτίδη
-Άινοι του ήχου από Θρ.Στανίτσα και Αθ.Καραμάνη
-Τον δεσπότη και αρχιερέα ημών απο τον Χαρίλαο Ταλιαδώρο
-Το Ζ΄εωθινό Ιδού σκοτία με τον Δημ.Παϊκόπουλο
-Σύντομη δοξολογία σε βαρύ εναρμόνιο εκ του Γα από τον Χαρ.Ταλιαδώρο
-Δοξολογία Χουρμουζίου Βαρύς εναρμόνιος εκ του Ζω και από την φωνή του Αθ.Καραμάνη
-Δοξολογία Ιακώβου σε βαρύ 5φωνο επίσης από τον Αθ.Καραμάνη.



Καλή ακρόαση........

16 Ιανουαρίου 2012

Αφιέρωμα στον καθηγητή της ερήμου...Μέγα Αντώνιο



Εορτάζει αύριο η εκκλησία μας έναν μεγάλο Άγιο, διάσημο για τους ασκητικούς του αγώνες, τον καθηγητή τις ερήμου τον Μέγα Αντώνιο,

και αμέσως την επομένη τον μαθητή του Μεγάλο Αθανάσιο.


Σχετική εκπομπή μπορείτε να βρείτε και να  ακούσετε στη δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.
Στην συνέχεια θα παραθέσουμε, λιγα στοιχεία από τον βίο του μεγάλου Αντωνίου που αλιεύσαμε από το διαδύκτιο.             
1. Βιογραφία, Πρώτα χρόνια
Ο Αντώνιος ο Μέγας γεννήθηκε γύρω στο 251 στην πόλη Κομά της Άνω Αιγύπτου, κοντά στη Μέμφιδα, από πλούσιους αλλά ευλαβείς γονείς. Από την παιδική του ηλικία τον διακατείχαν η αυτάρκεια και η ολιγάρκεια. Ορφάνεψε σε ηλικία περίπου 20 ετών και από τους δύο γονείς του και απέμεινε με την μικρότερη αδερφή του.

Μόρφωση

Έμαθε μόνος τα γράμματα που θεωρούσε βασικά. Ήταν γνώστης της Αγίας Γραφής, που την είχε αποστηθίσει. Έξι μήνες μετά το θάνατο των γονιών του ο Αντώνιος άκουσε στην εκκλησία την Ευαγγελική περικοπή του πλουσίου νέου, στην οποία αναφέρεται ότι ο Χριστός είπε στον πλούσιο νέο : πώλησον τα υπάρχοντά σου και δος πτωχοίς. Συγκινημένος από την ευαγγελική περικοπή, διένειμε την περιουσία του στους φτωχούς.

 Ασκητικοί αγώνες

Ο ίδιος αποσύρθηκε στην έρημο όπου έζησε ασκητικά, τρώγοντας ελάχιστο ψωμί κάθε μέρα. Έπειτα από είκοσι ολόκληρα χρόνια σκληρής ασκήσεως πνευματικού αγώνα, ακατάπαυστης προσευχής και φοβερών πειρασμών, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε ανθρώπους. Η αποδοχή που είχε ήταν ευρύτατη και μάλιστα έρχονταν σε αυτόν για να τους θεραπεύσει ακόμα.Θεράπευε τους ασθενείς ου προστάζων, αλλά ευχόμενος και τον Χριστόν ονομάζων.

Αργότερα πήγε κοντά στα ερείπια ενός φρουρίου και κατοίκησε σε σπήλαιο χωρίς να τον βλέπει κανένας και χωρίς να δέχεται κανέναν παρά μόνο έναν γνωστό του, ο οποίος του έφερνε κάθε έξι μήνες ψωμί για ολόκληρο το εξάμηνο. Νυχθημερόν έκανε ασκητικούς αγώνες με τους οποίους νέκρωσε τα σκιρτήματα των παθών, έφτασε στο βαθμό της απάθειας, υπερβαίνοντας τα όρια της ανθρώπινης φύσης.
 Μάχη κατά της ειδωλολατρίας και θαύματα
Το 311, στους φοβερούς διωγμούς των χριστιανών που οργανώθηκαν την εποχή του Μαξιμιανού εγκατέλειψε το ερημητήριό του και έδωσε τη σκληρή μάχη του πιστού κατά της ειδωλολατρίας και της απάτης. Το ίδιο έγινε σαράντα χρόνια αργότερα όταν σε ηλικία εκατό χρονών κατήλθε για μια ακόμη φορά, στην Αλεξάνδρεια, για να καταπολεμήσει την αίρεση του Αρείου. Είχε αλληλογραφία με το Μεγάλο Κωνσταντίνο και τους γιους του οι οποίοι τον σέβονταν βαθύτατα και ζητούσαν τις συμβουλές του. Μαρτυρείται ότι, ενώ ο Άγιος βρισκόταν ακόμα στη ζωή, έβλεπε τις ψυχές των ανθρώπων που εξέρχονταν από το σώμα τους, καθώς και τους δαίμονες που τις οδηγούσαν.

 Αποδημία εις κύριον

Ο Μέγας Αντώνιος κοιμήθηκε το 356 μ.Χ. Πρόβλεψε με θαυμαστή ακρίβεια το θάνατό του, ο οποίος συνέβηκε σε ηλικία "εγγύς ετών πέντε και εκατόν". Η μνήμη του γιορτάζεται στις 17 Ιανουαρίου. Μία από τις τελευταίες επιθυμίες του Οσίου ήταν να μη φανερωθεί ο τόπος της ταφής του. Ωστόσο, οι μοναχοί που ασκήτευαν κοντά του έλεγαν ότι κατείχαν το ιερό λείψανό του, το οποίο επί Ιουστινιανού (το 561 μ.Χ.), κατατέθηκε στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην Αλεξάνδρεια και από εκεί αργότερα, το 635 μ.Χ., μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη.

Μέγας ντώνιος - Παραινέσεις, περ θους κα Χρηστς Πολιτείας

     
 Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΘΕΟΣΕΒΕΙΑΣ
 Ο νθρωποι καταχρηστικ λέγονται λογικοί. Δν εναι λογικο σοι μαθαν πλς τ λόγια κα τ βιβλία τν ρχαίων σοφν, λλ᾿ σοι χουν τ λογικ ψυχ κα μπορον ν διακρίνουν ποι εναι τ καλ κα ποι τ κακ κα ποφεύγουν τ πονηρ κα βλαβερ στν ψυχή, τ δ γαθ κα ψυχωφελ, τ ποκτον πρόθυμα μ τ μελέτη κα τ φαρμόζουν μ πολλ εχαριστία πρς τν Θεό. Ατο μόνοι πρέπει ν λέγονται ληθιν λογικο νθρωποι.
2. Ο ΑΛΗΘΙΝΑ ΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ


ληθιν λογικς νθρωπος να μόνο ζλο χει: ν πείθεται κα ν ρέσει στ Θε τν λων.
Σ᾿ ατ κα μόνον πρέπει ν κπαιδεύει τν ψυχή του, στε ν᾿ ρέσει στ Θεό, εχαριστώντας γι τν τόσο μεγάλη Του πρόνοια κα ρύθμιση τν λων, τιδήποτε κι᾿ ν το τύχη στ ζωή του.
Γιατ εναι τοπο, τος μν ατρούς, πο μς δίδουν κα πικρ κα δυσάρεστα φάρμακα, ν τος εχαριστομε γι τν γεία το σώματός μας, πρς τν Θεν δ ν εμαστε χάριστοι, γι τ πράγματα πο μς φαίνονται δυσάρεστα κα δύσκολα κα ν μν γνωρίζομε, τι λα γίνονται πως πρέπει κα πρς τ συμφέρον μας κατ τν Πρόνοιά Του.
γνώσις (το θελήματος το Θεο) κα πίστη στ Θεό, εναι σωτηρία κα τελειότης τς ψυχς.
3. ΟΙ ΜΕΓΙΣΤΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ
Τν γκράτεια, τν νεξικακία, τν σωφροσύνη, τν καρτερία, τν πομον κα τ μοιά τους, τς χουμε πάρει σν μέγιστες κα νάρετες δυνάμεις π τ Θεό. Ατς ντιπαρατάσσονται κα ντιστέκονται κα βοηθον σ λες κενες τς δυσκολίες πο προέρχονται κεθεν (π τν ντικείμενων χθρ - τν διάβολο).
Ἐὰν τς γυμνάζομε κα τς χομε πρόχειρες τς δυνάμεις ατές, τότε πι τίποτε δν φαίνεται ν μς γίνεται δύσκολο δυνηρ φόρητο, γιατ ναλογιζόμαστε πς λα εναι νθρώπινα κα νικνται π τς (παραπάνω) ρετς πο χομε μέσα μας.
Ατ δν τ σκέπτονται ο ψυχικ νόητοι. Διότι οτε κν λογαριάζουν πς λα γίνονται καλ κα πως πρέπει πρς τ συμφέρον μας, γι ν λάμψουν τελείως ο ρετς κα ν στεφανωθομε (βραβευθομε) π τ Θεό.
4. Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
εσαι πνευματικς νθρωπος), ταν λογαριάζεις γι φαντασία κα μόνον κα μάλιστα λιγοχρόνια τν πόκτηση χρημάτων κα τν φθονη χρησιμοποίησή τους κα ταν γνωρίζεις τι νάρετη κα ρεστ στ Θε πολιτεία διαφέρει πολ π τν πλοτο.
ταν τ μελετς ατό, σφαλς κα τ διατηρες στ μνήμη σου, δν θ στενάξεις, δν θ θρηνήσεις κα δν θ κατηγορήσεις κανέναν, λλ γι λα θ εχαριστήσεις τ Θεό, βλέποντας τος χειρότερους π σένα ν στηρίζονται στ λόγια κα στ χρήματα.
(χε π᾿ ψη σου, τι τ χρήματα) εναι τ χειρότερο πάθος τς ψυχς, καθς κα πιθυμία, δόξα κα γνοια.
5. ΤΙ ΚΑΝΕΙ Ο ΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

 
λογικς νθρωπος ξετάζοντας τν αυτό του, δοκιμάζει ποι πράγματα το πρέπουν κα τν συμφέρουν, ποι εναι ζητήματα τς ψυχς κα φέλιμα κα ποι ξένα πρς τν ψυχή. τσι ποφεύγει σα βλάπτουν τν ψυχή, διότι το εναι ξένα κα τν χωρίζουν π τν θανασία.
6. ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ Η ΜΕΤΡΙΑ ΖΩΗ
σον μετριότερα ζε κανείς, τόσο ετυχέστερος εναι (εδαίμων), γιατ δν φροντίζει γι πολλά, γι δούλους, γεωργος κα ν᾿ ποκτήσει ζα.
Διότι ταν προσηλωνόμαστε σ᾿ ατ κα περιπέσομε ργότερα στς δυσχέρειες πο τ πακολουθον, κατηγορομε τ Θε (ς ατιον).
π τν αθαίρετη ατ πιθυμία μας (τν πλοτο), ποτίζεται θάνατος κα τσι πλανημένοι μένομε στ σκοτάδι τς μαρτωλς ζως, χωρς ν μπορομε ν ναγνωρίσουμε τος αυτούς μας.
7. ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΛΛΑ ΚΑΤΟΡΘΩΤΗ Η ΑΡΕΤΗ
Πρέπει ν μ λέμε τι δν εναι δυνατν στν νθρωπο ν πιτύχει νάρετο βίο, λλ μόνον τι δν εναι εκολο. Οτε εναι εκολο ν τ ντιληφθον ατ ο τυχόντες νθρωποι. Συμμετέχουν σ νάρετη ζω σοι εναι εσεβες κα χουν νον θεοφιλ (πο σκέπτονται πως ρέσει στ Θεό). Γιατ κοινς νος, εναι κοσμικς (σκέπτεται κατ τ θέλημα το νθρώπου) κα εμετάβολος, πο παρέχει νοήματα γαθ κα κακά, φο πηρεάζεται π τ φυσικ πράγματα κα ρέπει πρς τν λη.
ν θεοφιλς νος, τιμωρε τν κακία τν ποία νσωματώνονται ατοπροαίρετα ο νθρωποι π ρθυμία.
8. ΟΙ ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΙ
Ο γράμματοι κα καλλιέργητοι νθρωποι, θεωρον τ λόγια γελοο πργμα κα δν θέλουν ν τ᾿ κονε, πειδ λέγχεται γραμματοσύνη τους κα θέλουν ν εναι λοι μοιοί τους.
Κατ τν διο τρόπο κα σοι ζον κα συμπεριφέρονται κόλαστα, φροντίζουν (ν ποδείξουν) τι λοι εναι χειρότεροί τους, νομίζοντας πς π τ πλθος τν κακν θ πιτύχουν τ κατηγόρητο γι τος αυτούς των.
τονη (χαλαρ κα νωθρή) ψυχή (τους) θολώνει π τν κακία πο περιλαμβάνει σωτία, περηφάνεια, πληστία, ργή, προπέτεια, λύσσα, φόνο, δυρμό, φθόνο, πλεονεξία, ρπαγή, πόνο, ψεδος, δονή, κνηρία, λύπη, δειλία, ρρώστια, μίσος, κατηγορία, δυναμία, πλάνη, γνοια, πάτη, λήθη Θεο.
Μ τέτοια κα παρόμοια (κακίες) τιμωρεται θλια ψυχ πο χωρίζει τν αυτό της π τ Θεό.
9. ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΡΕΤΗΣ
 

Ατο πο λένε τι θέλουν ν ζήσουν τν νάρετη κα ελαβ κα νδοξη ζωή, δν πρέπει ν κρίνονται π τ πλαστ θος (ξωτερικ συμπεριφορά), οτε π τν ψεύτικη πολιτεία, λλ ν κρίνονται π τ δια τ ργα τους, πως ο τεχνίτες, ζωγράφοι κα νδριαντοπλάστες, διότι ατ δείχνουν θετικ τν νάρετη κα θεοφιλ πολιτεία τους κα π τ ἐὰν ποστρέφονται σν παγίδες λες τς πονηρς δονς (πράγμα πο δείχνει ρνητικ τν νάρετη πολιτεία τους).
10. Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΚΑΙ ΕΥΓΕΝΗΣ
π᾿ ατος πο σκέπτονται σωστά, θεωρεται κακότυχος πλούσιος κα εγενής, ταν δν χει καλλιέργεια ψυχικ κα λες του βίου τς ρετές.
πως (ντίθετα) φτωχς κα τυχν δολος θεωρεται ετυχής, ν εναι στολισμένος μ παίδευση (τς ψυχς) κα μ ρετ το (βίου.)
πως περιπλαννται ο ξένοι στος δρόμους, τσι καταστρέφονται κα χάνονται, πλανεμένοι π τς πιθυμίες κα σοι δν δείχνουν πιμέλεια γι νάρετη ζωή.
11. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΠΟΙΟΣ
νθρωποποις πρέπει ν λέγεται ατς πο μπορε τος παίδευτους ν τος μερώσει, γι ν᾿ γαπήσουν τ ργα το λόγου κα τν παιδεία.
Κατ τν διο τρόπο κι᾿ κενοι πο ναμορφώνουν ατος πο ζον κόλαστη ζω κα τος μεταστρέφουν στν νάρετη κα ρεστ στ Θε διαγωγή, πρέπει ν λέγονται νθρωποποιε, φο ναπλάθουν τος νθρώπους.
Διότι πραότης κα γκράτεια, εναι ετυχία κα γαθ λπίδα στς ψυχς τν νθρώπων.
12. ΠΩΣ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΤΑ ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ


Πρέπει ο νθρωποι στ θη κα τν πολιτεία τους, ν συμπεριφέρονται ληθινά, πως ξίζει. Διότι ταν κατορθωθε ατό, εκολα κατανοονται κα τ περ Θεο. Διότι (τότε καταλαβαίναμε τι) ποιος σέβεται τ Θε μ λη του τν καρδι κα τν πίστη, λαμβάνεται πρόνοια παρ το Θεο ν κυριαρχε το θυμο κα τς πιθυμίας. Διότι λων τν κακν ατια (συνεπς κα τς κακς συμπεριφορς) εναι πιθυμία κα θυμός.
13. ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΣ
νθρωπος λέγεται λογικς κενος πο νέχεται (δέχεται) ν διορθωθε. διόρθωτος καλεται πάνθρωπος, διότι ατ ( διορθωσιά) εναι χαρακτηριστικ τν πάνθρωπων. Κάτι τέτοιους καλν εναι ν τος ποφεύγομε. Γιατ ατο πο συζον μ τν κακία, δν πιτρέπεται ν καταταγον ποτ μεταξ τν θανάτων (πνευματικν νθρώπων - κακία εναι λική, θνητ κατάσταση).
14. ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΟ
Ατ πο μς κάνει ξιους ν νομαζώμεθα νθρωποι, εναι ν χομε μαζί μας παροσα τν ληθιν λογική. ταν μς λείπει τ λογικό, τότε διαφέρομε π τ λογα ζα, μόνον ς πρς τν διάπλαση το σώματος κα τ φωνή. ς ναγνωρίσει λοιπν μυαλωμένος νθρωπος, τι (ξ ατίας το λογικο, το πνευματικο του μέρους) εναι θάνατος κα θ μισήσει (τότε) κάθε ασχρ πιθυμία, πο γίνεται ατία το (πνευματικο) θανάτου στος νθρώπους.
15. ΑΛΗΘΙΝΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
πως κάθε τέχνη διαμορφώνει διακοσμητικ τν λη πο χρησιμοποιε κι᾿ πιδεικνύει τσι τν ρετή της, πως π.χ. ατς πο πεξεργάζεται τ ξύλο λλος τ χαλκ κα λλος τ χρυσ κα τν ργυρο, τσι κι μες, ταν κομε γι τν καλ ζω κα τν νάρετη κα ρεστ στ Θε συμπεριφορά, φείλουμε ν φανερώνουμε τι εμαστε στ᾿ λήθεια νθρωποι, δηλαδ ντα λογικς ψυχς (στ διάθεση κα στς ντιδράσεις μας) κα χι μονάχα ς πρς τ διάπλαση το σώματος. ληθιν λογικ κα θεοφιλς ψυχή, γνωρίζει μέσως ποι θέση ν πάρει σ᾿ λα τ ζητήματα τς ζως. κα παρακαλε τρυφερ γι πιείκεια τ Θε κα τν εχαριστε ελικρινά, διότι λη της ρμ κα διάνοια εναι πρς τ Θεό.
16. ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
πως ο κυβερντες κατευθύνουν σκόπιμα τ πλοο στε ν μ τ προσαράξουν σ φαλο, πέτρα σ κάποιον σκόπελο, τσι κα σοι χουν ζλο γι τν νάρετη ζωή, ς ξετάζουν μ πιμέλεια ποι πρέπει ν κάνουν κα ποι ν᾿ ποφεύγουν· κα ν θεωρον τι τος συμφέρουν ο ληθινο κα θεοι νόμοι, στε ν κόψουν τς πονηρς νθυμήσεις (λογισμούς) τς ψυχς.
17. ΧΑΛΙΝΑΓΩΓΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
πως ο κυβερντες κα ο μαξηλάτες μ προσοχ κα πιμέλεια κατορθώνουν τ ταξίδι τους, τσι κα σοι πιμελονται τν ρθ κα νάρετη ζω πρέπει ν μελετον κα ν φροντίζουν πς θ ζήσουν πως πρέπει κα ρέσει στ Θεό. Διότι ατς πο θέλει κα πο ννόησε, τι μπορε τ κάνη ατό) πιστεύοντας, ατς προχωρε στν φθαρσία.
18. Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
λεύθερους ν νομίζεις χι ατος πο εχαν τν τύχη ν εναι λεύθεροι, λλ ατος πο εναι στ ζω κα στος τρόπους λεύθεροι (π τ πάθη). Δν πρέπει δηλαδ ν νομάζονται ληθιν λεύθεροι ο ρχοντες, ταν εναι πονηρο κόλαστοι, διότι εναι δολοι τν λικν παθν.
λευθερία κα ετυχία εναι (σωτερικ ζήτημα) τς ψυχς, (εναι) γνήσια καθαρότης τς ψυχς κα καταφρόνηση τν πρόσκαιρων.
19. Η ΧΡΗΣΤΗ ΕΠΙΔΕΙΞΗ
Θύμιζε πάντα στν αυτό σου, τί εναι νάγκη ν δείχνεις διάκοπα ποις εσαι, λλ μ τ χρηστ συμπεριφορ κα κυρίως μ τ ργα σου. Διότι τσι κα τος γιατρος ο ρρωστοι, χι π τ λόγια, λλα π τ ργα τος βρίσκουν κα τος ναγνωρίζουν γι σωτρες κα εεργέτες.
20. ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑΡΕΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
Γνωρίσματα τς λογικς κα νάρετης ψυχς, εναι τ βλέμμα, τ βάδισμα, φωνή, τ γέλιο, τόπος πο συχνάζει, ο νθρωποι πο συναναστρέφεται.
λα ατ χουν λλάξει ντελς (στν νάρετη ψυχή) κι χουν προσαρμοσθε πρς τ επρεπέστερο. Γιατ θεοφιλς νος τν ψυχν ατν, σν νύσταχτος θυρωρός, ποκλείει ν μπαίνουν τ κακ κα ασχρ πονοούμενα (σ κάθε τέτοιο γνώρισμα).
21. Η ΨΥΧΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΑ
ξέταζε τι σ φορ κα βγάζε δοκιμασμένες ποφάσεις (γι τ στάση πο θ τηρήσεις στ κάθε τί). Διότι ο ρχοντες κα ο δεσπότες χουν ξουσία μόνον το σώματος κα χι βέβαιά της ψυχς. Ν σο εναι μάλιστα ατ ρχή, πρόχειρη δι παντός. Συνεπς, ν διατάσσουν φόνους, τίποτε τοπα, δικα κα ψυχοβλαβή, δν πρέπει ν πειθαρχετε σ᾿ ατούς, στω κι ν βασανίζουν τ σμα. Διότι Θες δημιούργησε τν ψυχ λεύθερη κα ατεξούσια, γι ποφασίζει) σα πράττει, τ καλ τ κακά.