27 Σεπτεμβρίου 2013

Δ3 Ματθαίος Τσαμκιράνης (1925-2006)




Σύντομο Βιογραφικό

                                       Διακεκριμένος καλλίφωνος πρωτοψάλτης και μουσικοδιδάσκαλος από τους κορυφαίους της εποχής μας και χοράρχης. Γεννήθηκε στο χωριό Ελευθερές Παγγαίου Καβάλας το 1925. Από μικρή ηλικία διακρίθηκε για την καλλιφωνία του και το ζήλο του για τη μουσική. Σε ηλικία 13 ετών πήρε τα πρώτα στοιχεία Βυζ. Μουσικής από τον Λέανδρο Βιολιντζή, ιεροψάλτη στο χωριό Μουσθένη και στη συνέχεια από τον Γεώργιο Παρασχούδη ο οποίος υπήρξε επί 26 χρόνια Καθηγητής στην Αθωνιάδα Σχολή. Αργότερα πλούτισε τις μουσικές του γνώσεις στη Νικίσιανη Παγγαίου όπου έψαλε ως Πρωτοψάλτης, συνεργαζόμενος με τον Σωτήριο Σωτηρούδη άριστο μουσικό και γνώστη της θεωρίας της Βυζ. Μουσικής. Τέλος την περίοδο μετά το 1953 διδάχτηκε όλα τα μυστικά και τις αρετές της ορθής ψαλμωδικής τέχνης, κατά την έκφραση και το ψαλτικό ύφος, από τον μεγάλο Πρωτοψάλτη και δάσκαλο της ψαλτικής τέχνης Αθαν. Καραμάνη. Η ιεροψαλτική του σταδιοδρομία άρχισε από νεαρή ηλικία. Την περίοδο 1943-44 έψαλε στα τρία χωριά Ελευθερές, Ν. Πέραμο και Ν. Ηρακλείτσα και μάλιστα στα Ελληνικά και Βουλγάρικα αφού οι Εκκλησιαζόμενοι ήσαν Έλληνες και Βούλγαροι Ορθόδοξοι. Την περίοδο 1946-51 στράφηκε στην αυτοδίδακτη εκμάθηση μουσικών οργάνων. Έτσι έμαθε να χειρίζεται σε επίπεδο δεξιοτεχνίας, κιθάρα, μπουζούκι και Ούτι και για την περίοδο αυτή συνέστησε, υπό τη Διεύθυνσή του, μουσική κομπανία με την οποία εκτελούσε επαγγελματικά μουσικά προγράμματα. Παράλληλα έψαλε και ως Πρωτοψάλτης. Έψαλε κατά σειρά στα Εισόδια της Νικίσιανης Παγγαίου (1951-53), στην Κοίμηση Θεοτόκου Σύνδου Θεσ/κης (1953-54), στον Ευαγγελισμό Σιδηροκάστρου για ένα χρόνο, και στη συνέχεια εγκατασταθείς στην Καβάλα έψαλε στον Τίμιο Πρόδρομο (1954-64), στον Αγιο Νικόλαο (1964-87), στον Τίμιο Σταυρό (1987-89), στον Αγιο Λουκά (1989-92) και από το 1992 μέχρι σήμερα κοσμεί και λαμπρύνει με την υπέροχη σε εκφραστικότητα και ιεροπρέπεια ψαλμωδία του ως Πρωτοψάλτης το Ιερό αναλόγιο του Ι. Ναού του Αγίου Παντελεήμονα στην Πολίχνη Θεσσαλονίκης. Την περίοδο 1959-80 ίδρυσε Βυζαντινό χορό με τον οποίο ως Χοράρχης έδωσε πολλές συναυλίες με απόλυτη επιτυχία. Είναι επίσης ο ιδρυτής του "Συλλόγου Φίλων Βυζαντινής Μουσικής Καβάλας" (1976). Ως μουσικοδιδάσκαλος έχει διδάξει την ψαλτική τέχνη σε πλήθος μαθητών του, πολλοί από τους οποίους είναι σήμερα καταξιωμένοι Πρωτοψάλτες και Λαμπαδάριοι. Σπουδαίος άνθρωπος με εξαίρετο ήθος και ευθύ χαρακτήρα, σεμνός και καλόκαρδος ο Ματθαίος Τσαμκιράνης έχει πολυπληθείς φίλους και θιασώτες και μιμητές της ψαλτικής του τέχνης σε όλη την Ελλάδα την οποία κατά καιρούς έχει διατρέξει και έχει ψάλει σε πανηγυρίζοντες Ι. Ναούς έπειτα από πρόσκληση. Καλλίφωνος, προικισμένος με ωραία, εύστροφη και μελωδική φωνή και σοβαρό Εκκλησιαστικό ψαλτικό ύφος ψάλλει με σεβασμό προς την παράδοση με ιεροπρέπεια και κατάνυξη. Έχει γράψει πολλές κασέτες με βυζαντινούς Εκκλησιαστικούς ύμνους καθώς και με τραγούδια εξωτερικής μουσικής, δείγματα της απαράμιλλης ψαλτικής του τέχνης. Απεβίωσε πλήρης ημερών τον Αύγουστο του 2006.

[Πηγή: Φίλιππος Οικονόμου]  


    

20 Σεπτεμβρίου 2013

Δ2 . Λυκούργος Πετρίδης (1923-2013)

Λυκούργος Πετρίδης
Άρχων Πρωτοψάλτης
της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κων/πόλεως
Διακεκριμένος καλλίφωνος Πρωτοψάλτης,
μουσικοδιδάσκαλος, μελοποιός και Χοράρχης.
Γεννήθηκε στα Ταταύλα της Κων/πόλεως το 1923. Από ηλικίας μόλις 10 ετών ανέβηκε στο αναλόγιο του Πατριαρχικού Ναού του Αγίου Γεωργίου. Ευτύχησε να ακούσει τους, Ιάκωβο Ναυπλιώτη, Ευστάθιο Βιγγόπουλο, Βασίλειο Ονουφριάδη, Κων/νο Πρίγγο και Θρασύβουλο Στανίτσα.

Οθείος του ΠρωτοπρεσβύτεροςΙωάννης Γαλάνης του δίδαξε τα πρώτα μαθήματα. Παράλληλα μαθήτευσε και κοντά στους πρωτοψάλτες Νικόλαο Ραιδεστηνό, Βασιλ. Ονουφριάδη, Κων. Πρίγγο και Γεώργιο Παπαδόπουλο του οποίου υπήρξε και α' Δομέστικος. Ουσιαστικά όμως την ψαλτική του τέχνη, όσον αφορά τον τρόπο ερμηνείας, την έκφραση και το ύφος, διδάχθηκε από τον Άρχοντα Πρωτοψάλτη Θρασύβουλο Στανίτσα.
Από το 1941 διετέλεσε στην Κων/πολη β΄ και α΄ Δομέστικος στόν Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Προπόδων Ταταούλων και β΄ ψάλτης στόν Ιερό Ναό Θείας Μεταμορφώσεως Σισλή.  Το 1958 εγκαταστάθηκε στη Θεσ/νίκη και ανέλαβε Πρωτοψάλτης και Χοράρχης στον Ι.Ν. Θείας Μεταμορφώσεως της Καλαμαριάς όπου ψάλλει ανελλιπώς μέχρι σήμερα.

Τυγχάνει πτυχιούχος του Μακεδονικού Ωδείου Θεσ/νίκης (1968). Γαλουχημένος με τα νάματα της ιερής ψαλτικής παράδοσης της βασιλίδος των πόλεων, ο Λυκούργος Πετρίδης, εντρύφησε σε παλαιά και νεώτερα μουσικά κείμενα και ασχολήθηκε με τη μελοποίηση Εκκλησιαστικών μελών ακολουθώντας πιστά τις επιταγές της λειτουργικής μας παράδοσης. Έγραψε και εξέδωσε πολλούς τόμους βιβλίων με τον τίτλο: "Τα Βυζαντινά" καθώς και τεύχη για Αγίους άνω των 40. Πλείστα μαθήματα είναι γραμμένα από παλαιά χειρόγραφα, μαγνητοταινίες και από ακούσματα ερμηνειών από τους Άρχοντες Πρωτοψάλτες και κορυφαίους Πρωτοψάλτες της Πόλης. 
Ως Χοράρχης έχει λάβει μέρος με Βυζ. χορό σε πολλές μουσικές εκδηλώσεις και συναυλίες, καθώς και στις εορτές των "Δημητρίων" και σε εκπομπές της τηλεόρασης. 'Έχει γράψει και πολλές κασέτες. Οι νέοι Ιεροψάλτες που ανέδειξε και οι οποίοι ξεπερνούν τους 30 τον αριθμό τυγχάνουν εν ενεργεία και είναι ασφαλώς ό,τι καλύτερο.  Για την προσφορά του στην λειτουργική μας μουσική, το 1985 τιμήθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμαριάς, το οποίο σε ειδική τελετή του απένειμε ειδική αργυρή πλακέτα. Επίσης το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κων/πόλεως του απένειμε το "οφφίκιον" του "Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Αγιωτάτης Αρχ/πής Κων/πόλεως" και επί πλέον τον τίμησε ως οφφικιάλο και του απένειμε τον "Χρυσούν Σταυρόν". Την 28η Μαΐου 2001 το Εκκλ. Συμβούλιο του Ναού του Τον ετίμησε σε ειδική εκδήλωση στο Δημ. Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη» επί τη συμπληρώσει 70 ετών λαμπράς διακονίας στο στασίδι.

Καλλίφωνος με ωραία μελωδική φωνή και σοβαρόν ιεροπρεπές ψαλτικό ύφος, ο Λυκούργος Πετρίδης, είναι για την εποχή μας μια εξέχουσα ψαλτική φυσιογνωμία, ένας εξαίρετος άνθρωπος που προσφέρει το άκρως σημαντικό και αξιόλογο μουσικό του έργο με πολλή σεμνότητα και μετριοφροσύνη. Εργάζεται άοκνα και αποδοτικά με πολύ ζήλο και αφοσίωση για την καλλιέργεια και πρόοδο της λειτουργικής μας μουσικής και χαίρει της εκτιμήσεως και αγάπης όλου του ψαλτικού κόσμου.
 
Πηγή: http://www.cmkon.org/home.php?action=view10&category=/psaltiki/psaltes_polis/konstantinopolites/petridis&hr=1&language=GR


13 Σεπτεμβρίου 2013

Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού - τέταρτος (Δ1) κύκλος εκπομπών

Αγαπητοί φίλοι - ακροατές της μουσικής εκπομπής " Ύμνους υφαίνειν ... εργώδες εστίν" είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε μαζί ένα όμορφο ταξίδι ....ή μάλλον να συνεχίσουμε  το ταξίδι μας στους δρόμους της Βυζαντινής μουσικής για μία ακόμη περίοδο εκκλησιαστικού έτους .
Για την  αναδρομή ύφους θα μας βοηθήσουν και πάλι οι μεγάλοι πρωτοψάλτες του παρελθόντος αλλά και σύγχρονοι , μιας και η λέξη "ύφος" στην Β.Μ είναι πολύ σημαντική έννοια , αλλά και πολύ παρεξηγημένη.
Όσο για το ήθος δεν είναι άλλο από το Ελληνορθόδοξο Χριστιανικό ήθος που βασίζετε στις δύο μεγάλες εντολές του Κυρίου μας "...Αγάπα Κύριον τον Θεό σου...." και  "...Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν..."
Ο τέταρτος κύκλος εκπομπών μας εγκαινιάζεται με μια μεγάλη εορτή της ορθοδοξίας την "Ύψωση του Τιμίου Σταυρού". 
Ο Σταυρός δεν είναι μόνο το σύμβολο του χριστιανού αλλά είναι αυτή καθαυτή  η ζωή του και ο αγώνας του, διότι του θυμίζει, πως πρέπει να τον κουβαλήσει, να μαρτυρήσει αγκαλιά με Αυτόν για να μπορέσει να αναστηθεί. Ανάσταση χωρίς Σταυρό δεν υπάρχει, μην έχουμε αυταπάτες, δεν ήρθαμε σε αυτό τον κόσμο για να περάσουμε "καλά", όπως ακούω ορισμένους να εύχονται αλλήλοις ...."..Να περνάτε καλά..." μα πως μπορείς να περνάς καλά όντας χριστιανός (της αγάπης.... το τονίζω και όχι της ταυτότητας...)  όταν ο διπλανός σου υποφέρει.

Όλοι οι ύμνοι της εορτής της υψώσεως του Τ.Σταυρού είναι υπέροχοι και με πολύ νόημα αλλά το εξαποστειλάριο συνοψίζει σε δυο-τρις  γραμμές τι ακριβώς είναι ο Σταυρός για το ανθρώπινο γένος αλλά και για τους δαίμονες:
 
"Σταυρός, ο φύλαξ πάσης τής οικουμένης, Σταυρός, η ωραιότης τής Εκκλησίας, Σταυρός, Βασιλέων τό κραταίωμα, Σταυρός, Πιστών τό στήριγμα Σταυρός, Αγγέλων η δόξα, καί τών δαιμόνων τό τραύμα "

Νομίζω πως δεν χρειάζεται μετάφραση ... νομίζουν ορισμένοι ανεγκέφαλοι πως αν καταργήσουν τα αρχαία και τα θρησκευτικά δεν θα μπορεί ο κόσμος να καταλαβαίνει το ευαγγέλιο και την ευαγγελική γλώσσα ... και δεν ξέρουν οι καημένοι ότι και αγράμματος να είναι κάποιος  μπορεί να τα καταλάβει όλα διότι απλούστατα είναι...:"..ρήματα ζωής αιωνίου..."


Σημ:..Αααα!!!  και κάτι άλλο ... ας τελειώνει και αυτή .... η κουτοπονηριά της αλλαγής του απολυτίκιον.. ''τοις ευσεβέσι.. κατ΄εναντίων..."
Δεν σημαίνει ότι όποιος λέει το απολυτίκιο ως έχει είναι βασιλόφρων αυτά είναι νέα φρούτα της μεταπολίτευσης που εξυπηρετούσαν και εξυπηρετούν σκοπιμότητες και μας κατάντησαν εδώ που φτάσαμε... το απολυτίκιο λέει :

 "Σώσον Κύριε τόν λαόν σου καί ευλόγησον τήν κληρονομίαν σου, νίκας τοίς Βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος καί τό σόν φυλάττων διά τού Σταυρού σου πολίτευμα"

 Οι Χριστιανοί βασιλείς Σταυρώνονταν από τον Πατριάρχη πριν υπερασπιστούν της πατρίδα τους από τους βαρβάρους.. και με λάβαρο τον Τίμιο Σταυρό προχωρούσαν μπροστά.....


Ας απολαύσουμε στην συνέχεια  την εκπομπή Δ1 εις την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού...