ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2015 τυπική διάταξη (word)

Αναρτώ το τυπικό του Ιανουαρίου και σε word...τα τυχόν ακαταλαβίστικα είναι λόγω της μετατροπής του απο PDF και λόγω του πολυτονικού...
Καλή χρονιά

ΜΗΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

έχων ημέρας τριάκοντα καί μίαν
Ή ημέρα έχει ώρας 10 καί η νύξ ώρας 14

1.     Πέμπτη. f Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Βασιλείου άρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας του μεγάλου (|379) (Τυπικόν 1ης Ίαν. §§1-3).

Εις την θ'. Άπολυτίκιον «Ή γέννησίς σου, Χριστέ»' κοντάκιον «Ή παρθένος σήμερον»' άπόλυσις «Ο εν σπηλαίφ γεννηθείς...»

ΕΙς τον έσπερινόν. Είς το «Κύριε, έκέκραξα» της έορτης «Συγκαταβαίνων ό σωτήρ» (δ'ις) κα'ι «Ονκ έπησχννθψ> (άπαξ), κα'ι του αγίου Βασιλείου 3 προσόμοια «Ο έπωνύμως κληθείς» κ.λπ., Δόξα, του αγίου «Σοφίας έραστής», Κα'ι νυν, της έορτης «Συγκαταβαίνων ό σωτήρ».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φως ιλαρόν», προκείμενον της ημέρας κα'ι τα άναγνώσματα*.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τα 3 ιδιόμελα του αγίου μετα στίχων είς τα 2 τελευταία: α) «Το στόμα μου λαλήσει σοφίαν καί ή μελέτη τής καρδίας μου σύνεσιν», β) «Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καί ή γλωσσα αντον λαλήσει κρίσιν», Δόξα, του αγίου «Ο τήν χάριν των θαυμάτων», Κα'ι νυν, της έορτης «Ονκ έπησχύνθψ>.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Είς πάσαν τήν γήν», Δόξα, Κα'ι νυν, «Μορφήν άναλλοιώτως».

ΑΠΟΛΥΣΙΣ «Ο έν τή όγδόη ήμερα σαρκί περιτμηθήναι καταδεξάμενος δια τήν ήμων σωτηρίαν, Χριστός ό άληθινος Θεος ήμων».

ΕΙς το μεσονυκτικόν. Μετα τον ν' ψαλμον τα στιχηρα ιδιόμελα της λιτης, ώς έν τω Μηναίω, τρισάγιον κ.λπ. κα'ι το άπολυτίκιον της έορτης «Μορφήν άναλλοιώτως».

ΕΙς τον ορθρον. Μετα τον έξάψαλμον, είς το «Θεος Κύριος» άπολυτίκια «Είς πάσαν τήν γήν», Δόξα, το αυτό, Κα'ι νυν, «Μορφήν άναλλοιώτως».

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ώς έν τω Μηναίω. Είτα το α' άντίφωνον των άναβαθμών του δ' ήχου, το άποστολικον προκείμενον (Τ.Μ.Ε. 1η Ίαν. §2) «Είς πάσαν τήν γήν έξήλθεν ό φθόγγος αντον καί είς τα πέρατα τής οικουμένης τα ρήματα αντον» μετα στίχου «Οί ουρανοί διηγοννται δόξαν Θεον, ποίησιν δε χειρων αντον άναγγέλλει το στερέωμα».

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ άρθρου, «Ο μή εισερχόμενος» (ζήτει τη 13η Νοεμβρίου)· ο ν' ψαλμος χυμα, Δόξα, «Ταΐς τον ίεράρχου», Κα'ι νυν, «Ταΐς τής Θεοτόκου», ο στίχος «Έλέησόν με, ό Θεός, κατα το μέγα έλεός σου» κα'ι το ίδιόμελον «Έξεχύθη ή χάρις έν χείλεσί σου».

ΚΑΝΟΝΕΣ, της έορτης (μετα τών ειρμών) μετα στίχου «Δόξα σοι, ό Θεος» κα'ι του αγίου μετα στίχου «Άγιε τον Θεον»· άπο γ' κα'ι ς' φδης ώς έν τω Μηναίω.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ διπλαΐ* «Βυθον άνεκάλυψε πυθμένα» κα'ι «Στίβει θαλάσσης». Είτα ψάλλεται η θ' φδη άμφοτέρων τών κανόνων μετα τών μεγαλυναρίων, κα'ι έν τέλει οι δυο είρμο'ι της θ' φδης «[Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν...] ’Απορεί πάσα γλωσσα» κα'ι «[Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην...] ’Ώ των υπέρ νονν».

Έξαποστειλάρια, αίνοι κ.λπ. ώς έν τω Μηναίω. Δοξολογία μεγάλη, κα'ι το άπολυτίκιον «Μορφήν άναλ­λοιώτως».

ΕΙς την λειτουργίαν. Αντίφωνα τα της έορτης.

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεντε προσκυνήσωμεν... Σωσον ήμάς, Υίέ Θεον, ό σαρκί περιτμηθείς, ψάλλοντάς σοι άλληλούια».

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ άπολυτίκια «Μορφήν άναλλοιώτως», «Είς πάσαν τήν γήν» κα'ι το του ναου· κοντάκιον «'Ο των όλων Κύριος» (ζήτει μετα την γ' φδήν). Τρισάγιον.

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Απόστολος: 1ης Ίαν., «Βλέπετε μή τις υμάς έσται» (Κολ. β' 8-12)· Ευαγγέλιον: ομοίως, «Ύπέστρεψαν οί ποιμένες» (Λουκ. β' 20-21, 40-52).

Καθεξης η λειτουργία του μεγάλου Βασιλείου. Είς το Εξαιρέτως «'.Επί σοί χαίρει». [Κατα το Τ.Μ.Ε., είς τα δίπτυχα, μετα το «’Εν πρώτοις μνήσθητι», λέγεται το παρον μεγαλυνάριον του αγίου·

Τον ονρανοφάντορα τον Χριστον, μύστην τον Δεσπότου, τον φωστήρα τον φαεινόν, τον έκ Καισαρείας καί Καππαδόκων χώρας, Βασίλειον τον μέγαν, πάντες τιμήσωμεν.]

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αίνεΐτε»' άντι του Είδομεν το φως «Μορφήν άναλλοιώτως». Άπόλυσις ώς έν τω έσπερινω.

’Ακολουθία τής δοξολογίας έπι τή έναρξει του νέου έτους

Μετα το «Ευλογητός ό Θεός», άπολυτίκια:

της έορτης «Μορφήν άναλλοιώτως»,

κα'ι του αγίου «Εις πάσαν την γην»,

κοντάκιον της ίνδίκτου, ήχος δ', προς το «'Ο υψωθείς»,

Ο των αιώνων ποιητης κα'ι δεσπότης, Θεέ των όλων υπερούσιε όντως, την ένιαύσιον εύλόγησον περίοδον, σωζων τω έλέει σου τω άπείρφ οικτίρμον, πάντας τους λατρεύοντας σοΐ τω μόνφ δεσπότη, καί έκβοωντας φόβφ· Λυτρωτά, εύφορον πάσι το έτος χορηγησον.

Ευθυς ή δοξολογία (επιλογή στίχων), μεθ’ ήν αί έξης αιτήσεις της εκτενούς, των χορών ψαλλόντων έκ περιτροπής άνα εν τριπλουν «Κύριε, έλεησον», εξαιρέσει της έκτης αίτήσεως «υπέρ τοϋ διαφυλαχθηναι», μεθ’ ήν ψάλλουν αυτο άνα δέκα άμοιβαδον τετράκις, πραεί$ τη φωνή.

«Έλεησον ημάς, ό Θεός...»

«"Ετι δεόμεθα υπέρ των εύσεβων...»

«"Ετι δεόμεθα υπέρ τοϋ άρχιεπισκόπου ημων...»

«"Έτι δεόμεθα υπέρ τοϋ εύσεβοϋς ημων έθνους, πάσης άρχης καί έξουσίας έν αύτω καί έν τω κράτει ημων, τοϋ κατά ξηράν, θάλασσαν καί άερα φιλοχρίστου ημων στρατοϋ καί υπέρ τοϋ Κύριον τον Θεον ημων έπί πλέον συνεργησαι καί κατευοδωσαι αύτούς έν πάσιν».

«"Ετι δεόμεθα υπέρ εύκρασίας άέρων, εύφορίας των καρπων της γης, καί καιρων ειρηνικών καί υπέρ τοϋ εύλογηθηναι τον νέον ένιαυτον της χρηστότητος τοϋ Κυρίου».

«"Ετι δεόμεθα υπέρ τοϋ διαφυλαχθηναι την άγίαν έκκλησίαν...»

«"Ετι δεόμεθα υπέρ τοϋ εισακοϋσαι...»

«Τοϋ Κυρίου δεηθωμεν» κα'ι ο ίερευς τήν ευχήν:

Κύριε ό Θεος ημων, ό καιρούς καί χρόνους έν τη ιδία έξουσία θέμενος, ό άναρχος καί άτελεύτητος καί έπέκεινα παντος χρόνου νοούμενός τε καί ύπάρχων, ό πάσης έκτος μεταβολης τε των όντων καί άλλοιώσεως, ό τον πάντα χρόνον τόν τε γεγονότα τόν τε όντα καί τον έσόμενον πληρων, ό έν τη άφάτφ σου μακροθυμία καταξιώσας ημάς εις νέον ένιαυτον τοϋ πλούτου της χρηστότητός σου εισελθεΐν, αύτός, πανάγαθε Δέσποτα, την είσοδον ταύτην τη θεία σου χάριτι εύλόγησον όμβρους ειρηνικούς προς καρποφορίαν τη γη δώρησαι τούς άέρας υγιεινούς καί εύκράτους άνθρώποις τε καί κτηνεσι κατασκεύασον δος ημΐν έν ειρηνη καί όμονοία βεβαία τον κύκλον αύτοϋ διελθεΐν, τω στεφάνφ της δόξης των άρετων κοσμουμένους, τω φωτί των έντολων σου εύσχημόνως ώς έν ημέρα καλως όδεύοντας το εύσεβές ημων έθνος τη δυνάμει σου κραταίωσον την νεότητα παιδαγώγησον το γηρας περικράτησον τούς ολιγοψύχους παραμύθησον τούς έσκορπισμένους έπισυνάγαγε· τούς πεπλανημένους έπανάγαγε καί σύναψον τη άγία σου Εκκλησία, ην τη θεία σου χάριτι καλως διαφύλαξον λάλησον άγαθά έν ταΐς καρδίαις των άρχόντων ημων, ένίσχυσον καί ένδυνάμωσον αύτούς τε καί τον φιλόχριστον ημων στρατόν έλθέτω έφ' ημάς, Κύριε, η βασιλεία σου, βασιλεία άγάπης, χρηστότητος, δικαιοσύνης καί έ\ρηνης, καί άξίωσον ημάς έν ένί στόματι καί μια καρδία υμνεΐν σε καί δοξάζειν σε τον έν Τριάδι άναρχον καί αιώνιον Θεον εις τούς αιωνας των αιώνων.

'Ο χορος «Άμην», ο ίερευς τήν άπόλυσιν, ώς είς τον έσπερινόν, κα'ι το «Δό εύχων».

Ειδήσεις. 1. Άπο της έσπέρας της σήμερον λέγονται εις πάσας τάς τακτικάς άκολουθίας οί εις το Μηναΐον ευρισκόμενοι προεόρτιοι ύμνοι των Φώτων, οι τινες άναπληροϋν έν ταΐς καθημεριναΐς τούς ύμνους της Παρακλητικής, δι’ ο καί σχολάζει αύτη μέχρι της 14ης τοϋ μηνος πλην των Κυριακων.

2.    Εις τούς έσπερινούς των προεορτίων ήμερων ψάλλονται μετά το «Νυν άπολΰεις» οί εις το Μηναΐον διά τά άπόδειπνα διωδιοι ή τριωδιοι ή πληρεις κανόνες (βλέπε Τ.Μ.Ε., Δεκεμ. 25 §23), μεθ’ ονς λέγεται το τρισάγιον.

3.    Διά τάς άκολουθίας των προεορτίων καί των μεθεόρτων καθημερινων βλέπε έμπροσθεν είς τάς Γενικάς Τυπικάς Διατάξεις §§52-63.

4.    Άπο 2 μέχρι 5 Ίανουαρίου, έάν έορτάζεται άγιος, ψάλλονται καταβασίαι οί είρμοί τοϋ α' κανόνος των Θεοφανείων «Βυθου άνεκάλυψε πυθμένα». Εις την θ. λειτουργίαν (καί εις τάς ώρας μετά το τρισάγιον) ψάλλεται το προεόρτιον κοντάκιον «’Εν τοΐς ρείθροις σήμερον».

2.         Παοασκευή (προεόρτια τών Φώτων). Σιλβέστρου 'Ρώμης (|335)· Θεαγένους (|320), Θεοπίστου, Σερ- γίου κα'ι Θεοπέμπτου μαρτύρων, Κοσμά (Α') Κων/πόλεως, Γεωργίου του Ίβηρος (ψ 1770), Σεραφιμ έν Σάρωφ (ψ1833).

’Απόστολος της ήμέρας, Παρ. κθ' έβδ. έπιστ. (Έβρ. ζ' 18-25)· Ευαγγέλιον προεόρτιον, Πέμπτης διακαιν. (’Ιω. γ' 1-15).

3.    Σάββατον (προ τών Φώτων). Μαλαχίου προφήτου (περ'ι το 450 π.Χ.), Γορδίου μάρτυρος.

Ή άκολουθία της ημέρας ψάλλεται κατά την έν τω Μηναίω τάξιν. Είς τον έσπερινόν μετά το «Νϋν άπολύεις» συνάπτονται οί κανόνες του άποδείπνου (μετά των ειρμών αυτών)· έν τέλει της θ' φδης ο ειρμός «Τήν τιμιωτέραν», τρισάγιον κ.λπ. καί το άπολυτίκιον «Έτοιμάζου, Ζαβουλών» άπαξ.

Εις τον ορθρον. Είς τό «Θεός Κύριος» τό άπολυτίκιον «Έτοιμάζου, Ζαβουλών» δίς· καθίσματα, ο ν' ψαλμός χυμα, κανόνες κα'ί τά μεσωδια καθίσματα ώς έν τω Μηναίω· άφ’ ς' φδης τό κοντάκιον «’Έν τοΐς ρείθροις» μετά του οϊκου «Ούκ άπαιτώ σε, βαπτιστά», α ζήτει τη 2$ η τη 5η του μηνός, κα'ί τό συναξάριον της ημέρας. Αντί καταβασιών ψάλλονται οί έν τω Μηναίω είρμο'ι της γ', ς', η' κα'ί θ' φδης είς την τάξιν αυτών· «Τήν τιμιωτέραν», ο ειρμός της θ' «Τον προδηλωθέντα» κα'ί τό «"Άξιον έστίν»· έξαποστειλάρια κα'ί στιχηρά είς τους αίνους ώς έν τω Μηναίω· «Σοϊ δόξα πρέπει» κα'ί η δοξολογία χυμα· είς τόν στίχον τών αίνων ώς έν τω Μηναίω· «Αγαθόν το έξομολογεΐσθαι», τρισάγιον κλπ. κα'ί τό άπολυτίκιον «Έτοιμάζου, Ζαβουλών» άπαξ.

ΕΙς την λειτουργίαν. ’Αντίφωνα κα'ί είσοδικόν τά τών καθημερινών· άπολυτίκια «'Έτοιμάζου, Ζαβουλών» κα'ί του ναου, κοντάκιον «’Έν τοΐς ρειθροις σήμερον»' Απόστολος: Σαββάτου πρό τών Φώτων, «Οί καλώς διακονήσαντες» (Α' Τιμ. γ' 13-δ' 5)· Ευαγγέλιον: ομοίως, «Παραγίνεται Ιωάννης ό βαπτιστής» (Μτθ. γ' 1-6). Κοινωνικόν «Άγαλλιασθε, δίκαιοι».

4.   f ΚΥΡΙΑΚΗ προ τών Φώτων. Συναξις τών αγίων 70 άποστόλων, Θεοκτίστου οσίου. Ήχος πλ. α', έωθινόν Η' (τυπικόν Κυριακης πρό τών Φώτων §§ 1-3).

ΕΙς την θ'. ’Απολυτίκιον «Έτοιμάζου, Ζαβουλών»' κοντάκιον «Έν τοΐς ρείθροις σήμερον».

ΕΙς τον έσπερινον. Ό προοιμιακός κα'ί τό Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΈ, ΈΚΈΚΡΑΞΑ» , άναστάσιμα 6 κα\ προεόρτια 4 «Προεόρτια ασματα...» (ζήτει τη 2$ ’Ιαν.), Δόξα, «’Έρχεται προς Ιορδάνην» (2 ’Ιαν.), Κα'ί νυν, «Ο δια σε θεοπάτωρ».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φώς ίλαρον» κα'ί τό προκείμενον.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τά άναστάσιμα, Δόξα, Κα'ί νυν, «’Ιωάννη βαπτιστά...» (ζήτει τη 2$ ’Ιαν. είς τους αίνους).

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τον Συνάναρχον Λόγον», Δόξα, Κα'ί νυν, «Έτοιμάζου, Ζαβουλών».

ΕΙς το μεσονυκτικον. Μετά τόν ν' ψαλμόν, ο τριαδικός κανών του ήχου, τά τριαδικά «Άξιον έστί», τρισάγιον κ.λπ. κα'ί άπολυτίκιον «Έτοιμάζου, Ζαβουλών».

ΕΙς τον ορθρον. Μετά τόν έξάψαλμον, είς τό «Θεος Κύριος» άπολυτίκια «Τον Συνάναρχον Λόγον», Δόξα, τό αυτό, Κα'ί νυν, «Έτοιμάζου, Ζαβουλών».

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τά άναστάσιμα (άλλ’ είς την α' στιχολογίαν είς τό Κα'ί νυν τό α' θεοτοκίον του ήχου «Χαΐρε πύλη Κυρίου»*). Ευλογητάρια.

Ή υπακοή, οί άναβαθμο'ί κα'ί τό προκείμενον του ήχου.

ΕΩΘΙΝΟΝ Ευαγγέλιον (Η') μετά πάσης της συνήθους τάξεως αυτου.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ο άναστάσιμος μετά τών ειρμών, κα'ί ο προεόρτιος της ημέρας «Άγαλλιάσθω ή κτίσις» ανευ ειρμών κα'ί μετά στίχου «Δόξα σοι, ό Θεος ήμών, δόξα σοι». Άπό γ' φδης μόνον τό προεόρτιον μεσωδιον κάθισμα «Τοϋ Ιησοϋ γεννηθέντος». Άφ’ ς' τό άναστάσιμον κοντάκιον κα'ί ο οίκος κα'ί τό μηνολόγιον της ημέρας.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οί είρμο'ί «Βυθοϋ άνεκάλυψε»' «Τήν τιμιωτέραν», κα'ί ο ειρμός «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Άπορεΐ πασα γλώσσα».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «"Άγιος Κύριος» (γ'), τό η' άναστάσιμον «Δύο Αγγέλους βλέψασα» κα'ί τό προεόρτιον.

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρά άναστάσιμα 4 κα'ί προσόμοια προεόρτια 4 (πρός «Άί άγγελικαϊ προπορεύεσθε» κ.λπ.), είς στίχους τά δυο τελευταία α) «Δια τούτο μνησθήσομαί σου έκ γής Ιορδάνου καϊ Έρμωνιίμ», β)«Έίδθσάν σε ϋδατα, ό Θεός, είδοσάν σε ϋδατα καϊ έφοβ^θησαν», Δόξα, τό Η' έωθινόν «Τα τής Μαρίας δάκρυα», Κα'ί νυν, «Ύπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».

ΕΙς την λειτουργίαν. Τά άντίφωνα [η τά τυπικά κα'ί είς τους μακαρισμούς 4 άναστάσιμα τροπάρια του ήχου κα'ί 4 έκ της ς' φδης του προεορτίου κανόνος].

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεϋτε προσκυνήσωμεν... Σώσον ήμας... ό άναστας έκ νεκρών».

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ άπολυτίκια «Τον Συνάναρχον Λόγον», «Έτοιμάζου, Ζαβουλών» κα'ί του ναου, κοντάκιον «Έν τοΐς ρείθροις σήμερον».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ’Απόστολος Κυριακης πρό τών Φώτων, «Νήφε έν πασι» (Β' Τιμ. δ' 5-8)· Ευαγγέλιον ομοίως, «Αρχή τοϋ εύαγγελίου Ίησοϋ Χριστοϋ» (Μρ. α' 1-8).

Καθεξης η λειτουργία του Χρυσοστόμου· «"Άξιον έστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αινείτε»' «Ειδομεν το φως».

5.         Αευτέοα (προεόρτια των Φώτων). Θεόπεμπτου κα'ι Θεωνα μαρτύρων (|305), Συγκλητικής όσιας (|350).

Ή άκολουθία της ημέρας ψάλλεται κατά την έν τω Μηναίω τάξιν. Εις τον έσπερινον μετά το «Νϋν άπολύεις» συνάπτεται ό κανών τού άποδείπνου (μετά των ειρμών αυτού). ΕΙς τον ορθρον μετά τά άπόστιχα, το τρισάγιον κλπ. κα'ι το άπολυτίκιον «Απεστρέφετο ποτέ» (άπαξ) λέγεται η (μεγάλη) άπό- λυσις. Έν συνεχείς ψάλλονται αί

Μεγάλαι ωραι. ΕΙς την α" ώραν «Ευλογητός ό Θεός», τρισάγιον κ.λπ., αί δε λοιπα'ι ώραι αρχονται άπο τού «Δεϋτε προσκυνήσωμεν», καθώς έπισυνάπτονται ευθύς μετά την ευχην της προηγουμένης ώρας. Ή άκολουθία αυτών ώς έχει είς το Μηναΐον (τυπικον 6ης Ίαν., §1)· άπολυτίκιον «'.Απεστρεφετο ποτέ». Έν φ ψάλλονται τά Ιδιόμελα της γ", της ς" κα'ι της θ" ώρας, ό διάκονος θυμιρ [προπορευομενου λαμπαδούχου] τον ναον κα'ι τον λαον μετά θυμιατού («κατζίου»).

'Ώρα θ '. Μετά τά δύο πρώτα Ιδιόμελα της ώρας ό α" χορος ψάλλει είς ήχον πλ. α" Λόξα Πατρί, ό β" Καί νϋν, κα'ι ό άναγνώστης ίστάμενος είς το μεσον τού ναού άναγινώσκει εύλαβώς κα'ι κατά το ύφος τού Αποστόλου όλόκληρον το δοξαστικον «Την χείρά σου την άψαμένην» (ό πρώτος στίχος «Την χεΐρά σου την άψαμένην...» κα'ι το έν τέλει ημιστίχιον «Καί δεϋρο στηθι μεθ⁵ ημών» έπαναλαμβάνονται τρίς, οί δε λοιπο'ι στίχοι λέγονται άπαξ), κα'ι είτα ψάλλουν το αυτο δοξαστικον οί χορο'ι έναλλάξ κατά στίχον. Είτα η Προφητεία, ό Απόστολος, το Ευαγγέλιον κα'ι τά λοιπά. Μετά την ευχην «Δέσποτα Κύριε Ίησοϋ Χρι­στέ» συνήθως παραλείπονται έν ταΐς ένορίαις τά τυπικά κα'ι οί μακαρισμοί, κα'ι ευθύς γίνεται (μικρά) άπόλυσις. Είτα έν συνεχείς αρχεται

'Ο μεγας έσπερινος της έορτης των Θεοφανείων μετά της θείας λειτουργίας του μεγάλου Βασιλείου.

«Εύλογημένη η βασιλεία», ό προοιμιακος κα'ι τά ειρηνικά.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» τά 4 Ιδιόμελα της έορτης «Τον φωτισμόν ημών» κ.λπ. είς 6, Δόξα, Κα'ι νύν, «Ύπέκλινας κάραν». Είσοδος μετά τού Ευαγγελίου, «Φώς ιλαρόν»' προκείμενον δεν λέγεται [Τ.Μ.Ε. σ. 142], άλλ’ ευθύς τά

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Το α" άνάγνωσμα «’Εν άρχη έποΐησεν ό Θεός»' μετ’ αυτο ό α" χορος το μετά το γ" άνάγνωσμα τροπάριον «Έπεφάνης έν τφ κόσμφ», τού όποίου το άκροτελεύτιον «Ίνα φωτίσης τους έν σκότει» ψάλλεται (άρχομενου τού β" χορού) μετά τών στίχων τού ξς" (66ου) ψαλμού, ώς έν τω Μηναίω, Δόξα, Καί νύν, ό β" χορος το αυτο τροπάριον «Επεφάνης έν τφ κόσμφ» όλόκληρον. Είτα το ε" άνάγνωσμα «Εΐπεν Ήλίας»' μετ’ αυτο ό β" χορος το μετά το ς" άνάγνωσμα τροπάριον «Αμαρτωλοΐς καί τελώναις», το άκροτελεύτιον τού όποίου «Ποϋ γαρ είχε τό φώς σου λάμψαι» ψάλλεται (άρχομενου τού α" χορού) μετά τών στίχων τού ή3" (92ου) ψαλμού, ώς έν τω Μηναίω, Δόξα, Καί νύν, ό α" χορος το αυτο τροπάριον «Αμαρτωλοΐς καί τελώναις» όλόκληρον. Ακολουθεί το ς" άνάγνωσμα «Παρεγένετο Νεεμάν», μετά το όποιον «Τοϋ Κυρίου δεηθώμεν», «Ότι άγιος εί, ό Θεός» καί το τρισάγιον. ’Απόστολος: τού έσπερινού, «Ελεύθερος ων έκ πάντων» (Α" Κορ. θ" 19-27)· Ευαγγελιον: της θ" ώρας, «Εν έτει πεντεκαιδεκάτφ» (Λκ. γ" 1-18).

Καθεξης ή λειτουργία τού μεγ. Βασιλείου. Είς το Εξαιρέτως «Επί σοί χαίρει».

κοινωνικον «Αινείτε»' «Ειδομεν τό φώς».

ΜΕΓΑΣ ΑΓΙΑΣΜΟΣ. Μετά την οπισθάμβωνον ευχην ψάλλονται τά ίδιόμελα «Φωνη Κυρίου» καί τελείται υπο τού λειτουργούντος ίερέως ό μέγας Αγιασμός, ώς είθισται, κατά την έν τω Μηναίω τάξιν. Είς το τελος τού 'Αγιασμού ό ίερεύς βαπτίζει τρίς έν τω ήγιασμενω ύδατι τον τίμιον Σταύρον ορθιον, ψάλλων το άπολυτίκιον της έορτης «Εν Ιορδάνη βαπτίζομένου σου, Κύριε», το όποιον έπαναλαμβάνουν οί χοροί άνά μίαν· είτα ραντίζει τον λαον μετά τού ηγιασμένου ύδατος ψάλλων το κοντάκιον «Εν τοΐς ρείθροις σήμερον»*. Είτα προσερχεται ό λαος μετά τάξεως, διά νά αγιασθή, ένω ό β" χορος ψάλλει το ίδιόμελον «Ανυμνήσωμεν οί πιστοί».

ΑΠΟΛΥΣΙΣ. Μετά ταύτα «Ειη τό όνομα Κυρίου» (γ")· άπόλυσις «Ο έν Ιορδάνη νπό Ιωάννου βαπτισθηναι καταδεξάμενος δια την ημών σωτηρίαν Χριστός ό άληθινός Θεός».

Ειδησις. Εν τη τραπέζη νηστεία.

6.   Τρίτη. ή ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Εις το μεσονυκτικον. Μετά τον ν" ψαλμον τά διά την λιτην ίδιόμελα (ανευ τού Δόξα, Καί νύν είς τά δύο τελευταία) καί τά ίδιόμελα τών άποστίχων τού έσπερινού (ανευ τών προ αυτών στίχων), ώς μη

ψαλεντα είς την οίκείαν θεσιν είτα τρισάγιον κ.λπ. κα'ι άπολυτίκιον «Εν Ιορδάνη».

Εις τον ορθρον. Μετά τον έξάψαλμον, είς το «Θεός Κύριος» το άπολυτίκιον «’Εν Ιορδάνη» (γ'). Τα καθίσματα, οί άναβαθμο'ι «Έκ νεότητάς μου», το προκείμενον «Ή θάλασσα είδε κα'ι εφυγε» (γ'), το Ευαγγελιον του ορθρου «Ήλθεν ό Ιησούς» (Μρ. α' 9-11), ο ν' ψαλμος χύμα κ.λπ., ώς έν τφ Μηναίω.

ΚΑΝΟΝΕΣ άμφότεροι οί της έορτης (μετα των είρμων) άνα 4 ανευ στίχου, είμη μόνον Δόξα, Κα'ι νυν, έν έκάστη φδη· άπο γ' φδης η υπακοη «Ότε τη έπ\φανεία σου»’ άφ’ ς' το κοντάκιον, ο οίκος κα'ι το μηνολόγιον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ διπλαΐ «Βυθού άνεκάλυψε» κα'ι «Στίβει θαλάσσης». Αντί του «Την τιμιωτέραν», οί είρμο'ι κα'ι τα τροπάρια της θ' φδης των δυο κανόνων με τα μεγαλυνάρια αύτων· είτα οί είρμο'ι (μετα των μεγαλυναρίων) «Μεγάλυνον, ψυχή μου, την τιμιωτεραν... Απορεί πάσα γλώσσα» κα'ι «Μεγάλυνον, ψυχή μου, την λυτρωσαμένην... Ώ τών υπέρ νούν».

Έξαποστειλάριον, αίνοι κ.λπ. ώς έν τφ Μηναίω. Δοξολογία μεγάλη κα'ι το άπολυτίκιον «Έν Ιορδάνη» απαξ.

ΕΙς την λειτουργίαν. Τα άντίφωνα της έορτης.

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Ευλογημένος ό έρχόμενος έν ονόματι Κυρίου Θεός Κύριος καί έπέφανεν ήμίν. Σώσον ημάς, Υιέ Θεού, ό έν Ιορδάνη υπο Ίωάννου βαπτισθείς...»

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ άπολυτίκιον «Έν Ιορδάνη», κοντάκιον «Έπεφάνης σήμερον». Άντ'ι τρισαγίου «Όσοι είς Χριστόν».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ’Απόστολος: 6ης ’Ιαν., «Έπεφάνη ή χάρις τού Θεού» (Τίτ. β' 11-14, γ' 4-7)· Ευαγγελιον: ομοίως, «Παραγίνεται ό Ιησούς» (Ματθ. γ' 13-17).

Καθεξης η λειτουργία Ιερού Χρυσοστόμου. Εισ το εξαιρέτως το μεγαλυνάριο "Μεγάλυνον ψυχή μου... με τον ειρμό: Απορεί πάσα γλώσα..."

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Έπεφάνη ή χάρις τού Θεού ή σωτήριος πάσιν άνθρώποις άλληλούια» άντι του Έίδομεν το φώς «Έν Ιορδάνη».

ΜΕΓΑΣ ΑΓΙΑΣΜΟΣ*. Μετα την οπισθάμβωνον ευχην ευθυς τα ίδιόμελα «Φωνη Κυρίου» κ.λπ. κα'ι τελείται ο μεγας 'Αγιασμός ώς χθες. Έν τελει το κοντάκιον «Έπεφάνης σήμερον», μεθ’ ο «Έίη το όνομα Κυρίου», «Έυλογία Κυρίου» κα'ι άπόλυσις ώς χθες.

Σημειώσεις. 1) Μετα το πέρας της τελετής δίδεται υπο τού ίερέως είς τον λαον ό μέγας \Αγιασμός, ένφ οί χοροί ψάλλουν έναλλαξ άργώς καί μετα μέλους το τροπάριον της η' φδης «Τριάδος η φανέρωσις».

2) Απο σήμερον καί είς πάσας τας άκολουθίας μέχρι της θ' ώρας της 14ης Ίανουαρίου άπόλυσις λέγεται «'Ο έν ’Ιορδάνη υπο ’Ιωάννου βαπτισθηναι καταδεξάμενος δια την ημων σωτηρίαν Χριστος ο άληθινος Θεος ημων».

7.     f Τετάρτη. Του τιμίου ένδόξου προφήτου, Προδρόμου κα'ι Βαπτιστου ’Ιωάννου (τυπικον Θεοφανείων §§5-7 κα'ι 37).

ΕΙς την θ'. ’Απολυτίκιον «Έν Ιορδάνη»' κοντάκιον «Έπεφάνης σήμερον».

ΕΙς τον έσπερινόν. Ή άκολουθία ώς έν τφ Μηναίω (ανευ Ψαλτηρίου). Είσοδος μετα θυμιατου κα'ι το μεγα προκείμενον «Ο Θεος ήμών έν τφ ουρανφ» μετα των στίχων αυτου. Απολυτίκια «Έν Ιορδάνη», Δόξα, «Μνήμη δικαίου», Κα'ι νυν, «Έν Ιορδάνη». Απόλυσις «Ο έν Ιορδάνη υπο Ιωάννου βαπτισθηναι καταδεξάμενος δια την ήμών σωτηρίαν..., τού τιμίου ένδόξου προφήτου, προδρόμου καί βαπτ\στού Ιωάν­νου, ον την μνήμην έπιτελούμεν...»

ΕΙς το μεσονυκτικόν. Μετα το έν τέλει τρισάγιον κ.λπ. το άπολυτίκιον «Έν Ιορδάνη».

ΕΙς τον ορθρον. Μετα τον έξάψαλμον, είς το «Θεος Κύριος» τα έν τφ έσπερινφ άπολυτίκια. Τα καθίσματα έκ δευτέρου. Ό ν' ψαλμος χυμα.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ο α' των Θεοφανείων «Βυθού άνεκάλυψε» μετα στίχου «Δόξα σοι, ό Θεος ήμών, δόξα σοι» κα'ι ο του Προδρόμου μετα στίχου «Βαπτιστα τού Χριστού, πρέσβευε υπέρ ήμών»' άπο γ' κα'ι ς' φδης τα του Μηναίου.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οί είρμο'ι «Στίβει θαλάσσης». Άντ'ι της στιχολογίας της φδης της Θεοτόκου (Την τιμ\- ωτέραν), ο είρμος κα'ι τα τροπάρια της θ' φδης του α' μόνον κανόνος της έορτης «Απορεί πάσα γλώσσα» μετα των μεγαλυναρίων (ώς χθες), είτα η θ' φδη του Προδρόμου με στίχον είς τα δύο πρωτα τροπάρια «Βαπτιστα τού Χριστού», Δόξα, «Ο τοίς άσωμάτοις», Κα'ι νυν, «Υπέρ ευσπλαγχνίαν», κα'ι ο είρμος «Με­γάλυνον, ψυχή μου,... Ώ τών υπέρ νούν».

Έξαποστειλάρια, στιχηρα είς τους αίνους κα'ι δοξαστικα ώς έν τφ Μηναίω. Δοξολογία μεγάλη, άπολυτίκιον «Έν Ιορδάνη».

Εις την λειτουργίαν. Τα άντίφωνα και το είσοδικον της έορτης ώς χθές.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ άπολυτίκια «Έν Ιορδάνη», «Μνήμη δικαίου», κα'ι του ναου, κοντάκιον

«Έπεφάνης σήμερον». Αντί τρισάγιου «"Οσοι εις Χριστόν» (κατ’ άπαίτησιν του Τ.Μ.Ε.).

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Απόστολος του Προδρόμου, 7ης Ίαν., «Έγένετο έν τφ τον Άπολλω είναι έν Κορίνθφ» (Πρξ. ιθ' 1-8)· Εύαγγέλιον: ομοίως, «Βλέπει ό Ιωάννης τον Ίησοϋν έρχόμενον» (Ίω. α' 29-34).

Είς το Έξαιρέτως «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν... *Ώ των υπέρ νοϋν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Εις μνημόσυνον αιώνιον»· άντί του Έιδομεν το φως «':Έν Ιορδάνη». Άπόλυσις ώς έν τω έσπερινω.

Σημειώσεις. 1. Άπο αυριον μέχρι της 13ης τοϋ μηνός, έαν εορτάζεται άγιος, ψάλλονται καταβασίαι οί είρμοϊ τοϋ β κανόνος των Φώτων «Στίβει θαλάσσης». Κοντάκιον μέχρι της 14ης τοϋ μηνος το της εορτής «Έπεφάνης σήμερον» (βλέπε 6 Ίανουαρίου ).

2.     Εις τον ορθρον αχρι τής άποδόσεως προ τοϋ κανόνος τοϋ Μηναίου τήν μέν 8ην, 10ην καϊ 12ην τοϋ μηνος λέγεται ό β' κανων τής εορτής^- τήν δέ 9ην, 11ην καϊ 13ην ό α' κανων αυτής.

3.     Εως τής 13ης Ίαν. έαν ψαλοϋν άντίφωνα εις τήν καθ’ ημέραν λειτουργίαν, λέγονται τα τής εορτής, άλλ’ εισοδικον «Δευτε προσκυνήσωμεν... Σωσον ημάς... ο έν Ιορδάνη υπό Ίωάννου».

8.         Πέμπτη. Γεωργίου του Χοζεβίτου, Δομνίκης οσίας· Κυρου καί ’Αττικου πατριαρχων Κωνσταντινουπόλεως.

Απόστολος: ημέρας, Πέμ. λ' έβδ. έπιστ. ('Εβρ. ι' 35-ια' 7)· Εύαγγελιον: μεθέορτον, Σαβ. διακαιν. (Ίω. γ' 22-23).

9.      Παοασκευή. Πολυευκτου μάρτυρος (|295)· Εύστρατίου οσίου (θ' αί.).

Απόστολος: ημέρας, Παρ. λ' έβδ. έπιστ. (Έβρ. ια' 8-14)· Εύαγγέλιον: μεθέορτον, Δευτ. ιβ' έβδ. Μτθ. (Μρ. α' 9-15).

10.      Σάββατον μετά τ« Φώτα. Γρηγορίου Νυσσης (|395), Δομετιανου Μελιτίνής (|602)· Μαρκιανου πρεσβυτέρου οικονόμου Μεγ. Εκκλησίας.

'Η άκολουθία του ιεράρχου μετά των μεθεόρτων ώς έν τω Μηναίω· Απόστολος Σαββάτου μετά τα Φωτα, Κυρ. κζ' έπιστ., «Ένδυναμοϋσθε έν Κυρίφ» (Έφεσ. ς' 10-17)· Εύαγγέλιον ομοίως, «Άνήχθη ό

Ίησοϋς εις τήν έρημον» (Μτθ. δ' 1-11). «"Άξιον έστί». Κοινωνικόν «ΆγαλλιΟσθε, δίκαιοι, έν Κυρίφ».

11.      4 ΚΥΡΤΑΚΗ μετά τά Φώτα. Θεοδοσίου οσίου του κοινοβιάρχου (|529). Ήχος πλ. β', έωθινόν Θ' (τυπικόν Θεοφανείων §§ 39-41).

Εις την θ'. Απολυτίκια «’Έν Ιορδάνη», Δόξα, «Ο Θεος των πατέρων ήμων»’ κοντάκιον «Έπεφάνης σήμερον».

ΕΙς τον έσπερινόν. Ό προοιμιακός καί τό Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΈ, ΈΚΈΚΡΆΞΆ» άναστάσιμα 4, μεθέορτα 3 «"Ιδε πως περίκειμαι» κ.λπ. (ζήτει αύτα ώς άπόστιχα τής 11ης Ίανουαρίου) καί του οσίου έτερα 3, Δόξα, «Κύριε, πληρωσαι βουλόμενος...» (ζήτει είς τό Δόξα τής λιτής 6 Ίαν.), Καί νυν «’Έν τή Ερυθρά θαλάσση».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φως ίλαρόν», τό προκείμενον τής ημέρας καί τα άναγνώσματα του οσίου (11 Ίαν.).

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τα άναστάσιμα, Δόξα, του οσίου «Των μοναστών τα πλήθη», Καί νυν, «Σήμερον ή κτίσις φωτίζεται» (λιτή 6ης Ίανουαρίου).

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Άγγελικαϊ δυνάμεις», Δόξα, «Ταΐς των δακρύων σου ροαΐς», Καί νυν «’Έν ’Ιορδάνη».

ΑΠΟΛΥΣΙΣ «Ο έν Ιορδάνη υπο Ιωάννου βαπτισθήναι καταδεξάμενος δια τήν ήμων σωτηρίαν καϊ άναστάς...»

ΕΙς το μεσονυκτικόν. Μετα τόν ν' ψαλμόν, ο τριαδικός κανών του ήχου «Κράτος τής ενιαίας»· τα τριαδικά «"Άξιον έστί», τρισάγιον κ.λπ. καί άπολυτίκιον «Έν Ιορδάνη».

ΕΙς τον ορθρον. Μετα τόν έξάψαλμον, είς τό «Θεος Κύριος» τα έν τω έσπερινω άπολυτίκια.

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τα άναστάσιμα, άλλ’ άντί θεοτοκίων άνα εν τής έορτής (11 Ίαν.), είς δε τήν γ' στιχολογίαν τό του οσίου καί τό μεθέορτον. Εύλογητάρια. Ή υπακοή, οί άναβαθμο! καί τό προκείμενον του ήχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ έωθινόν (Θ') μετα πάσης τής τάξεως αύτου.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ο άναστάσιμος μετα των είρμων, ο α' των Θεοφανείων (ανευ είρμων) με στίχον «Δόξα σοι, ό Θεος ήμων, δόξα σοι», καί ο του οσίου. ’Από γ' φδής [τό Κοντάκιον τής Έορτής καί] τό μεσώδιον κάθισμα του οσίου καί τό μεθέορτον. ’Αφ’ ς' κοντάκιον καί οίκος άναστάσιμα καί τό μηνολόγιον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οί είρμοϊ «Στίβει θαλάσσης»· «Τήν τιμιωτέραν», «[Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην...] Ώ των υπέρ νοϋν».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «"Άγιος Κύριος» (γ')· τό θ' άναστάσίμον «Συγκεκλεισμένων Δέσποτα», του οσίου καί τό τής έορτής.

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ άναστάσιμα 4, κα'ι της έορτης* (6ης Ίαν.) 3 «Φως έκ φωτός» κ.λπ. είς 4, μετά στίχων είς τα δυο τελευταία α) «Ή θάλασσα είδε καί έφυγεν, ό Ιορδάνης έστράφη είς τα όπίσω», β) «Τί σοί έστι, θάλασσα, άτι έφυγες καί συ, ’Ιορδάνη, άτι έστράφης είς τα όπίσω;», Δόξα, το Θ' έωθινον «Ώς έπ’ έσχάτων των χρόνων», Κα'ι νυν, «'Υπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Άναστας έκ τοϋ μνήματος» (η «Σήμερον σωτηρία»).

Εις την λειτουργίαν. Αντίφωνα της έορτης μετα των έφυμνίων αυτών, ώς έν τω Μηναίω (είς μεν το β' «Σωσον ήμάς... ό έν Ιορδάνη...», είς δε το γ' «Έν Ιορδάνη βαπτιζομένου»).

ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεϋτε προσκυνήσωμεν... Σωσον ήμάς, Υίέ Θεοϋ, ό άναστας έκ νεκρων...»

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ άπολυτίκια «Άγγελικαί δυνάμεις», «Έν Ιορδάνη», «Ταΐς των δακρύων σου», κα'ι του ναου· κοντάκιον «Έπεφάνης σήμερον». Τρισάγιον.

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Απόστολος του οσίου -ο έν τω Μηναίω οριζόμενος-, Κυρ. ιε' έπιστ., «Ο Θεός ό είπων έκ σκότους φως λάμψαι» (Β' Κορ. δ' 6-15)· Ευαγγελιον της Κυριακής μετα τα Φώτα, «Ακούσας ό Ιησοϋς άτι Ιωάννης παρεδόθη» (Μτθ. δ' 12-17).

Είς το Έξαιρέτως «Άξιον έστίν».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αίνεΐτε». κλπ. Άπόλυσις ώς έν τω έσπερινω.

12.     Δευτέρα. Τατιανης μάρτυρος (f226)· Ευθασίας, Μερτίου μαρτύρων (f305).

Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. μετα τα Φώτα (Έφεσ. δ' 7-13)· Ευαγγελιον: μεθεορτον, Ίανουαρ. 12 (Ίω. ι' 39-42).

13.     Τρίτη. Έρμυλου κα'ι Στρατονίκου μαρτύρων (f315).

Συμψάλλεται σήμερον καί ή άκολουθία των έν Σινα καί Ραϊθω άββάδων δια το άποδίδοσθαι αυριον τήν εορτήν των Θεοφανείων.

Απόστολος: ημέρας, Τρ. λα' έβδ. έπιστ. (Έβρ. ιβ' 25-27, ιγ' 22-25)· Ευαγγελιον: μεθεορτον, Τετ. ια' έβδ. Λουκά (Λκ. κ' 1-8).

14.     Τετάρτη. Άπόδοσις τών Θεοφανείων. Τών έν Σινα κα'ι 'Ραϊθώ άναιρεθεντων πατέρων.

ΕΙς την θ'. Απολυτίκια «Έν Ιορδάνη», Δόξα, «Ο Θεος των πατέρων ήμων»' κοντάκιον «Έπεφάνης σήμερον».

Ψάλλονται απαντα τα της έορτης (Ίαν. 6) ανευ τών άναγνωσμάτων, της λίτης κα'ι του Αγιασμού έν τω έσπερινω, άλλα γίνεται είσοδος μετα θυμιατου, κα'ι είτα τα άπόστιχα της έορτης ώς είς το Μηναΐον· άπόλυσις, ώς έν τη έορτη. Έν τω ορθρω καταλιμπάνονται ο πολυέλεος, το κάθισμα αυτου, κα'ι το Ευαγγέλιον μετα της τάξεως αυτου. Άπο γ' φδης, άντι της υπακοης, το δια τον πολυελεον παραλειφθέν κάθισμα «Τα ρείθρα ήγίασας»' άφ’ ς', μετα το κοντάκιον κα'ι τον οίκον της έορτης, το συναξάριον της 14ης του μηνός. Καταβασίαι διπλαΐ κα'ι τα λοιπα του ορθρου, ώς έν τη κυρί$ ημερ$ της έορτης.

ΕΙς την λειτουργίαν. ’Αντίφωνα κα'ι είσοδικόν, ώς έν τη έορτη. Άπολυτίκιον «Έν Ιορδάνη» κα'ι κοντάκιον «Έπεφάνης σήμερον». Τρισάγιον. Προκείμενον της έορτης· ’Απόστολος της ημέρας, Τετ. λα' έβδ. έπ. (Ίακ. α' 1-18)· Ευαγγελιον, παραλειφθέν, Κυρ. η' Λουκά (Λκ. ι' 25-37), κα'ι καθεξης η θ. λειτουργία του ί. Χρυσοστόμου. Είς το Έξαιρέτως «Μεγάλυνον, ψυχή μου... *Ώ των υπέρ νοϋν». Κοίνωνικον «Έπεφάνη ή χάρις τοϋ Θεοϋ ή σωτήριος πάσιν άνθρώποις άλληλούια»' άντι του Έΐδομεν το φως «Έν Ιορδάνη».

15.      Πέμπτη. Παυλου οσίου του Θηβαίου κα'ι ’Ιωάννου του καλυβίτου. Γερασίμου (Παλλαδα) πατριάρχου Άλεξανδρείας.

Ειδήσεις. 1. Άπο σήμερον μέχρι τής 31ης τοϋ μηνος (πλήν των εορταζομένων άγίων) αρχεται ψαλλομένη ή Παρακλητική.

2.     Άπο σήμερον έως τής 9ης Φεβρουαρίου, έαν εορτάζεται άγιος, ψάλλονται αί τής Υπαπαντής καταβασίαι «Χερσον άβυσσοτόκον»· είς δέ τήν λειτουργίαν κοντάκιον «Ό μήτραν παρθενικην» (ζήτει 2 Φεβρ.).

3.     Δια τας μή εορτασίμους άκολουθίας των καθημερινων βλέπε έμπροσθεν, Γεν. Τυπ. Διατάξεις §§1-30.

’Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. β' έπιστ. (Τωμ. β' 10-16)· Ευαγγελιον: παραλειφθέν, Κυρ. β' Ματθ.

(Μτθ. δ' 18-23).

16.    Παρασκευή. Ή προσκυνησις της τιμίας αλυσεως του άποστόλου Πετρου. Πευσίππου, ’Ελασίππου, Μεσίππου, Νεονίλλης μαρτυρων (f 161-180), Νικολάου νεομάρτυρος του Μυτιληναίου.

’Απόστολος: άποστόλου, Σαβ. δ' έβδ. Πράξεων (Πρξ. ιβ' 1-11)· Ευαγγελιον: παραλειφθέν, Κυρ. ιε' Ματθ. (Μτθ. κβ' 35-46).

17.    Σάββατον. Αντωνίου οσίου του μεγάλου (f356). Αντωνίου οσίου του έν τη σκήτη τής Βεροίας, Γεωργίου νεομάρτυρος του έν ’Ιωαννίνοις (f1838).

Εις την θ'. ’Απολυτίκιον «Την "Ρώμην μη λιπών»' κοντάκιον «Τον κορυφαΐον».

'Η άκολουθία ψάλλεται ώς έν τω Μηναίω, άλλα είς το Κα'ι νυν των έσπερίων το α' θεοτοκίον του άποδιδομένου ήχου «Τις μη μακαρίσει σε». Ευαγγελιον ορθρου: του οσίου, Πεμ. δ' έβδ. Μτθ., «Πάντα μοι παρεδόθη» (Μτθ. ια' 27-30). Κανόνες, ο τής Θεοτόκου τής μικρας παρακλήσεως κα'ι ο του αγίου άνα 4. Καταβασίαι οί είρμο'ι «Χερσον άβυσσοτόκον».

ΕΙς την λειτουργίαν. Κοντάκιον «'Ο μήτραν παρθενικήν». Απόστολος του οσίου, Δεκ. 6, «Πείθεσθε τοΐς ήγουμενοις» ('Εβρ. ιγ' 17-21)· Ευαγγελιον: ομοίως, Παρ. β' έβδ. Λουκα, «"Εστη ό Ίησοϋς έπϊ τόπου πεδινοϋ» (Λκ. ς' 17-23). Κοινωνικόν «Εις μνημόσυνον».

18.      f ΚΥΡΙΑΚΗ (των 10 λεπρών). f Αθανασίου (f373) κα'ι Κυρίλλου (f444) πατριαρχων ’Αλεξανδρείας. Ήχος βαρύς, έωθινόν Ι'.

ΕΙς την θ'. ’Απολυτίκιον «Τον ζηλωτην Ήλίαν»' κοντάκιον «Τους βιοτικούς θορύβους».

ΕΙς τον έσπερινόν. Ό προοιμιακός κα'ι τό Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΈΚΈΚΡΑΞΑ» άναστάσιμα 4 κα'ι των αγίων 6, Δόξα, των αγίων «"Ιεραρχών τους άρχηγούς», Κα'ι νυν, «Μψτηρ μεν έγνώσθης».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φώς ιλαρόν», τό προκείμενον τής ήμέρας κα'ι τα άναγνώσματα των αγίων.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τα άναστάσιμα, Δόξα, του μηναίου «'Ιεραρχών τους άκραίμονας», Κα'ι νυν, «"Ανύμφευτε παρθενε».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Κατέλυσας τφ σταυρω Σου», Δόξα, «"Έργοις λάμψαντες», Κα'ι νυν, «Σε την μεσιτεύσασαν».

ΕΙς το μεσονυκτικόν. Μετα τόν ν' ψαλμόν ο τριαδικός κανών του ήχου «Τρεΐς υποστάσεις», τα δια την λιτήν στιχηρα των αγίων ώς έν τω μηναίω, τα τριαδικά «"Άξιον έστί», τρισάγιον κ.λπ. κα'ι άπολυτίκιον «"Έργοις λάμψαντες».

ΕΙς τον ορθρον. Μετα τόν έξάψαλμον, είς τό «Θεος Κύριος» τα έν τω έσπερινω άπολυτίκια.

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τα άναστάσιμα (άλλ’ είς τήν α' στιχολογίαν είς τό Κα'ι νυν τό α' θεοτοκίον του ήχου «Ώς τής ημών άναστάσεως»), κα'ι τό μετα τόν πολυέλεον κάθισμα των αγίων μετα του θεοτοκίου. Ευλογητάρια. Ή υπακοή, οί άναβαθμο'ι κα'ι τό προκείμενον του ήχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ έωθινόν (θ') μετα πάσης τής τάξεως αυτου.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ο άναστάσιμος κα'ι οί δυο των αγίων. ’Από γ' φδής τό κοντάκιον μετα του οϊκου των αγίων (α ζήτει μετα τήν ς' φδήν των κανόνων), κα'ι τό μεσώδιον αυτων κάθισμα μετα του θεοτοκίου, ώς έν τω Μηναίω· άφ’ ς' τό άναστάσιμον κοντάκιον μετα του οϊκου κα'ι τό συναξάριον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οί είρμο'ι «Χερσον άβυσσοτόκον»· «Την τίμιωτεραν», «[Θεοτόκε η έλπίς...] "Εν νόμου σκιά...»

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «"Αγιος Κυριος» (γ')· τό θ' άναστάσιμον «Συγκεκλεισμενων, δέσποτα», τό των αγίων «Τής υπερθεου πάνσοφοι» κα'ι τό θεοτοκίον «"Ορος Θεοϋ πανάγιον».

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρα άναστάσιμα 4 κα'ι των αγίων προσόμοια 4 «Δεϋτε φιλεορτοι πάντες» κ.λπ. είς στίχους τα δυο τελευταία α) «Το στόμα μου λαλήσει σοφίαν καί η μελετη τής καρδίας μου σύνεσιν», β) «Οι ιερείς σου ένδύσονται δικαιοσύνην καί οι όσιοί σου άγαλλιάσονται», Δόξα, τό Ι' έωθινόν «Μετα την εις Άδου κάθοδον», Κα'ι νυν, «Ύπερευλογημενη». Δοξολογία μεγάλη, «Άναστας έκ τοϋ μνήματος» (ή «Σή­μερον σωτηρία»).

ΕΙς την λειτουργίαν. Μετα τήν εϊσοδον άπολυτίκια «Κατέλυσας τφ σταυρω Σου», «"Εργοις λάμψαντες» κα'ι του ναου, κοντάκιον «"Ο μήτραν παρθενικήν».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ’Απόστολος: των ίεραρχων, ’Ιαν. 18, «Μνημονεύετε τών ηγουμενων» ('Εβρ. ιγ' 7-16)· Ευαγγελιον: Κυρ. ιβ' Λουκα [10 λεπρων], «Εισερχομενου τοϋ Ίησοϋ εις τινα κώμην» (Λκ. ιζ' 12-19).

Κοινωνικόν· «Αινείτε», κα'ι τα λοιπα τής λειτουργίας.

19.      Δευτέρα. Μακαρίου οσίου του Αίγυπτίου. Μακαρίου του ’Αλεξανδρεως· ’Αρσενίου Κερκυρας, Μάρκου άρχιεπ. ’Εφεσου του Ευγενικου (f 23 ’Ιουν. 1444), Μακαρίου οσ. ίεροδιακόνου (του Καλογερα) του Πατμίου.

’Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. δ' έπιστ. ('Ρωμ. ς' 18-23)· Ευαγγελιον: ομοίως, Κυρ. δ' Ματθ. (Μτθ. η' 5­13).

20.     Τρίτη. Ευθυμίου οσίου του μεγάλου. Ζαχαρίου νεομάρτυρος του έξ "Αρτης.

'Η άκολουθία ψάλλεται ώς έστι διατεταγμένη έν τω Μηναίω· τα δια την λιτήν στιχηρα εις το μεσονυκτικόν· Ευαγγέλιον ορθρου, Πέμπτης δ" έβδ. Μτθ., «Πάντα μοι παρεδόθη» (Μτθ. ια" 27-30). Κανόνες, ο της μικρας παρακλήσεως κα'ι του οσίου οί δυο. Καταβασίαι οί είρμο'ι «Χέρσον άβυσσοτόκον».

Εις την λειτουργίαν. Κοντάκιον «Ο μήτραν παρθενικήν». Απόστολος του οσίου, Κυρ. ιε" έπιστ., «Ο Θεός ό είπων εκ σκότους φως» (Β" Κορ. δ" 6-15)· Ευαγγέλιον: ομοίως, Παρ. β" έβδ. Λουκα, «Έστη ό Ίησοϋς έπί τόπου πεδινοϋ» (Λκ. ς" 17-23). Κοινωνικόν «Έίς μνημόσυνον».

21.    Τετάρτη. Μαξίμου οσίου του ομολογητου (f662), Νεοφυτου μάρτυρος (f305). Πατρόκλου κα'ι 'Αγνης μαρτύρων, Μαξίμου οσίου του Γραικού.

Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. ιβ" έπ. (Α" Κορ. ιε" 1-11)· Ευαγγέλιον: παραλειφθέν, Κυρ. ιβ" Ματθ. (Μτθ. ιθ" 16-24).

22.     Πέμπτη. Τιμοθέου άποστόλου (f96), Αναστασίου οσιομάρτυρος του Πέρσου (f628).

Απόστολος: άποστόλου, 22 Ίαν. (Β" Τιμ. α" 3-9)· Ευαγγέλιον: παραλειφθέν, Κυρ. ιδ" Λουκα (Λκ. ιη" 35­43).

23.      Παρασκευή. Κλήμεντος ίερομάρτυρος έπισκ. Άγκυρας (f 312), Άγαθαγγέλου μάρτυρος (f312), Διονυσίου οσίου του έν Όλυμπω (f1540).

Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. ιγ" έπιστ. (Α" Κορ. ις" 13-24)· Ευαγγέλιον: ομοίως, Κυρ. ιγ" Ματθ. (Μτθ. κα" 33-43).

24.      Σάββατον. Ξένης οσίας (ε" αΐ.). Βαβυλα ίερομάρτυρος (γ" αΐ.), Φίλωνος έπισκόπου Καρπασίας του θαυματουργου, Νεοφυτου οσίου του έν Κυπρω.

'Η άκολουθία του Σαββάτου με άλληλούια εις τόν ορθρον (βλέπε έμπροσθεν εις τας γενικας τυπικας διατάξεις §§45-51)· Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. ιδ" έπ. (Β" Κορ. α" 21-β" 4)· Ευαγγέλιον: ομοίως, Κυρ. ιδ" Μθ. (Μτθ. κβ" 2-14).

25.      f ΚΥΡΙΑΚΗ (του Ζακχαίου). f Γρηγορίου άρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Θεολόγου (Ναζιανζηνου) (f390). Ήχος πλ. δ" , έωθινόν ΙΑ" (τυπικόν 25ης Ίαν. §§ 2-4).

ΕΙς την θ'. Απολυτίκια «’Απόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνήσθητι, Κύριε»' κοντάκιον «Ώς άπαρχάς».

ΕΙς τον έσπερινόν. Ό προοιμιακός κα'ι τό Ψαλτήριον.

ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΈΚΈΚΡΑΞΑ» άναστάσιμα 6 κα'ι του ίεράρχου προσόμοια 3 «Πάτερ Γρηγόριε» κ.λπ. εις 4, Δόξα, «Ή γρήγορος γλωσσά σου», Κα'ι νυν, «Ό Βασιλεύς των Ουρανών».

ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φώς ιλαρόν», τό προκείμενον της ημέρας κα'ι τα άναγνώσματα του μηναίου.

ΑΠΟΣΤΙΧΑ τα άναστάσιμα, Δόξα, του ίεράρχου «Τας καρδίας τών πιστών», Κα'ι νυν, θεοτοκίον ομόηχον «Ανύμφευτε παρθένε».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Εξ ύψους κατήλθες», Δόξα, «Ο ποιμενικος αύλός», Κα'ι νυν, «Τοϋ Γαβριήλ φθεγξαμένου σοι».

ΕΙς το μεσονυκτικόν. Μετα τόν ν" ψαλμόν, ο τριαδικός κανών του ήχου, τα δια την λιτην στιχηρα του ίεράρχου ώς έν τω Μηναίω, τα τριαδικά «"Αξιον έστί», τρισάγιον κ.λπ. κα'ι άπολυτίκιον «Ο ποιμενικος αύλός».

ΕΙς τον ορθρον. Μετα τόν έξάψαλμον, εις τό «Θεος Κύριος» τα έν τω έσπερινω άπολυτίκια.

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τα άναστάσιμα άμφοτέρων των στιχολογιών (άλλ’ εις τό Κα'ι νυν της α" στιχολογίας τό α" θεοτοκίον του ήχου «Ό δι’ ήμάς γεννηθείς έκ Παρθένου»). Είτα τό της β" στιχολογίας κάθισμα του αγίου «Γρηγορήσας τω λόγφ», Δόξα, τό μετα τόν πολυέλεον «Στηλιτεύων τήν πλάνην», Κα'ι νυν, τό θεοτοκίον «Δεϋτε πάντα τα έθνη». Ευλογητάρια. Ή υπακοή, οί άναβαθμο'ι κα'ι τό προκείμενον του ήχου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ έωθινόν (ΙΑ") μετα πάσης της τάξεως αυτου.

ΚΑΝΟΝΕΣ, ο άναστάσιμος μετα τών είρμών, κα'ι του ίεράρχου μετα στίχου «"Αγιε τοϋ Θεοϋ, πρέσβευε υπέρ ήμών». Άπό γ" φδης τό άναστάσιμον κοντάκιον κα'ι ο οίκος κα'ι τό μεσωδιον κάθισμα του ίεράρχου μετα του θεοτοκίου. Άφ° ς" τό κοντάκιον κα'ι ο οίκος του ίεράρχου, κα'ι τό μηνολόγιον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οί είρμο'ι «Χέρσον άβυσσοτόκον»· «Τήν τιμιωτέραν», «[Θεοτόκε ή έλπίς...] Έν νόμου σκιά καί γράμματι».

ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «"Αγιος Κύριος» (γ")· τό ια" άναστάσιμον «Μετα τήν θείαν έγερσιν», τό του ίεράρχου «Μονάδα τρισυπόστατον» κα'ι τό θεοτοκίον αυτου.

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρα άναστάσιμα 4 κα'ι του ίεράρχου προσόμοια 4 «Διατεμων τον τοϋ γράμματος» κ.λπ., εις στίχους τα δυο τελευταία α) «Το στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ή μελέτη τής καρδίας μου σύνεσιν», β) «Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν, κα'ι ή γλώσσα αντον λαλήσει κρίσιν», Δόξα, το ίδιόμελον του ιεράρχου «Τήν λύραν τον Πνεύματος», Κα'ι νυν, «Ύπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Άναστας εκ τον μνήματος» (η «Σήμερον σωτηρία»).

Εις την λειτουργίαν. Μετά την είσοδον, το άναστάσιμον άπολυτίκιον «Εξ νψους κατήλθες», του ιεράρχου «Ο ποιμενικος ανλος» κα'ι του ναου, κοντάκιον «Ο μήτραν παρθενικήν».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Απόστολος: του αγίου, 13 Νοεμ., «Τοιοντος ήμΐν έπρεπεν άρχιερεύς» (Έβρ. ζ" 26-η" 2)· Ευαγγελιον: Κυρ. ιε" έβδ. Λουκά [του Ζακχαίου], «Διήρχετο ό Ίησονς τήν 'Ιεριχώ» (Λκ. ιθ" 1-10).

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αινείτε» κα'ι τα λοιπά της λειτουργίας.

26.     Δευτέρα. Ξενοφωντος οσίου κα'ι της συνοδείας αυτου (f ς" αί.)· Κλήμεντος οσίου του Αθηναίου (|1111).

Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. κδ" έπ. (Έφεσ. β" 14-22)· Ευαγγελιον: ομοίως, Κυρ. ιγ" Λκ. (Λκ. ιη" 18­27).

27.     Τρίτη. f Ίωάννου του Χρυσοστόμου, άρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (άνακομιδη λειψάνου έν ετει 438). Μαρκιανης βασιλίσσης.

'Η άκολουθία ψάλλεται ώς έν τω Μηναίω (τά έλλείποντα στιχηρά της λιτης ζήτει είς την 13ην Νοεμ., λέγονται δε είς το μεσονυκτικόν). Ευαγγελιον ορθρου, 13 Νοεμ., «’Αμήν άμήν λέγω νμΐν ότι ό μή εισερ­χόμενος» (Ίω. ι" 1-9). Κανόνες, ο έν τω Μηναίω της Θεοτόκου «Χαΐρε, κατάρας παλαιας» κα'ι ο α" του αγίου «Πλοντον εναπέθου σή ψυχή». Καταβασίαι οι είρμο'ι «Χέρσον άβυσσοτόκον».

ΕΙς την λειτουργίαν. Μετά την είσοδον το άπολυτίκιον του αγίου κα'ι του ναου· κοντάκιον «Ο μήτραν παρθενικήν». Απόστολος του ιεράρχου, 13 Νοεμ., «Τοιοντος ήμΐν έπρεπεν άρχιερεύς» ('Εβρ. ζ" 26 - η" 2)· Ευαγγελιον: ομοίως, 13 Νοεμ., «Εγώ ειμι ή θύρα» (Ίω. ι" 9-16). Κοινωνικόν «Εις μνημόσυνον», κα'ι τά λοιπά της λειτουργίας ώς συνήθως.

28.     Τετάρτη. Έφρα'ιμ του Συρου (f 373). Παλλαδίου οσίου (δ" αί.), Χάριτος μάρτυρος.

Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. ια" έπιστ. (Α" Κορ. θ" 2-12)· Ευαγγελιον: ομοίως, Κυρ. ις" Ματθ. (Μτθ.

κε" 14-30).

29.      Πέμπτη. 'Η άνακομιδη των λειψάνων του ίερομάρτυρος Ιγνατίου του θεοφόρου (f107).

Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. ιζ" έπιστ. (Β" Κορ. ς" 16-ζ" 1)· Ευαγγελιον: ημέρας, Πέμ. ις" έβδ. Ματθ

(Μρ. ζ" 24-30).

30.     Παρασκευή. f Των τριων ιεραρχών Βασιλείου του μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου κα'ι Ίωάννου του Χρυσοστόμου. 'Ιππολύτου ίερομάρτυρος· άνάμνησις της έν Τήνω ευρεσεως της είκόνος της Θεοτόκου (1823)· Αύρας (της κα'ι Χρυσης) μάρτυρος. (Τυπικόν 30ης Ίανουαρίου §§1-3.)

ΕΙς την θ'. Άπολυτίκιον «Κα'ι τρόπων μέτοχος»’ κοντάκιον «Εξ έώας σήμερον εξανατείλας».

ΕΙς τον έσπερινόν. 'Η άκολουθία ψάλλεται ώς εχει έν τω Μηναίω, άλλ’ είς τό Κα'ι νυν των άποστίχων «Μακαρίζομέν σε»* (Παρακλ., ήχος πλ. α", Δευτέρα έσπέρας). Άπολυτίκιον μόνον τό α" «Τους τρεΐς μεγίστους», Δόξα, Κα'ι νυν, «Τον Γαβριήλ φθεγξαμένου σοι».

ΕΙς το μεσονυκτικόν. Μετά τον ν" ψαλμόν τά διά την λιτην στιχηρά των αγίων· τρισάγιον κ.λπ. κα'ι άπολυτίκιον «Ώς τών άποστόλων όμότροποι».

ΕΙς τον ορθρον. Μετά τον έξάψαλμον, είς τό «Θεος Κύριος» άπολυτίκια τά των αγίων άμφότερα «Τους τρεΐς μεγίστους», Δόξα, «Ώς τών άποστόλων», Κα'ι νυν, «Το άπ’ αιώνος». Καθίσματα κ.λπ. ώς έν τω Μηναίω.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ορθρου, 30ης Ίανουαρίου «Εγώ ειμι ή θύρα» (Ίω. ι" 9-16), μετά της έν τω Μηναίω τάξεως.

ΚΑΝΟΝΕΣ, της Θεοτόκου μετά των είρμων κα'ι των αγίων οί δυο (ανευ είρμων), ώς είς τό Μηναΐον.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οί είρμο'ι «Χέρσον άβυσσοτόκον».                Στιχολογουμεν «Τήν τιμιωτέραν» είς ήχον β"

είρμολογικόν, είτα η θ" φδη της Θεοτόκου μετά του είρμου «Τον εκ Θεον Θεον Λόγον», λεγοντες είς τά λοιπά τρία τροπάρια στίχον «Ύπεραγία Θεοτόκε, σώσον ήμας», κα'ι οί δυο κανόνες των αγίων μετά των μεγαλυναρίων αυτων, ώς έν τω Μηναίω· ο είρμός «Θεοτόκε ή ελπίς... Έν νόμου σκιά κα'ι γράμματι».

Έξαποστειλάρια κα'ι αίνοι ώς έν τω Μηναίω. Δοξολογία μεγάλη κα'ι τό β" άπολυτίκιον των αγίων.

ΕΙς την λειτουργίαν. Μετά την είσοδον, άπολυτίκια «Τους τρεΐς μεγίστους» κα'ι τό του ναου, κοντάκιον «Ό μήτραν παρθενικήν».

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ’Απόστολος των αγίων, 18 ’Ιαν., «Μνημονεύετε τών ήγουμένων» ('Εβρ. ιγ" 7-16)· Ευαγγελιον ομοίως, 30 ’Ιαν., «Ύμεΐς έστε το φώς τον κόσμου» (Μτθ. ε" 14-19).

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ άποστολικον «Εις πάσαν την γην», κα'ι τα λοιπά της λειτουργίας ώς σύνηθες.

31.    Σάββατον. Κΰρου κα'ι Ίωάννου των άναργΰρων κα'ι των συν αυτοΐς μαρτύρων (f 311). Των εν Κορίνθω εξ μαρτύρων (f 251), Ήλία (Άρδοΰνη) νεομάρτυρος του εν Καλαμάτα (f 1685), Αρσενίου οσίου του εν Πάρω (f1877).

'Η άκολουθία του Σαββάτου ψάλλεται με «Θεός Κύριος» (βλέπε έμπροσθεν εις τας γενικας τυπικας διατάξεις §§31-44) εκ της Παρακλητικής (ήχος βαρυς) μετα του Μηναίου. Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. ιθ" επιστ. (Β" Κορ. ια" 31-ιβ" 9)· Ευαγγέλιον: ομοίως, Σαβ. ιγ" έβδ. Ματθ. (Μτθ. κβ" 15-22).

*    Είθισται εις τούς ένοριακούς ναούς τά στιχηρά ιδιόμελα της λιτής να ψάλλωνται το πρωί εις το μεσονυκτικόν.

*    Αί διπλαί καταβασίαι ψάλλονται ύπό αμφοτερων των χορών ώς ακολούθως· Ώιδή α' δεξιός, ιαμβική α' αριστερός.

Ώιδή γ¹ δεξιός, ιαμβική γ¹ αριστερός, τελος δεξιός.

Ώιδή δ¹ αριστερός, ιαμβική δ¹ δεξιός, τελος αριστερός.

Ώιδή ε¹ δεξιός, ιαμβική ε¹ αριστερός, τελος δεξιός.

Ώιδή ς¹ αριστερός, ιαμβική ς¹ δεξιός, τελος αριστερός.

Ώιδή ζ' δεξιός, ιαμβική ζ' αριστερός, τελος δεξιός.

Ώιδή η¹ αριστερός μετά τού «Αίνούμεν, εύλογούμεν...», ιαμβική η¹ δεξιός.

Ώιδή θ' δεξιός, ιαμβική θ' αριστερός.

Άπλούστερον· ας ένθυμώνται οί ψάλλοντες οτι εις τούς ειρμούς τού α' κανόνος ό δεξιός ψάλλει τούς έχοντας περιττόν αριθμόν ειρμούς (α', γ', ε', ζ', θ' ωδών) καί ό αριστερός ώσαύτως τούς έχοντας άρτιον αριθμόν (δ', ς' καί η' ωδών), εις δε τούς ειρ­μούς τού β' κανόνος συμβαίνει τούναντίον.

*   Κατά τήν αρχαίαν τάξιν, αν τό πρώτον θεοτοκίον τού ήχου τού αναστασίμου απολυτικίου δεν ψαλή εις τόν εσπερινόν ή εις τό «Θεός Κύριος» τού όρθρου τής Κυριακής, τότε λέγεται ώς θεοτοκίον εις τά αναστάσιμα καθίσματα της α' στιχολογίας. Ή τάξις αΰτη ακολουθείται σήμερον καί έν τώ Οικουμενικώ Πατριαρχείω (Ήμερ. Οικ. Πατρ. έτους 1998, σ. 40, καί έτους 2008, σ. 56 καί 531).

*   Τό ώς άνω κοντάκιον έτεθη συμφώνως τώ Τ.Μ.Ε.. Κατά τά αρχαία ομως Τυπικά, εις τόν μεγαν Αγιασμόν ψάλλεται τό κον- τάκιον τής έορτής «Έπεφάνης σήμερον» καί όχι τό προεόρτιον· άλλωστε προηγείται τό απολυτίκιον τής έορτής, ακόμη καί εις τήν περίπτωσιν καθ’ ήν ό Αγιασμός τελείται πρό τού έσπερινού τής έορτής.

*   Τό Μηναίον, τό ισχύον Τυπικόν Βιολάκη (σ. 143) καί ολα τά παλαιά Τυπικά όρίζουν τόν μεγαν Αγιασμόν τής σήμερον μετά τό άσματικόν τρισάγιον τής μεγ. δοξολογίας, αλλά κατά σχετικήν πρόβλεψιν τού Τ.Μ.Ε. (σ. 143, ύποσ. 4), εις πλείστας ένορίας τελείται εις τό τελος τής λειτουργίας, διά νά μή γίνεται αταξία καί πρός καλλιτεραν έξυπηρετησιν τών πιστών.

*    "Οπου δ’ έπισημότερον έορτάζεται ό οσιος λεγονται αντί τών τής έορτής οί αίνοι τού άγίου εις 4 (ΤΜΕ σ. 154).

*   Έπειδή τά τοιαύτα σύντομα θεοτοκία δέν ύπάρχουν πλήρη εις ώρισμενας έκδόσεις Μηναίων, πρός διευκόλυνσιν τών ψαλλόντων παρατίθενται εις τάς έμπροσθεν σελίδας τού ανά χείρας τόμου μετά τάς γενικάς τυπικάς διατάξεις.

πηγή :wordpress.com