26 Οκτωβρίου 2013

Δ7 Άγιος Μεγαλομάρτυς Δημήτριος

Ὑψηλόβαθμος ἀξιωματικός του ρωμαϊκοῦ στρατοῦ, ἔζησε καὶ μαρτύρησε ἐπὶ τῶν αὐτοκρατόρων Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ, περίοδος φοβερῶν διωγμῶν ἐναντίον τῶν χριστιανῶν.
Ὁ Δημήτριος, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ εὐσεβῇ οἰκογένεια τῆς Θεσσαλονίκης δὲν φοβήθηκε τὶς διαταγὲς τῶν αὐτοκρατόρων καὶ συνέχιζε νὰ κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο. Αὐτή του ἡ δράση τὸν ὁδήγησε μπροστὰ στὸν Δοκλητιανό, ὁ ὁποῖος διέταξε τὴν φυλάκισή του.
Στὴν φυλακὴ ἦταν ἕνας νεαρὸς χριστιανὸς, ὁ Νέστορας, ὁ ὁποῖος θὰ ἀντιμετώπιζε σὲ μονομαχία τὸν φοβερὸ μονομάχο τῆς ἐποχῆς Λυαῖο. Ὁ νεαρὸς χριστιανὸς πρὶν τὴ μονομαχία ἐπισκέφθηκε τὸν Δημήτριο καὶ ζήτησε τὴν βοήθειά του. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ὁ Νέστορας νὰ νικήσει τὸν Λυαῖο καὶ νὰ προκαλέσει τὴν ὀργὴ τοῦ αὐτοκράτορα. Διατάχθηκε νὰ θανατωθοῦν καὶ οἱ δυὸ, Νέστορας καὶ Δημήτριος.
Σήμερα ὁ Ἅγιος Δημήτριος τιμᾶται ὡς πολιοῦχος Ἅγιος τῆς Θεσσαλονίκης.
Ἡ μεταφορὰ τῆς εἰκόνας τοῦ Ἁγίου Δημητρίου στὴν Κωνσταντινούπολη ἔγινε τὸ ἔτος 1149 ἀπὸ τὸν βασιλιὰ Μανουὴλ Κομνηνό. Καὶ ἡ εἰκόνα μεταφέρθηκε ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη στὴν Ἱερὰ Μονὴ Παντοκράτορος τῆς Κωνσταντινούπολης, ἐπὶ ἡγουμενίας Ἰωσήφ.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Μέγαν εὕρατο, ἐν τοῖς κινδύνοις, σὲ ὑπέρμαχον, ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίῳ θαρρύνας τὸν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιοv αὐτόμελον. Ἦχος β’.
Τοῖς τῶv αἱμάτων σου ῥείθροις Δημήτριε, τὴv Ἐκκλησίαν Θεὸς ἐπορφύρωσεν, ὁ δούς σοι τὸ κράτος ἀήττητοv, καὶ περιέπων τὴν πόλιν σου ἄτρωτοv· αὐτῆς γὰρ ὑπάρχεις τὸ στήριγμα.

Μεγαλυνάριον.
Τὸν μέγα ὁπλίτην καὶ Ἀθλητήν, τὸν στεφανηφόρον, καὶ ἐν Μάρτυσι θαυμαστόν, τὸν λόγχῃ τρωθέντα, πλευρὰν ὡς ὁ Δεσπότης, Δημήτριον τὸν θεῖον, ὕμνοις τιμήσωμεν.

Ἔτερον Μεγαλυνάριον.
Μύρον γεωργήσας πνευματικόν, τῷ ἐπουρανίῳ, μύρῳ Μάρτυς δι’ ἀρετῶν, μύρων κρήνη ὤφθης, ζωοποιῶν ἐν κόσμῳ, Δημήτριε Μαρτύρων, τὸ ἀκροθίνιον.

20 Οκτωβρίου 2013

Δ6 ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΑΤΖΗΜΑΡΚΟΣ (1927-2013) ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Πρωτοψάλτης & Καθηγητής Μουσικολογίας
Χατζημάρκος Εμμανουήλ (Μανώλης). Από τους Καλλιφωνότερους Πρωτοψάλτες της σύγχρονης εποχής, ο κορυφαίος ίσως όλων, με σπάνια μελωδική φωνή, εμβριθής μουσικός και Χοράρχης, Καθηγητής Μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Γεννήθηκε στο Βόλο το 1927 και από πολύ μικρός διακρίθηκε για την εντυπωσιακή καλλιφωνία του. Πήρε τα πρώτα μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής από τον πατέρα του Κωνσταντίνο και στη συνέχεια μαθήτευσε κοντά στον Πρωτοψάλτη Χρήστο Πάντα του οποίου υπήρξε κανονάρχης σε ηλικία 9 ετών. Μαθήτευσε επίσης στον Κωνσταντίνο Πρίγγο, Θεοδόσιο Γεωργιάδη και Θεόδωρο Χατζηθεοδώρου τον Φωκαεα. Έχει Πτυχίο Βυζ. Μουσικής, Πτυχίο Ωδικής και Δίπλωμα μουσικοδιδάσκαλου, όλα με "Άριστα" και "Διάκριση" από το Ελληνικό Ωδείο Αθηνών.
Υπηρέτησε ως Καθηγητής Μουσικής στη Β/θμια Εκπ/ση και έφθασε μέχρι το βαθμό του Γυμνασιάρχη (Ανωτέρα Εκκλ. Σχολή Αθηνών). Η ψαλτική του σταδιοδρομία αρχίζει από ηλικίας 12 ετών, οπότε ανέλαβε Πρωτοψάλτης στον Ι. Ναό Αγίου Γεωργίου Κάτω Λεχωνίων Βόλου. Στη συνέχεια έψαλε στον Αλμυρό (1941-44), στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό Βόλου ως Λαμπαδάριος (1944-46) και στη συνέχεια ως Πρωτοψάλτης (1946-79) όπου παράλληλα ανέλαβε και τη Δ/νση της Σχολής Βυζ. Μουσικής της Ι. Μητροπόλεως και τέλος από το 1981 στον Ι, Ναό Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου Αθηνών για να αποσυρθεί τα τελευταία χρόνια από το ιερό αναλόγιο λόγω φωνητικής κόπωσης.
Έχει ψάλει σε όλη σχεδόν την Ελληνική επικράτεια σε πανηγυρίζοντες Ι. Ναούς, έπειτα από πρόσκληση και απέ­κτησε πολλούς φίλους, θαυμαστές και μιμητές της ψαλτικής του τέχνης. Είναι Πρόεδρος των Καθηγητών Εκκλ/κής Εκπ/σης, μέλος εποπτικού Συμβουλίου Εκπ/σης, μέλος επιτροπής επί της Τέχνης και Λατρείας, Δ/ντής Βυζ. Χορωδίας Βόλου, Δ/ντής προτύπου χορού Αθηνών, Καθηγητής Δημοτικού Ωδείου Βόλου και Καθηγητής Μουσικολογίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Διετέλεσε επίσης και Πρόεδρος της ΟΜ.Σ.Ι.Ε. Διδάσκει στο Ωδείο Αλίμου, στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών, και στο Μουσικό εργαστήρι της Νέας Σμύρνης στην Αθήνα. Έχει εκδώσει πέντε τόμους με τον γενικό τίτλο: "Μελωδική Ανθοδέσμη", 22 δίσκους 33 στροφών, 8 δίσκους 45 στροφών και 40 κασέτες με Βυζ. Εκκλ. ύμνους. Εξέδωσε επίσης το ορατόριο "Ιησούς Χριστός" και δύο βιβλία Ευρωπαϊκής μουσικής. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα και μελέτες ενώ έχει υπό έκδοση τα μουσικά βιβλία: "Εσπερινό", "Όρθρο", "Μαθηματάριο" και "Θεωρητικό", καθώς και διάφορα μαθήματα του συνοδευόμενα από κασέτες. Μουσικά του έργα έχουν παρουσιαστεί στο Ηρώδειο (1977), στην Πάτρα (Αρχαίο Θέατρο), στον "Παρνασσό" στην Αρχαιολογική Εταιρεία, στο Χίλτον, στην Κων/πολη, Κύπρο, Χάϊφα, Βιέννη, Στουτγκάρδη και Ρώμη.
Ο Μανώλης Χατζημάρκος αποτελεί πράγματι για την εποχή μας μια εξέχουσα μουσική φυσιογνωμία και οντότητα με πλούσια και πολυσχιδή προσφορά στην λειτουργική μας μουσική. Εξαίρετος άνθρωπος, με ήθος και απαράμιλλη αρετή, ακέραιος χαρακτήρας, ευγενής και καλόκαρδος, χαίρει της εκτίμησης και της αγάπης όλου του ψαλτικού κόσμου σε όλη την Ελλάδα. Η σπάνια καλλιφωνία του, η μοναδικότητα της μελωδικής του φωνής δέσποσε επί δεκαετίες σ' όλο τον ψαλτικό κόσμο, έγινε πρότυπο μίμησης και επηρέασε βαθύτατα τους νέους ψάλτες. Σήμερα, παρά το γεγονός ότι ψάλλει μόνο ευκαιριακά, εξακολουθεί να προσφέρει και να δημιουργεί μεταδίδοντας τις πολύτιμες εμπειρίες του και τα μυστικά της ψαλτικής του τέχνης σε νέους ψάλτες με τις Πανεπιστημιακές του διδασκαλίες, με τις διδασκαλίες του στα Ωδεία και κατ' ιδίαν, αλλά και με τις τακτικές ραδιοφωνικές του εκπομπές από το Ρ/Σ της Εκκλησίας της Ελλάδος.
[Πηγή: Φίλιππος Οικονόμου]



18 Οκτωβρίου 2013

Νέος Μητροπολίτης Αργολίδας ο Αρχιμανρδίτης π.Νεκτάριος Αντωνόπουλος

Χαρμόσυνα χτυπούν οι καμπάνες σε όλες τις Εκκλησίες της Αργολίδας μετά την εκλογή νέου Μητροπολίτη.
Νέος Μητροπολίτης Αργολίδος εξελέγη ο αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Αντωνόπουλος ηγούμενος της Ιεράς Μονής Σαγματά . Συνήλθε σε τέταρτη τακτική Συνεδρία η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου, στην Αίθουσα Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας. Κατόπιν και μετά τα πρακτικά ακολούθησε η διαδικασία της ψηφοφορίας για την πλήρωση της κενής θέσης της Μητροπόλεως Αργολίδος. Έπειτα και κατά την κρατούσα Εκκλησιαστική Τάξη, ο εψηφισμένος Μητροπολίτης Αργολίδος έδωσε το Μέγα Μήνυμα εντός του Καθολικού της Ιεράς Μονής Πετράκη, χοροστατούντος του Μακαριωτάτου Προέδρου, Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, επί παρουσία πολλών Ιεραρχών, Κληρικών και Λαϊκών Χριστιανών. Η χειροτονία του νέου Μητροπολίτη θα τελεσθεί την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013 στον Ιερό ναό του Αγίου Διονυσίου του Αεροπαγίτη στην Αθήνα. Ο νέος Μητροπολίτης θα ενθρονιστεί στην Αργολίδα μόλις ολοκληρωθεί η προβλεπόμενη διαδικασία έκδοσης του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος και η σχετική ημερομηνία θα γνωστοποιηθεί από τον Τοποτηρητή Μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας Αλέξανδρο. Ο αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Αντωνόπουλος γεννήθηκε το 1952 στο Μαρούσι. Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής τού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1976 εγκατεβίωσε στην Ιερά Μονή Σαγματά. Χειροτονήθηκε διάκονος το1976 και πρεσβύτερος το1983. Το 1991 εξελέγη ηγούμενος στην εν λόγω Μονή. Παράλληλα διακονεί στην Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας ως ιεροκήρυκας και υπεύθυνος του τομέα νεότητας.

12 Οκτωβρίου 2013

Δ5 Κυριακή των Πατέρων



Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός, ἐκ τῶν τῆς οἰκουμένης περάτων συνδραμών, Πατρός, καὶ Υἱοῦ, καὶ Πνεύματος ἁγίου, μίαν οὐσίαν ἐδογμάτισε καὶ φύσιν, καὶ τὸ μυστήριον τῆς θεολογίας, τρανῶς παρέδωκε τῇ Ἐκκλησίᾳ· οὓς εὐφημοῦντες ἐν πίστει, μακαρίσωμεν λέγοντες· Ὦ θεία παρεμβολή, θεηγόροι ὁπλῖται, παρατάξεως Κυρίου, ἀστέρες πολύφωτοι, τοῦ νοητοῦ στερεώματος, τῆς μυστικῆς Σιὼν οἱ ἀκαθαίρετοι πύργοι, τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου, τὰ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου, Νικαίας τὸ καύχημα, οἰκουμένης ἀγλάϊσμα, ἐκτενῶς πρεσβεύσατε, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Ο χορός των αγίων Πατέρων, συγκεντρώθηκε από τα πέρατα της οικουμένης, και κήρυξε μιαν ουσία και φύση του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, και παρέδωσε με σαφήνεια στην Εκκλησία το μυστήριο της Θεολογίας. Όλους αυτούς υμνώντας τους με πίστη, ας τους μακαρίσουμε λέγοντας: Εσείς είστε θείο στρατόπεδο, θεολόγοι στρατιώτες της παράταξης του Κυρίου. Ολοφώτεινα άστρα του νοερού στερεώματος· οι ακλόνητοι πύργοι της μυστικής Σιών τα ευωδιαστά άνθη του παραδείσου· τα ολόχρυσα στόματα του Λόγου- το καύχημα της Νικαίας (Εκκλησίας), το αγλάισμα της οικουμένης. Παρακαλείτε συνεχώς για τις ψυχές μας.



4 Οκτωβρίου 2013

Δ4 Αθανάσιος Καραμάνης... ένα χρόνο μετά...



Τι μπορούμε να πούμε εμείς, φίλες και φίλοι για τον μέγα άρχοντα Αθανάσιο Καραμάνη, τον άνθρωπο που σημάδεψε  Βυζαντινή Μουσική μας στον 20ο αιώνα.
Άνθρωπος με  βαθειά γνώση της μουσικής μας, (…όσο αφορά την θεωρεία αλλά και την πράξη…) προικισμένος με ένα σπάνιο φωνητικό τάλαντο που το καλλιέργησε και το στήριξε με τον καλύτερο τρόπο………..αλλά και όχι μόνο αυτό.
Δεν κράτησε τις πλούσιες μουσικές του γνώσεις εγωιστικά για τον εαυτό του ..όπως πράττουν σήμερα πολλοί «διδάσκαλοι», αλλά με κόπο τις μετέδωσε σε πλήθος μαθητών, σε μια εποχή μάλιστα που είχαν αρχίσει να παρεισφρέουν στην λατρεία της εκκλησίας μας, δυτικότροπες συνήθειες, μουσικά όργανα και κλίμακες,  σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα με τις ευλογίες ορισμένων αρχιερέων.
Οι μακεδόνες Ιεροψάλτες με προεξάρχοντα τον Αθ.Καραμάνη καθώς και οι εκ Κωνσταντινουπόλεως ορμώμενοι πρωτοψάλτες είναι οι αναμορφωτές του μουσικού γίγνεσθαι της νεώτερης Ελλάδας καθώς και φυσικά οι συνεχιστές της Ελληνικής Βυζαντινής Μουσικής Παράδοσης .
Γιατί όμως ο Καραμάνης χαράχτηκε τόσο έντονα αλλά και με τόσο πάθος στις καρδιές μας .
Πρώτα απ’ όλα δεν αγαπούσε μόνο την τέχνη αλλά περισσότερο τον άνθρωπο… αυτόν που πάσχιζε να μάθει δυο αράδες «μουσικά»  να μην λέει άλλα αντί άλλων στην εκκλησία …από αυτό όμως συμπεραίνουμε ότι αγαπούσε και την εκκλησία, διότι αυτή ήταν η πρώτη που ωφελείτο.
Ποτέ δεν είδε την τέχνη μόνο καλλιτεχνικά αλλά προσπαθούσε σε όλη του τη βιωτή να κάνει πράξη αυτά που έβγαιναν από το στόμα του πάνω στα αναλόγια κάτι πολύ σημαντικό… που δεν το συναντάς στους σημερινούς πρωτοψάλτες το «ήθος» και φυσικά το ανεπανάληπτο ψαλτικό του «ύφος».
Αυστηρός εκεί που έπρεπε κυρίως στα μουσικά δεν ανεχόταν «εκπτώσεις» στη διδασκαλία, αγαπησιάρης και καλοκάγαθος με τους νέους, αγέρωχος στο αναλόγιό του, ευγενικός με τους συνεργάτες του, ανοιχτός και μερακλής με του φίλους του και τέλος ταπεινός μπρος στον Κύριο.
Δεν υπάρχουν λόγια γι αυτόν τον μεγάλο άντρα…..
Ένα χρόνο μετά την κοίμησή του… από τη μια αισθανόμαστε έντονα την παρουσία του αλλά από την άλλη το δυσαναπλήρωτο κενό που άφησε μας θυμίζει την απουσία του …..και μας θλίβει .

Δάσκαλε  ας είναι αιωνία σου η μνήμη…              

     

2 Οκτωβρίου 2013

Μουέλαμπά ένα ταξίδι ένα όνειρο στην Ουγκάντα.

                               
Μουέλαμπά!

Εκεί που οι φτωχοΛάζαροι στης μαύρης Ηπείρου την ηλιογέννητη τη γη , ξυπόλητοι σεργιανούν στις λασπερές τις γειτονιές …Εκεί που του Παραδείσου η λαχτάρα κάνει τα γυμνά τα πόδια , γοργά να φτερουγίζουν στης Κυριακής τους αχάραγους όρθρους,  ως των μακρινών Εκκλησιών τις διάπλατες αγκάλες …Εκεί μια Χρυσοπηγούλα δροσερή κελαρύζει …Ένας Σταυρός υψωμένος με την σκιά του τους σκεπάζει …Φυτεμένος σε χώμα ξερικό …Και σιμά του ένα παιδί …Χαμογελά και φέγγει ο Παράδεισος στο καθάριο το  πρόσωπό του. Μια καραμέλα δεν μπορεί να χορτάσει την πείνα του , μα μπορεί να γλυκάνει τα ονείρατά του . Να που το πρώτο γίνηκε αληθινό ! Φορά στα πόδια του παπούτσια ! Είναι λευκά σαν της στολής του την στολή …Μια αυτά κοιτά και μια ψηλά στον ουρανό , στο επόμενο αληθινό του όνειρο ..Έναν Πατέρα αιώνιο !
Μουέλαμπά ένα ταξίδι ένα όνειρο στην Ουγκάντα !
  
Στο τόσο φτωχικό Μπουσούγκιου της Ουγκάντας η Ι.Μ.Παναγίας της Χρυσοπηγής ( Καπανδρίτι Αττικής) διάγει ήδη τον 2ο χρόνο , της τόσο συγκινητικής και επαινετέας προς Δόξα Θεού Ορθόδοξης Ιεραποστολής . Εκκλησία -Σχολείο ( Δημοτικό και Γυμνάσιο ) - Ορφανοτροφείο και Ιατρείο θεμελιώνονται συν Θεώ στον πιο όμορφο λόφο . Εκεί που Αναστάσιμα κεριά θα διαχέουν στις Ανοιξιάτικες Αναστάσιμες νυχτιές το πιο ελπιδοφόρο μήνυμα αυτό της Αιώνιας ζωής …Και από μακριά αυτοί που θα κοιτούν θα σκέφτονται πως κάπου εκεί χτυπούν καρδιές Ορθόδοξες Χριστιανικές μαζί με τις χαρμόσυνες καμπάνες …Λίγο αργότερα θα στέκονται και εκείνοι δίπλα στην κολυμβήθρα ανάμεσα στις μπανανιές και στα καφεόδεντρα …Ξυπόλυτα τάγματα παιδιών με τα αθώα βλέμματα γεμάτα ουράνια προσδοκία …Λόγια κατήχησης , αγάπης ρήματα και η μόνη αλήθεια του Χριστού γεμίζει με χρώματα τις ζωγραφιές τους . Δεν θα αργήσουν να μπουν για να ξαναγεννηθούν και αυτά και οι γονείς τους .
Ας βοηθήσουμε όλοι …Την φλόγα που άναψε ας μην αφήσουμε να σβήσει .
νώντας σκοπετέας /
Απόσπασμα από την εκπομπή του Εν τω Φωτί Σου οψόμεθα Φως με τίτλο :
Μουελαμπά , Το πιο γλυκό χαμόγελο δίπλα στο Σταυρό ...( 2 μέρη )